به گزارش جام‌جم، شامگاه سی‌ام فروردین سال 90 مرد 42 ساله‌ای به نام عباس در یکی از خیابان‌های شرق تهران پشت فرمان خودرو‌اش با شلیک گلوله کشته شد. پلیس وقتی جنازه را کشف کرد که عامل جنایت به مکان نامعلومی گریخته بود. تحقیقات پلیسی آغاز شد و پلیس دریافت ساعتی پیش از پیدا شدن جنازه عباس چندین بار با یک مرد 50 ساله به نام جعفر تماس گرفته بود. به این ترتیب جعفر که چندین سابقه کیفری در پرونده‌اش داشت و به بیماری صعب‌العلاجی مبتلا بود بازداشت شد. وی به قتل دوستش با شلیک گلوله و با انگیزه اختلاف مالی اعتراف کرد. جعفر به بازسازی صحنه جرم پرداخت و برایش کیفرخواست صادر شد. قرار بود وی محاکمه شود، اما چهار ماه بعد از جنایت در زندان رجایی‌شهر جان سپرد.

با مرگ عامل این جنایت قصاص منتفی و اولیای دم طبق ماده 435قانون مجازات اسلامی که در آن آمده است: با مرگ قاتل در صورت تمکین مالی متهم، دیه از اموال وی یا از عاقله و در غیر این صورت در نهایت از صندوق بیت‌المال به اولیای دم پرداخت می‌شود، درخواست دیه را مطرح کردند‌. آنها در شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران حاضر شدند و به تشریح شکایتشان پرداختند.

در آن جلسه وکیل متهم فوت شده گفت: جعفر هیچ مالی ندارد تا بتواند دیه را به اولیای دم بپردازد. عاقله او نیز شناسایی نشده است. از این رو طبق قانونی که در آن آمده است: هر‌گاه کسی مرتکب قتل شود و بمیرد قصاص و دیه از او ساقط شده و دیه از بیت‌المال پرداخت می‌شود، تقاضا دارم تا دیه از صندوق
بیت المال به اولیای دم پرداخت شود.

در پایان جلسه هیات قضایی وارد شور شد و حکم به پرداخت دیه از صندوق بیت‌المال صادر کرد. این رای در شعبه 32دیوان عالی کشور مهر تائید خورد و قطعی شد تا این پرونده مختومه شود.