صاحب‌خبر - رئیس سابق بانک جهانی ، نماینده تجاری سابق و معاون سابق وزیر امور خارجه آمریکا-مانورهای دونالد ترامپ ، رئیس جمهور آمریکا ، در حوزه تجارت مردم سرتاسر جهان را سردرگم کرده است.سردرگمی آن ها را می توان درک کرد ، چون ترامپ 70 سال سیاست آمریکا را رد می کند.بلوای این هفته با چین مبین یک نابهنجاری است. ترامپ به چین گفت کسری مناسبات تجاری دو جانبه را تا 200 میلیارد دلار کاهش دهد. چینی ها با دادن پیشنهاد خرید نفت ، فراورده های کشاورزی و هواپیماهای بیشتر، دارند بدون ایجاد تغییرات اساسی مسیر تجارت را عوض می کنند. پکن همچنین می تواند تعرفه های خودرو را کاهش دهد ، هر چند ژاپن و اتحادیه اروپا بیشترین سود را از این تصمیم خواهند برد. رابرت زولیک گفت : از آن جا که مذاکره کنندگان ترامپ نتوانستند به خوبی از پس قانع کردن طرف مقابل برآیند ، حال رئیس جمهور خود با خرسندی تمام روند امضای توافق را هدایت خواهد کرد. اما او از دانش و صبر و حوصله کافی برای بررسی دقیق جدی ترین چالش برخوردار نیست که عبارت است از این که: آیا چین چشم انداز اقتصاد خود را موسوم به "ساخت چین 2025 " به شیوه ای آزاد یا بومی دنبال خواهد کرد؟ در عوض ، آمریکا جلوی انبوهی از سرمایه گذاری های چینی ها را خواهد گرفت و تجارت مدیریت شده بخش به بخش را خواستار خواهد شد.دیگران چگونه باید از رویکرد ترامپ سردربیاورند؟نخست ، او اعلام می کند طرفدار حمایت از صنایع داخلی است. حرفش را باور کنید. او به بستن بازارها بیشتر علاقه مند است تا باز کردن آن ها. صادرکنندگان محصولات کشاورزی آمریکا خطر این تغییر را درک می کنند و ترامپ را وامی دارند تا به سازش و مصالحه تن بدهد. چون 60 درصد واردات آمریکا را کالاهای واسطه ای و دیگر کالا ها تشکیل می دهد. از سوی دیگر، بسیاری از صاحبان کسب و کارهای دیگر آمریکا نیز نگرانند.ترامپ کسری مناسبات تجاری دوجانبه را همان گونه می بیند که بازرگانان به درآمد خالص منفی نگاه می کنند :چیزی که در حال از دست رفتن است. برای کسی که دیدگاه های بی ثبات دارد ، انزجار از کسری های دوجانبه به طرز چشمگیری باثبات است. تقریبا همه اقتصاددان ها با وی مخالف اند ، اما ترامپ تصمیم گیرنده است.از این رو چین ،ژاپن ،مکزیک ، کره جنوبی و آلمان همگی در فهرست هدف وی قرار دارند.تجارت در پیوند ترامپ با پایگاه سیاسی وی اهمیتی اساسی دارد. وی وقتی نامزد انتخابات ریاست جمهوری بود، دریافت که تجارت ، دیوار مرزی با مکزیک و مهاجرت، پیوندی هیجانی با رای دهندگانی برقرار می کنند که از اندوه و نفرت آکنده اند. اعتبار ترامپ به تداوم تاکیدش بر این موضوعات بستگی دارد.نمادگرایی تجاری وی به تولید سنتی – به ویژه فولاد ، آلومینیم و خودرو - بستگی دارد . بر خلاف بروندادهای بخش خدمات که بسیار بزرگ تر است ، مردم می توانند این محصولات را ببینند و لمس کنند .ترامپ همچنین نیاز دارد تا پیوندش را با اسلاف خود، که همواره آن ها را سرزنش می کند ، قطع کند . توجه داشته باشید که همین منطق را درباره ایران ( از بین بردن توافق اوباما) و کره شمالی (ملاقات چهره به چهره با کیم جونگ اون ) به کار می برد.باب لایتیزر ، نماینده تجاری آمریکا ، معتقد است تلفیق حمایت گرایی و تجارت مدیریت شده به دولت کمک خواهد کرد تا آرای دموکرات ها را در کنگره تصاحب کند. من تصور می کنم دموکرات های کنگره در حال بازی دادن دولت هستند تا حمایت گرایی را پیش ببرد ، اگر توافقی برای رای گیری به کنگره ارجاع شد ، آن گاه از متهم کردن ترامپ به خرابکاری در زمینه حمایت از محصولات داخلی لذت خواهند برد.در نهایت ، ترامپ احساس می کند که سیاست مبتنی بر کشاندن حریف به لبه پرتگاه و در نهایت شکست دادن اش به نفع وی عمل می کند. وی تصور می کند می تواند از اهرم فشار، غافلگیری و تهدید برای واداشتن مخالفانش به تسلیم بهره بگیرد . این بازی با وجود موضوعات پیچیده ای که متضمن ارتباطات و کنش گران بیشتر است ، پرخطرتر می شود.مثلا ، سیاست متغیر ترامپ در زمینه وضع تحریم ها علیه شرکت ZTE چین سردرگمی وی را در خصوص امنیت ، زنجیره های توزیع و مزیت بلند مدت فناوری نشان می دهد.نگاه کنید که چگونه رویکرد وی به اجرا درآمد.در توافق مذاکره شده وی با کره جنوبی بر ظهور زنجیره هایی برای سهمیه های خودرو و فولاد تاکید می شود و اقدام دیگر صادرات تجهیزات کره جنوبی را محدود می کند.این تغییرات حتی به تایید کنگره نیاز نداشت. تاثیرات اقتصادی صرفا هزینه ها را در آمریکا بالا می برد.در این بین ، مشاجرات درباره موافقت نامه تجارت آزاد آمریکای شمالی یادآور روزهای برنامه ریزی مرکزی اتحاد جماهیر شوروی است. مذاکره کنندگان وقت زیادی را برای تحمیل منابع دروندادها و نرخ دستمزدها در فعالیت های متنوع در زنجیره های توزیع خودرو صرف کردند. حتی اگر مکزیک و کانادا در نهایت احساس کنند مجبور به تسلیم شدن هستند ، این سه کشور با مشاجرات اساسی و گزنده ای روبه رو خواهند بود.احتمالا اتحادیه اروپا می تواند درباره سهمیه های فولاد با دادن رشوه دهان ترامپ را ببندد ،گاز طبیعی مایع خریداری کند و تعرفه های خودرو را کاهش دهد. همچنین می تواند با وضع استانداردها و مقررات جدیدی برای اقتصاد قرن بیست و یکم ، پرچمی را که آمریکا انداخته است ، بردارد. موافقت نامه های اتحادیه اروپا با دیگر اقتصادها می تواند کسب و کارهای خدماتی ، حفاظت از داده ها و شاخص های جغرافیایی برای کالاهای کشاورزی با ارزش بالا را در بر گیرد.تقریبا 20 سال پیش ، آمریکا ایده ابتکاری وضع مقررات آینده را از طریق موافقت نامه های تجارت آزاد دوجانبه و منطقه ای که می توانستند چین و سازمان تجارت جهانی را به نوسازی وادار کنند، در سر داشت. اما ترامپ این راهبرد را کنار گذاشته است. او - و آمریکا - بازنده خواهند بود.∎​