من درس‌ام را در سال ۸۳ به پایان برده‌ام، اما دریافت دانشنامه‌ام به تاخیر افتاده بود تا این‌که چندی پیش بالاخره توانستم دانشنامه‌های کارشناسی و کارشناسی ارشد خود را بعد از سال‌ها و بعد از طی دوران تعهد خدمت از دانشگاه تهران بگیرم.

مدارکی که بابت کسب آنها سال‌های جوانی‌ام را داده‌ام و خدا را شاکرم، چرا که حقیقتا از دوران تحصیل در رشته و دانشکده مورد علاقه‌ام در کنار دوستان هم دانشکده‌ای نازنین و اساتید خوبم بسیار لذت بردم و آموختم...

فقط ای‌کاش این روزگار و در این آشفته بازار کار هنری و بویژه بازیگری، داشتن تحصیلات، حتی کمترین اهمیتی می‌داشت که متاسفانه ندارد...

و حتی به نظرم داشتن مدارک دانشگاهی و آگاهی و سواد هنری _ حتی غیرآکادمیک _ عملا به ضرر دارندگان آنها تمام شده است...

کافی ست مختصر نگاهی به اطراف بیندازید، حتما متوجه حرف‌های بنده می‌شوید! ... بگذریم ... .

عکس مربوط به تیرماه ۱۳۸۳و جلسه دفاعیه‌ام از رساله کارشناسی ارشد با عنوان «نشانه‌های مکانی و زمانی در دنیای درام» با راهنمایی استاد عزیزم دکتر فرزان سجودی (که صبورانه حدود یک سال با من همراهی مجدانه داشتند و تا همیشه از راهنمایی‌های دلسوزانه ایشان ممنونم) و مشاوره دکتر محمد باقر قهرمانی گرامی ست.

داوران این جلسه هم عبارت بودند از سرورانم، اساتید ارجمند؛ دکتر فرهاد ناظرزاده کرمانی، دکتر مجید سرسنگی و دکتر بهروز محمودی بختیاری که در نهایت نمره عالی ۱۹ را موفق شدم آن روز از ایشان دریافت
کنم ...

باقی بقایتان ...