در اینکه آمریکا و اسراییل دشمنان درجه یک ملت ایران و نظام جمهوری اسلامی ایران هستند کمتر کسی تردید دارد. همچنین در اینکه ایران خار در چشم آمریکا و اسراییل به ویژه در منطقه است کمتر شک و شبهه ای وجود دارد. در چنین شرایطی حلقه مفقوده برای تحقق و عملیاتی کردن دشمنی ها در میدان عمل دو مولفه اساسی است که عبارتند از ترس از اقتدار ایران اسلامی در کنار عدم وجود اجماع جهانی علیه مردم و حکومتی که قبل از هر چیز به سلاح منطق و استدلال مسلح است. چندی پیش و در آستانه اعلام نظر ترامپ درخصوص تمدید تعلیق تحریم های ایران اولین سکانس از نمایشنامه ضد ایرانی با کارگردانی نتانیاهو اجرا شد، سناریویی که در آن نتانیاهو در اقدامی ناشیانه به زعم خود برخی مدارک و اسناد را نمایش داد و مدعی شد قریب به نیم تن اسناد و مدارکی در اختیار دارد که نشان می دهد ایران بعد از برجام همچنان به دنبال تجهیز هسته ای خود و به ادعای او حرکت به سمت دستیابی به سلاح هسته ای است.
در آن زمان نگاه تحلیلگران مسائل بین المللی معطوف به این مساله شد که سست بنیاد بودن این ادعاها و این نمایشنامه آبستن اتفاقی مهم است، تحلیلی که به زودی به واقعیت تبدیل شد و میوه های مسموم خود را در اعلام توام باعجله ترامپ مبنی بر خروج آمریکا از توافق هسته ای به بارنشاند. در کلام ترامپ عمده تاکیدات بر استمرار فعالیت هسته ای ایران به دور از نگاه و نظارت آژانس معرفی شد و طبعا در این میان هیچ استدلال و سندی جز آنچه نتانیاهو تنها چند روز پیش از آن ارائه کرده بود وجود نداشت. در خطابه ترامپ با مفروض انگاشته شدن توسعه توان هسته ای ایران، از خطرات ایران و تهدیدات جمهوری اسلامی در منطقه و همین طور توان موشکی ایران گلایه شد و در حقیقت تلاش شد تا این نکته در اذهان عمومی جاسازی شود که مهار ایران هسته ای و موشکی در منطقه جز در سایه اصلاح توافق هسته ای و افزودن بندهایی که ایران را از توان موشکی محروم کند و اقتدار منطقه ای اش را نه محدود بلکه زایل کند ممکن نیست.
برخورد سرد جهان با این سناریو و موضع منطقی ایران با خروج آمریکا از توافق هسته ای و اعلام استمرار حضور در توافق مشروط به تامین خواسته ها و مطالبات مشروع ایران منجر به افزایش تحریم ها علیه برخی مسئولان و نهادهای ایرانی و البته حزب الله شد و النهایه سکانس پایانی سناریو توسط پمپئو رقم خورد.
پمپئو دوشنبه در یک اندیشکده آمریکایی از راهبرد جایگزین آمریکا در قبال ایران پس از خروج از توافق هسته ای سخن گفت و شروط دوازده گانه ای را که در حقیقت تکرار با جزئیات نگاه ترامپ و نتانیاهو بود تشریح کرد و البته و طبق معمول مورد استقبال چند کشور کوچک تحت حمایت آمریکا در منطقه قرار گرفت.
در واکنش به مواضع پمپئو برخی سیاست جدید آمریکا را تلاش جهت تغییر نظام ایران تلقی کردند که البته مساله تازه ای نیست و در طول چهل سال اخیر و به شکل صریح و تلویحی مدام تکرار و به شکل مداوم با شکست مواجه شده است. برخی دیگر نیز آن را تکرار حرف های گذشته خواندند و با استناد به گزارش های ده گانه آژانس که هربار ایران را ملتزم به مندرجات توافق هسته ای معرفی کرده است از سه گانه نتانیاهو ترامپ و پمپئو با عنوان تعبیر رویاهای نتانیاهو در کلام ترامپ یاد کردند.
تاملی در کلام پمپئو نشان می دهد که این سخنان مملو از تناقضاتی است که نشان می دهد هرگونه توافق جدید با آمریکا آغازی خواهد بود بر یک پایان. چنانکه در این سخنان تکلیف روزگار خیالی پس از توافق بر محدودسازی توان موشکی و همچنین حضور منطقه ای ایران به صراحت بیان شده و دولت ترامپ مساله پیگیری آنچه نقض حقوق بشر در ایران می خواند را از همین الان کلید زده است و این یعنی مطالبات آمریکا از ایران به اصطلاح حد یقف ندارد و در واقع مشکل آمریکا و اسرائیل با ایران نه موشک یا حضور منطقه ای بلکه موجودیتی است به نام جمهوری اسلامی ایران همچنین کمک ایران به سوریه جهت حفظ نظام مشروع این کشور که اتفاقا به درخواست این کشور و با هدف مبارزه با تروریسم صورت گرفته در حالی مطرح می شود که انواع و اقسام گروه های تروریستی در سوریه طی هفت سال گذشته در سایه حمایت آمریکا و متحدان منطقه ای خود خلق و به این کشور فرستاده شده اند. در عراق در حالی پمپئو از تهدید امنیت توسط ایران سخن می گوید که چشم بر اشغال عراق از ناحیه آمریکا فروبسته و ماجرای خلق داعش توسط آمریکا و هم پیمانان را نادیده می گیرید لبنان را خانه امن حزب الله می داند در حالی که نه ایران بلکه حزب الله و مقاومت در سایه انتخاب مردم لبنان این چنین جایگاهی در میان ملت پیدا کرده اند و... واقعیت آن است که دولت ترامپ دولت تهدیدهاست ترامپ تاجر در منطقه به این جمع بندی رسیده است که به هر میزان بر حجم تهدیدات بی افزاید بیشتر کاسب خواهد شد و امتیازات بیشتری خواهد گرفت و این در حالی است که نه ایران، عربستان، امارات، بحرین و....است، نه اقتدار ایرانیان قابل معامله و نه ترس امریکا و اسرائیل از این اقتدار پایان پذیر.
ابورضا صالح
نظر شما