شناسهٔ خبر: 25720293 - سرویس ورزشی
نسخه قابل چاپ منبع: روزنامه خراسان | لینک خبر

خراسان درگفت و گو با کارشناسان، سرود تیم ملی را به نقد گذاشت

«یازده ستاره» فالش می زند!

صاحب‌خبر - اکرم انتصاری-30 اردیبهشت سرود رسمی تیم ملی با عنوان «یازده ستاره» منتشر شد؛ سرودی که سرنوشتش از دی ماه سال گذشته شبیه یک توپ فوتبالِ سرگردان بود در زمین بازی. در این برهه تیکی تاکای مسئولان همچنان ادامه داشت و در نهایت پاس آخر در روزهای آخر فروردین به تفاهم نامه ای میان بنیاد رودکی و فدراسیون فوتبال برای ساخت سرود تیم ملی منجر شد. علیرضا قربانی و سالار عقیلی به عنوان خواننده انتخاب شدند و چند روز بعد علیرضا قربانی از خوانندگی برای این اثر انصراف داد آن هم به دلیل ناهمگونی سبک کار 22 ساله اش و خروجی مد نظر مسئولان فوتبالی. دلیلی که شاید این روزها بعد از حواشی به وجود آمده با آن مخالف نباشیم. در این میان پای نام های دیگری هم به میان آمد مانند محمد معتمدی که خودش را از آشفته بازار ندانم کاری های فدراسیون کنار کشید و حامد همایون که فقط اسمش بر سر زبان ها افتاد. از همه جالب تر ادعای خوانندگی جناب خان و ساخت موزیک ویدئویی در قالب برنامه خندوانه برای تیم ملی بود که هنوز به سرانجام نرسیده است. چند آهنگ غیر رسمی هم منتشر شد، آهنگ «من ایرانی ام» علیرضا عصار به سفارش همراه اول و تتلو که پای ثابت این طور حاشیه هاست. جالب این جاست که آهنگ علیرضا عصار هم مورد توجه مردم و افرادی مثل مریم حیدرزاده شاعر قرار گرفته است. در گیر و دار این همه حاشیه که قرار بود با یک برنامه درست، پیش برود اما خلافش ثابت شد. در ادامه با یک شاعر، آهنگ ساز توانمند هم کلام شدیم تا نظر تخصصی بدهد تا نه ما به راه باطل برویم و نه توپ مان به اوت. کیوان ساکت، آهنگ ساز و نوازنده نظر می دهد حیف از صدای سالار! آهنگ اِلمان ایرانی ندارد اقدام برای ساخت یک سرود برای تیم ملی که پیش از این هم حرکت های شبیه به آن را در دوره های قبلی جام جهانی دیده بودیم، بسیار شایسته و پسندیده است. آهنگ ساخته شده «یازده ستاره» در قالب یک آهنگ پاپ بود ولی ای کاش با توجه به تعداد زیاد آهنگ سازهای بزرگ و نامدار ایرانی از قبیل استاد فخرالدینی، استاد روشن روان، استاد احمد پژمان و استاد هوشنگ کامکار و...آهنگی در قالب ایرانی و با الهام از جانمایه آهنگ های ایرانی مانند ملودی های زیبایی که در زور خانه ها و...می خوانند و می نوازند و بسیار در نزد مردم آشناست ساخته می شد و در قالب موسیقی پاپ نبود؛ آن هم آهنگ پاپی نه چندان قابل قبول که یک سر و گردن از آهنگ های دیگر همین سازنده در موسیقی پاپ کمتر بود.البته تا جایی که من پرس و جو کردم این سخن اغلب مردم است که از زبان من بازگو می شود. در این آهنگ هیچ کدام از المان (ویژگی) های فرهنگ ایران لحاظ نشده بود. المان هایی که هر کدام معنی خاصی دارند و هرکدام نشانه ای هستند که می توان به وسیله آن ها تشخیص داد موسیقی، ایرانی است. حسرت بعدی ام این است که ای کاش سازهای اصیل و نغمه های ناب ایرانی بیشتری برای ساخت این آهنگ استفاده می شد تا ایرانی بودن آن بیش از پیش به نمایش گذاشته شود. کاری که به راحتی قابل انجام بود مانند الگوبرداری از کارهایی که قبل تر استاد روح ا... خالقی و فرهادفخرالدینی و پیشتر ها استاد وزیری ساخته است، این آهنگ ها هم قابلیت اجرا با ارکسترهای جهانی را دارند و هم المان های ایرانی آن ها بسیار هویداست. البته آهنگ شهرداد روحانی که مورد قبول واقع نشد بسیار زیباتر و شنیدنی تر بود. تکلیف صدای سالار عقیلی هم که مشخص است اما حیف از صدای سالار. صدای شنیدنی او نتوانسته است در ساختار این آهنگ درخشش همیشگی اش را داشته باشد. تنظیم ها طوری است که گویا این کار با عجله و بدون دقت و فکر کافی ساخته شده است. یک آهنگ پاپِ ساده که درست به خاطرم مانده باشد در مد فریژین از لاست. البته گام فریژین (از گام های یونان قدیم) اندکی به دستگاه شور شباهت دارد ولی می شد آهنگی دیگر و بسیار ایرانی تر ساخته شود. ای کاش بابک زرین مانند کارهای دیگرش همچون «تبریز درمه» و «معمای شاه» در ساخت این آهنگ دقت بیشتری به خرج می داد. عجله برای ساخت «یازده ستاره» پیداست و این برای شأن کشوری با سابقه هنری و فرهنگی مثل ایران که در آن هنرمندان بزرگی داریم دور از انتظار است.