12 شرط پمپئو وزیر خارجه آمریکا برای مذاکره با ایران، از «غنی سازی صفر» گرفته تا عدم دفاع از نهضت های آزادیبخش منطقه ! و خلع سلاح موشکی ایران و.. نشان میدهد آمریکایی ها بیشتر از آنکه نگران آمریکا باشند، نگران امنیت اسرائیل و حتی عربستان هستند! توقف حمایت از حزب الله و حماس و انصارالله یمن! اینها چه کار با آمریکا دارند؟! توقف تهدید موشکی اسرائیل و عربستان و امارات!! مگر آمریکا تهدید شده؟! او همچنین علاوه بر تهدید ایران به سخت ترین تحریمها، به شکل عوامانه ای مدعی میشود ایران پول حاصل از برجام را صرف حمایت از گروههای مقاومت کرده، نه مردمش!

اما آمریکاییها چه در سر دارند؟! بصورت خلاصه: خلع سلاح نظامی ایران و انزوای منطقه ای ما..

هدف چیست؟! نابودی کامل زیرساختهای نظامی و اقتصادی ایران برای حمله نظامی به ایران

مدل تیپیک کجاست؟! لیبی و سوریه.

برنامه چیست؟! جنگ اقتصادی (با تحریم) + جنگ رسانه ای (تغییر نگرش مردم ایران و شورش های داخلی)

آمریکاییها حساب ویژه ای بر شکاف بین مردم با نظام باز کرده اند. این مهمترین بخش برنامه های آنهاست. هم با تحریم و فشار مالی بر مردم، هم با جنگ روانی. آنها مایلند تحریمهای سخت «علیه مردم ایران» را با جنگ و فریب رسانه ای «علیه حکومت» جا بزنند، تا هم خود را از فشار وجدان عمومی برای تحریم ملتی بزرگ تطهیر کنند و هم به زعم خود شورش های خیابانی در ایران را توجیه پذیر کنند. آنها حتی برای رسیدن به این مقصود، از ملاقات و حمایت از گروهک منافقین، نیز ابایی ندارند. منفورترین گروهک تروریستی که 17 هزار ایرانی را به قتل رسانده است و با اعضا و سمپات های آموزش دیده و متوحش خود میتواند هسته اصلی هر آشوبی را در ایران تشکیل دهد و از ناراضیان، لمپنها و نوجوانان طالب هیجان آنارشیستی، پادویی و سواری بگیرد.

اظهارات عوامانه پمپئو درباره خرج پول مردم برای اقدامات فرامرزی، ترجمان همان شعار کف خیابانی جریان برانداز «نه غزه نه لبنان» با هدف انزوای منطقه ای ایران و تامین منافع رژیم صهیونیستی و تداوم جنایات آن است.

اینک که دشمنی آمریکا با ایران چنین عیان و عریان شده، وقت آن شده تمامی گروههای سیاسی توجه کنند که:

1. هدف آمریکا، تنها تغییر نظام نیست. هدف آمریکا، ایران است. خلع سلاح دفاعی هر کشوری، بستر جنگ بعدی است.
2. آمریکا سیری ناپذیر است. ما چهار مدل تیپیک جلوی روی خود داریم: یا عربستان و امارات همیشه در حال دوشیدن! یا سوریه و افغانستان و لیبی پر از تشتت و تفرقه و همیشه در جنگ داخلی. یا کره شمالی و ونزئلای مخالف اما شعاری و ضعیف. و یا روسیه قوی و متکی به نیروهای داخلی که از تحریم آمریکا نمیترسد بلکه خود تحریم میکند.
3. دقت کنیم که نقش دولت در مقابله با برنامه های جدید آمریکا بی بدیل است. گرایشات جناحی نه توسط حامیان دولت و نه توسط مخالفان دولت نباید باعث شود منافع کل کشور و نظام را نادیده بگیریم. هم دولت روحانی باید بداند که ناکارآمدی و سستی در حل مسائل اقتصادی، به منزله پایان حیات سیاسی آن در تاریخ ایران و تکرار یک «عرفات یا قذافی بی سلاح و بی موشک» خواهد بود و هم منتقدان دولت توجه کنند که بذر ناامیدی و سیاهی، درخت پیشرفت به بار نخواهد آورد.
4. جنگ رسانه ای را جدی بگیریم. هسته اصلی سیاست خارجی خاورمیانه ای آمریکا را به چالش بکشیم! چرا ایران حق ندارد، از نهضت های آزادیبخش در همسایگی خود دفاع کند، با 5 درصد و تنها 5 درصد بودجه کشور از امنیت خود در هاله اطراف کشورش حراست کند؟! ولی آمریکا محق است از رژیم صهیونیستی با هزاران کیلومتر دورتر از مرزهایش، حمایت کند و میلیاردها دلار مالیات مردم آمریکا را خرج بلندپروازی و جنایات اسرائیل کند؟! اینجا خاورمیانه، خانه ماست. آمریکا اینجا در منطقه ما هزاران کیلومتر دورتر از مرزهایش چه میخواهد؟! آیا وقت آن نشده آمریکا از خاورمیانه پایش را بیرون کشد؟! ما به کمپینهای رسانه ای با این تم ها نیاز داریم.
5. اتحاد مردم ایران با هر عقیده و سلیقه ای رمز عبور ما از میدان مین روزهای پیش رو است. دوقطبی سازی فضای کشور چه دوقطبی سازی فرهنگی (باحجاب، بی حجاب و ..)، سیاسی (تندرو، کندرو)، امنیتی (مردمی – حکومتی)،.. دوقطبی های تعبیه شده برای تحریک سیاسی و در پازل دشمن است. هرگز اجازه ندهیم مظاهر اقتدار در کشور تخریب شوند. چه نیروهای نظامی (سپاه، سپاه قدس و..) چه انتظامی چه تولیدکننده کف بازار و.. همگی پااندازی برای جنگ است. آگاهی بخشیم.

انتهای متن/