گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو- محسن عبدالعلی‌پور، اهمیت جنبش دانشجویی یا بهتر است بگوییم در زمانه فعلی تشکل‌های دانشجویی در ساختار کلی نظام اسلامی و نقش راهبردی آن در پیشبرد اهداف انقلاب بر کسی پوشیده نیست. در سالیان متمادی جنبش همواره با نقاط قوت و ضعفی همراه بوده که تاثیرات آن بلافاصله در بدنه جامعه ایرانی خودش را نشان داده است. آیا جنبش دانشجویی توانسته به اهداف اولیه خود دست یابد؟ امروزه ما در مرحله جنبش قرار داریم یا تشکل؟ چگونگی رابطه جنبش دانشجویی و قدرت و بسیاری از این دست سوالات ما را بر آن داشت تا در برنامه «خط کش» به گفت‌وگویی صریح و بی‌پرده با فعالین گذشته و حال جنبش دانشجویی بنشینیم. مهمان این هفته ما در تحریریه خبرگزاری دانشجو متین منتظمی دبیر کل سابق اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان به نقد جنبش دانشجویی پرداخته است که در ادامه بخش دوم این گفتگو را می‌خوانیم.

آرمانگرایی واقع بینانه یعنی اینکه در یک مسیر مشخص پستی و بلندی‌ها را ببینیم بنابراین وقتی می‌گوییم آرمانگرایی واقع بینانه یعنی در مسائل مختلف آرمان گرایی خود را حفظ کنیم. در آرمان گرایی واقع بینانه هدف وسیله را توجیه نمی‌کند؛ از این رو وسیله‌ای را نیز که ما برای تحقق هدف به کار می‌گیریم باید در شأن انقلاب باشد در غیر اینصورت ماکیاولیستی عمل کرده ایم. آرمانگرایی واقع بینانه یعنی اینکه اول بفهمیم مردم چه می‌خواهند، چون اگر بدنه اجتماعی وجود نداشته باشد نمی‌توانیم کاری از پیش ببریم مثلا در هشت سال دفاع مقدس اگر آرمانگرایی ما واقع بینانه نبود نمی‌توانستیم در مقابل دشمن بایستیم به گونه‌ای که حتی یک وجب از خاک کشورمان را از دست ندهیم.

خبرگزاری دانشجو: جریان دانشجویی از ابتدای انقلاب هرگاه خواسته نظر مخالف خود را در ارتباط با دولت‌ها و مسئولین مختلف نقد کند اولین قدمش این بوده که می‌گفتتد فلانی فاسد یا ضد انقلاب است و آنقدر هم این موضوع را مطرح کرده اند که در ذهن مردم جا افتاده همه مسئولان جمهوری اسلامی فاسد هستند آیا این رویه درستی است؟
این اشتباه در بعضی تشکل‌ها کم و در برخی تشکل‌ها در حد فاجعه اتفاق افتاده و این همان پاس گل به دشمن است که متاثر از تحلیل‌های جو زده تشکل‌های دانشجویی است. متاسفانه تشکل‌ها فکر می‌کنند که اگر بگویند فلانی فاسد است مردم خوششان می‌آید و بعد تصور می‌کنند که به مردم وصل شده اند.

به نظرمن اینکه تشکل‌های دانشجویی همه را با چوب ضد انقلاب می‌رانند این متاثر از یک فرهنگ است ببینید وقتی که در یک دانشگاهی مسئولی حاضر نمی‌شود هزینه اردوی راهیان نور را بپردازد نمی‌توانیم بگوییم که او ضد انقلاب است، ولی می‌توانیم بگوییم که او اعتقاد به این کار ندارد.

جریان دانشجویی باید به این فهم برسد که در داخل کشور دو گانه، دوگانه اصولگرا و اصلاح طلب نیست بلکه دوگانه، دوگانه انقلابی و غیر انقلابی است که رهبر معظم انقلاب آن را تعریف کرده اند. به نظر من ضد انقلاب دانستن بخشی از بدنه مردم روی برنامه ریزی تشکل ها نیز تاثیر می‌گذارد و حتی آن‌ها به جای برنامه ریزی به تقابل می‌پردازند و این تقابل نیز باعث می‌شود که مردم بیشتر رانده شوند؛ و این در حالی است که رهبر معظم انقلاب مثلا در مورد مدارا با زنان بدحجاب در جمله‌ای با این مضمون می‌گویند مدارا کنید، چون دل، متعلق به این جبهه است و جان، دلباخته‌ى به این اهداف و آرمان‌هاست. با این وجود اگر تشکل‌ها همین بیانات رهبری را در تمام زمینه‌ها سرلوحه کار خود قرار دهند مسیری که باید طی شود حتی در مورد حرف‌های مخالف هم مشخص است. اگر این زمینه را داشته باشیم که بپذیریم دل متعلق به این جبهه است دیگر وارد فاز تقابل نمی‌شویم.

 

در این رابطه قطعا هر جایی که به ویژه در تشکل دانشجویی درست عمل نکرده ایم دشمن با برنامه ریزی وارد عمل شده است. تشکل دانشجویی باید در بزنگاه‌ها حرف مردم را بزند، اما در این مواقع بی تحلیل است و منتظر می‌ماند تا رهبر معظم انقلاب نظرشان را بگویند به نظر من تشکل‌های دانشجویی باید از خواب بیدار شوند و به ارائه تحلیل بپردازند. در هر حال اگر امروز مردم مشکل دارند ایراد از آرمان انقلاب اسلامی نیست بلکه ایراد از مسئولینی است که نتوانسته وظایف خود را به درستی انجام دهند با این وجود سوال این است که آیا جریان دانشجویی در این مدت ندید که غده مردم گله مندند در حال بزرگ شدن است و یک روز سر باز کرده و عفونت می‌کند.