شناسهٔ خبر: 25740472 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: روزنامه رسالت | لینک خبر

گفتگو با قاسم زارع، بازيگر سينما، تئاتر و تلويزيون دفاع مقدس را به صورت عيني تجربه کرده ام

صاحب‌خبر - ناهيد جعفرپور کامي اشاره: قاسم زارع بازيگر توانمند و بدون حاشيه اي است که سال ها در تلويزيون، سينما و تئاتر نقش هاي جذابي بازي کرده است. اين هنرمند جزء آن نسل بازيگران با تجربه اي است که سابقه سال ها کار تئاتري دارد. وي فعاليتش را در تئاتر از دهه 50 و فعاليت در سينما را از دهه 60 با بازي در فيلم "صنوبرهاي سوزان" آغاز کرد. "آژانس شيشه اي"، "موج مرده" اثر ابراهيم حاتمي کيا - "سنگ، کاغذ، قيچي" اثر سعيد سهيلي - "اخراجي ها" اثر مسعود ده نمکي - "زاگرس" اثر محمد علي نجفي - "خانه اي روي آب" اثر بهمن فرمان آرا - "فرياد" اثر مسعود کيميايي - "نفوذي" اثر احمد کاوري و... از کارهاي بازيگري اين بازيگر محسوب مي شود. در تلويزيون هم قاسم زارع با دقت و وسواس نقش هايش را انتخاب مي کند و با هنرمنداني چون جيراني و پوريا آذربايجاني همکاري داشته است. با اين هنرمند در باره فعاليت هاي بازيگري اش گفتگويي انجام داده ايم که در ادامه مي خوانيد؛ * ظاهرا دنياي بازيگري براي شما خيلي جدي است. در کنار بازيگري کارهاي ديگري هم مي کنيد؟ - دغدغه هاي بازيگري ام کم نيست بلکه به اعتقاد من همه هنرها مکمل هم هستند و همگي به هم کمک مي کنند تا درک انسان نسبت به دنياي هنر بيشتر شود. * پس تمام اين هنرها براي شما به يک اندازه مهم است؟ - دغدغه اصلي من بازيگري است و سعي مي کنم زمان بيشتري را به آن اختصاص دهم اما بازيگري هم نيستم که هر نقشي را بپذيرم. * بنابراين بازيگر کم کاري هستيد؟ - انتخاب من هميشه دلي بوده. هيچ وقت بازيگر حسابگري نبودم که وقتي پيشنهادي مي گيرم به اين فکر کنم که فلاني و فلاني در اين پروژه حضور دارند، پس اين کار مي گيرد. به نظرم اين بي حرمتي به سينماست که يک بازيگر بخواهد صرفا به گيشه فيلم فکر کند و اساسا چنين بازيگراني با چنين طرز تفکراتي در نهايت تبديل به بازيگراني بي اعتبار مي شوند. من خواسته ام اين است که در دنياي هنر اعتبارم حفظ شود. * نگران نبوديد که به خاطر کم کاري به شهرت نرسيد؟ - من براي شهرت کار نمي کنم، براي محبوبيت بين مردم کار مي کنم. من دوست دارم مردم به اعتبار من فيلمي را براي ديدن انتخاب کنند و بگويند قاسم زارع اين فيلم را بازي کرده، پس فيلم بدي نيست. اين نگاهي است که من در انتخاب نقش هايم دارم، نه اينکه به هر قيمت مشهور شوم. الان هم که ديگر با فيلم بازي کردن مشهور نمي شوند. در دنياي مجازي چند حرکت انجام مي دهند و همين باعث مي شود سر زبان ها بيفتند. بازيگري براي من حرمت دارد. هر وقت نقشي را در متني دوست داشتم، آن را پذيرفتم و خدا را شکر مي کنم کارهاي خوبي انجام دادم. سعي کردم در دنياي بازيگري ماندگار بمانم. * برويم سراغ سريال "نوار زرد" که يک سريال پليسي بود. براي شما اين وجه از يک فيلمنامه تا چه اندازه مهم است؟ - سريال "نوار زرد" يکي از کارهاي خاص در قلب من است. فيلمنامه اش خيلي خوب و روان بود و وقتي آقاي آذربايجاني با من تماس گرفتند و قرار شد من بازيگر سريال شوم خيلي خوشحال شدم. توضيحاتي درباره فيلم به من دادند و با وجود اينکه مي دانستم کار موفقي است پذيرفتم در سريال بازي کنم. * به نظر مي رسد براي بازي در اين مجموعه سعي کرديد از قالب هميشگي خوتان فاصله بگيريد و مختصاتي جديد را به نمايش بگذاريد؟ - اينکه شخصيت اصلي اين سريال بودم به اين معنا نبود که از ديگر شخصيت ها پررنگ تر باشم يا مجال بيشتري براي ديده شدن داشته باشم. محتواي اصلي هر قسمت بر داستان شخصيت هاي ديگرش استوار مي شد و براي ايفاي اين شخصيت ها از بازيگران حرفه اي و شناخته شده هم استفاده شده بود. با وجود اين و همه اين تعاريف من سعي ام را کردم تا تصويري ملموس از اين شخصيت را به نمايش بگذارم. * به بازي در آثار دفاع مقدسي هم علاقه خاصي داريد؟ - من سال ها در دوران دفاع مقدس به صورت عيني و نزديک با جنگ رو به رو بودم و شرايط حرفه اي و پيشينه ام در انتخاب نقش هاي دفاع مقدس تأثير داشته است و هيچ وقت نمي توان از شرايط بچه هاي جبهه دور شد، چرا که هنوز با اين آدم ها زندگي مي کنيم. * شما در فيلم هاي شاخص زيادي بازي کرده ايد و با کارگردان هاي بزرگي مانند ابراهيم حاتمي کيا، سعيد سهيلي و مسعود ده نمکي کار کرده ايد. از بازي در اين فيلم ها پشيمان نيستيد؟ - نه، از بازي در هيچ کدام از فيلم ها پشيمان نيستم. "نفوذي" فيلمي بود که فيلمنامه اش براي زمان خودش ديوانه کننده بود. فکر مي کنم اکثر مردم هم آن را ديدند. بازي با کارگردان هاي بزرگ و نامي را دوست دارم. آيا کسي را سراغ داريد که با کارگردان هاي بزرگ کار کند و پشيمان شود؟ من عاشقانه کارم را شروع کردم و همين طور هم عاشقانه جلو مي برم. * يکي از اتفاقاتي که در سينما و تلويزيون براي اغلب بازيگران مي افتد اين است که در قالب هر نقشي که مورد توجه است قرار بگيرند ماندگار مي شوند و کمتر مجال بازي در نقش هاي متفاوت نصيب شان مي شود. دل تان مي خواهد هنوز نقش هاي کاملا جدي و متفاوت بازي کنيد؟ - در چند سال ابتدايي کارم، هم نقش هاي جدي به من پيشنهاد مي شد و هم طنز، و هر دو را بازي مي کردم. آن قدر ژانر جدي بازي کردم که در آن تثبيت شدم و الان هم از اين موضوع خوشحال هستم و هنوز که هنوز است دوست دارم در ژانر جدي بازي کنم. * به هر حال اين مشکل سينماي ماست. وقتي بازيگري در نقشي ديده مي شود و به اصطلاح گل مي کند سيل پيشنهادهاي شبيه به آن نقش به سمتش سرازير مي شود؛ - به نظرم اين مشکل تنها منحصر به سينماي ايران نيست و تمام سينماي جهان را در بر مي گيرد. به اين معنا که در تمام دنيا بازيگرها در دراز مدت در قالب نقش هايي که بيشتر بازي مي کنند جا مي افتند. علاوه بر اين حس مي کنم قدرت ريسک کارگردان ها و تهيه کنندگان ايراني نسبتا پايين است و کمتر بازيگري را در قالب نقشي متفاوت تست مي کنند، در صورتي که جابه جايي بازيگران از طنز به جدي يا از جدي به طنز، تجربه هاي شکست خورده و نااميد کننده اي نبوده است. * براي انتخاب نقش هايتان چه رويه اي را دنبال مي کنيد و علاقه مند هستيد مردم، قاسم زارع را با خلق چه تيپ شخصيتي بشناسند؟ - دوست دارم تصوير واقعي کاراکترهايي باشم که براي مردم قابل لمس هستند. برايم مديوم تئاتر، سينما و تلويزيون فرقي نمي کند. دوست دارم اين نوع جنس کار از من در ميان مردم به يادگار بماند، چيزي که دور از واقعيت نباشد. * شما از جمله افرادي بوديد که بازيگري را از تئاتر شروع کرديد، پس چرا بعد از مدتي، ديگر در اين عرصه حضور چنداني نداشتيد؟ - ما زندگي مان از راه هنر مي گذرد. اما الان شرايط تغيير کرده و کار در تئاتر حوصله طولاني و امکانات مي خواهد. زماني که جوان بوديم دلخوشي و انگيزه داشتيم اما امروزه در مقابل جرياني قرار مي گيريم که نگاه اصلي تئاتر در آن نيست. بنابر اين شخصا نگاه و پنداري را که نسبت به تئاتر دارم در اين جريان نمي بينم. بنا بر اين در چنين فضايي چطور مي شود حرکت کرد؟ اما در مجموع تجربه بازي در تئاتر به من کمک کرد تا بتوانم در نوع دکوپاژ، نگاه و زاويه تصويري که کارگردان مي بيند متمرکز شوم و با او همکاري کنم تا قصه جلو برود. اما امروزه دانش آموخته هاي تئاتر و سينما سرمايه ملي ما هستند که رسانه هاي تصويري بايد بهترين استفاده را از اين نيروها ببرند که نمي برند. * از مسيري که در زندگي طي کرده ايد راضي هستيد؟ به آرزوها و خواسته هايتان رسيده ايد؟ - بله، با اين توضيح که آدميزاد هيچ وقت قانع نيست. هر کجا که باشد دوست دارد باز هم بالاتر برود و بيشتر داشته باشد. اما واقعيت اين است که من از موقعيت و جايگاهي که دارم بسيار راضي ام. شايد دوست داشته باشم باز هم به جايگاه بالاتري برسم اما وقتي که به استعداد، توانايي و پشتکار خودم نگاه مي کنم، مي گويم همين جايي که الان هستم خوب است. * قاسم زارع اکنون در کجاي مسير بازيگري قرار دارد؟ - خودم دوست ندارم جواب اين سوال را بدهم. مردم بايد تشخيص بدهند که من دقيقا کجاي مسير بازيگري ام هستم. تصور خودم زياد مهم نيست. تصور مردم برايم اهميت بيشتري دارد. * شما در سريال "سنگ، کاغذ، قيچي" هم ايفاي نقش کرديد. به نظر خودتان چطور سريالي بود؟ - "سنگ، کاغذ، قيچي" سريالي بود که سعيد سهيلي متعادل‌ تر از فيلم‌هاي قبلي اش حرکت کرد و توانست بخشي از توجه خود را از اکشن و ماجراجويي‌هاي سياه و تار، معطوف به شخصيت‌پردازي متعارف کند. اين فيلم هم از ساختار خطي تا حدي فاصله گرفت و توانست با شيوه ابتداي فيلم و موقعيت سازي بخش مياني را از ريتم خوبي برخوردار کند. به علاوه در اين فيلم هم به تم مورد علاقه خود در تحليل آدم هاي جنگ در زمان حال پرداخته شد. * از بازخوردهاي مردمي نسبت به بازي هايتان به چه نتيجه اي مي رسيد؟ - خوشبختانه مردم هميشه اقبال خوبي نسبت به من نشان مي دهند و مشخص است کارهايم را دوست دارند. وقتي براي خريد مي روم با انرژي هاي مثبت از طرف مردم روبه رو مي شوم. واقعا شرمنده مردم هستم. مسلما وقتي بازيگر بازتاب خوبي از مردم مي بيند، هم خوشحال مي شود و هم خستگي کارها از تنش به در مي رود. * به نظر شما يک بازيگر چه کارهايي بايد انجام دهد که هم به درستي نقش هايش را انتخاب کند و هم محبوبيتش را در ميان مردم حفظ کند؟ - به نظر من بازيگر هميشه بايد انتخاب هاي درست و بجايي داشته باشد تا در ذهن مردم باقي بماند و اين ماندگاري ربطي به چهره ندارد. برخي خوب بازي مي کنند و همين بازي خوب شان باعث مي شود مخاطب را جلب کنند و برخي ها هم نه. مهم ترين چيز در اين حرفه صداقت و راستگويي است که باعث مي شود مردم به بازيگران اعتماد کنند. * بازيگراني که در سريال خوب و موفق تلويزيوني بازي مي کنند در ميان مردم محبوبيت خوبي به دست مي آورند. چرا؟ - تلويزيون، رسانه ملي ما ايراني هاست و همه ملت در هر گروه سني و با هر نوع سطح سواد، دانش و معلومات، برنامه هاي مختلف تلويزيوني را دنبال مي کنند. شايد به همين دليل است که حساسيت و دقت من در قبال نقش هاي پيشنهادي تلويزيون نسبت به سينما دو چندان است. در همه اين سالها که بازي مي کنم مورد حمايت و لطف مردم بوده و از تشويق و اظهار نظرهايشان کلي انرژي مثبت دريافت کرده ام. * فکر مي کنيد چه اقداماتي مي تواند به وضعيت نابسامان هنري کمک کرده تا روزهاي خوب دوباره به بازيگراني که عمرشان را صرف کار در اين گروه کرده اند، برگردد؟ - اميدوارم وقتي کاري قرار است شروع شود بودجه کافي برايش در نظر گرفته شود که تهيه کننده هم بتواند دستمزد عوامل را پرداخت کند و کار تا آخر به انجام برسد، نه اينکه وسط کار، تهيه کننده بماند که بقيه پول را از کجا بايد تهيه کند. * در باره مشکلات بازيگران هم نسل خودتان بيشتر بگوييد؛ - ما هنرمندان، عمرمان را در اين کار گذاشته ايم. الان بعضي از بازيگران نقش بازي نمي کنند بلکه خودشان را تکرار مي کنند اما بازيگراني که مثل من نوعي در اين راه مويشان را سپيد کرده اند هر نقشي را بازي نمي کنند. هم نسلان من منتظرند تا در کارهاي خوب بازي کنند نه کارهايي که صاحبان آن فقط فکر اين هستند که يک جور سر و ته آن را به هم بياورند و با عجله کار را ببندند و به سراغ کار بعدي شان بروند.

نظر شما