شاید این آهنگ در زمره ضعیف ترین آهنگ سازی های بابک زرین باشد.آن چه از نکات قوت این آهنگ است رهبری آقای شهرداد روحانی و صدای سالار عقیلی است. علیرضا بدیع، شاعر و ترانه سرا نظر می دهد اجازه بدهید خاطره بسازیم و بعد نقدش کنیم ترانه، ترانه قابل قبولی است. احسان افشاری جزو جوان های کاربلد شعر و ترانه است و قبل تر از او کارهای خوبی شنیده ایم. او با دنیای موسیقی آشناست و خودش آهنگ ساز و نوازنده است و به همین دلیل به درستی می تواند روی موسیقی، کلام بگذارد؛ از جمله آهنگ یازده ستاره بابک زرین که کارهای درخشان و خاطره انگیز زیادی دارد، هم در آهنگ های ملی- میهنی و هم در همکاری با سالار عقیلی. با این حساب مجموعه ترانه، آهنگ و خواننده، مجموعه خوبی است و درباره خروجی آن حافظه تاریخی مردم و کلیت جامعه باید نظر دهد. من می گویم، ترانه خوبی بود؛ هم معیار های محاوره ای و ترانگی را در خودش داشت و هم مشخصه های شعر کلاسیک را. به نظرم قسمتی از ترانه به شدت خاص پسند است و قسمتی عام پسند که هر دو حتما باید در کارهایی از این دست لحاظ شود چون برآیند جامعه مد نظر است. طبیعی است اگر احسان افشاری می خواست یک ترانه سطحی و دم دستی بنویسد تا عامه مردم از آن خوش شان بیاید، همان مردمی که صندلی کنسرت بانی ها و هیرادها را پر می کنند از طرف جامعه روشن فکر و حرفه ای مورد نقد قرار می گرفت. اگر هم طوری می نوشت که مردم معمولی آن را نفهمند طبیعتا نمی شد به آن بگوییم ترانه. او میانگین گرفته و بر اساس آن الگوی ذهنی، ترانه یازده ستاره را سروده است. در یک کار ورزشی مثل هر اثر دیگری نمی توان همه ابعاد را با هم در نظر گرفت، نکته این جاست که آن اثر باید بتواند با تکیه بر آرمان های مردم،با انگیزه، نشاط و امید اشاره ای داشته باشد به یک ورزش خاص، تیم خاص و بتواند آن میزان اضطراب و هیجان خوشایند را به مردم انتقال دهد. این کار هم اگر پخش شود ومردم با آن خاطره بسازند بدون شک کار جذابی خواهد بود. از نظر من این کار نمره قبولی می گیرد و فقط جای یک چیز در آن خالی است آن هم گذشت زمان به منظور خاطره سازی است و چون هنوز زمانی نگذشته است، بازیکنان به میدان نرفته اند و سرودی پخش نشده است به آن به چشم یک فرزند خوانده نگاه می کنیم. کارهایی از این دست نیاز به گذشت زمان دارند و نمی توان در لحظه قضاوتش کرد درست مثل نقدهایی که قبل تر به روزبه بمانی برای ترانه جام جهانی قبلی بود. اگر چند بار بعد از پخش این سرود در هنگام برد، مساوی یا باخت تیم، کسی شعر و آهنگ این سرود در خاطرش نماند، نقدها وارد است. ما اعتماد کردیم تا این گروه، سرود را بسازند حالا که اعتماد کردیم اجازه دهیم مسابقات انجام شود و مردم با آن خاطره بسازند. معرفی «یازده ستاره» یازده ستاره، سرود رسمی تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی 2018 در مراسم بدرقه نمادین و با عنوان «پیوند هنر و ورزش»، در روز سی ام اردیبهشت و در تالار وحدت رونمایی شد. مراسمی که افراد زیادی از دنیای ورزش و هنر مهمانش بودند مثل کارلوس کی روش، احمدرضا عابدزاده، علی دایی، مهدی تاج، سیدرضا صالحی امیری، عبدالجبار کاکایی، امین زندگانی، پویا امینی، بهاره رهنما، جلیل فرجاد و محمود فکری به همراه بازیکنان تیم ملی. یازده ستاره در همان روز و در حضور همین جمع اجرا و شنیده شد؛ یازده ستاره ای که بهتر است بیشتر آن را بشناسیم. خواننده: سالار عقیلی ترانه سرا: احسان افشاری آهنگ و تنظیم برای ارکستر: بابک زرین ارکستر: ارکستر سمفونیک تهران به رهبری شهرداد روحانی و ارکستر ملی ایران میکس و مستر: میلاد فرهودی- حمیدرضا آداب ضبط موسیقی و صدا: استودیو پاپ

نظر شما