صاحب‌خبر - تام آدامز خبر شوکه کننده‌ای که روز دوشنبه منتشر شد نشان می‌دهد آرسنال در آستانه استخدام سرمربی جدیدش است، مردی که در پایان فصل اخیر لوشامپیونا با وجود درو کردن تمام جام‌های داخلی باز هم برکنار شد. در واقع اونای امری در دو فصل مربیگری‌اش در پاری‌سن‌ژرمن توانست 7 جام ببرد، همان تعداد جامی که تاتنهام توانسته در 38 سال ببرد. پس چرا باز هم گروه زیادی از آرسنالی‌ها بابت استخدام او نگران و ناراضی‌اند؟ دلایل زیادی هست اما اصلی‌ترین‌شان این واقعیت است که برخلاف گزینه قبلی آنها، میکل آرتتا که فکر کردن به او حرکتی به شدت تخیلی و تقریباً بی‌‌پروا بود، امری صرفاً نمی‌تواند به همین اندازه به دورنمای آرسنال بعد از ونگر هیجان بدهد. استخدام یک مربی اسپانیایی با تجربه مربیگری بیشتر و بدنه کاری قابل قبول در دو کشور حرکتی منطقی‌تر است اما همیشه همه اتفاقات منطقی جذاب و زیبا نیستند. اگر گروه زیادی از هواداران آرسنال از استخدام آرتتا دورنمای نگران‌کننده‌ای برای خود ساخته بودند، بیراه نیست بگوییم گروه بیشتری از آنها حاضر بودند با آغوش باز پذیرای این مرد اسپانیایی باشند و به کاپیتان سابق تیم محبوب‌شان فرصتی بدهند تا شانس خود را برای هدایت توپچی‌ها امتحان کند. اگر بازخوردهای اولیه به استخدام امری توام با شک و تردید بوده، پس احتمال شروع آسان و خوشایندی در لیگ برتر منتظر این مرد اسپانیایی نخواهد بود. وقتی که شما ترجیح می‌دهید چشم‌تان را روی یک ماجرای هیجان انگیز ببندید و کار را به دست فردی کاربلد و با تجربه بدهید، آن وقت محکوم به کسب نتیجه خواهید بود. شکاکیت به استخدام امری قابل قبول است. امری با سویا در فاصله سال‌های 2014 تا 2016 سه بار پیاپی قهرمان لیگ اروپا شده است که این موفقیت او با وجود بودجه کمی که داشت، حیرت‌آور بود. با این حال او هرگز در لالیگا خطری برای تیم‌های بالانشین نبود و طوری نتیجه نگرفت که نشان دهد شانسی برای کسب عناوینی بهتر از پنجم، ششم و هفتم دارد. بودجه‌ای که آرسنال برای خرید بازیکن خواهد داشت محدود است – 50 میلیون طبق گزارش‌های مختلف رسانه‌ها – با این حال از سرمربی جدید این تیم کسب سهمیه لیگ قهرمانان حداقل چیزی است که انتظار می‌رود و این در حالی است که در لیگ برتر رقابت برای کسب سهمیه لیگ قهرمانان به مراتب سخت‌تر از لالیگا است. از طرف دیگر امری اگرچه امسال قهرمان لیگ فرانسه شد اما نباید فراموش کرد که او فصل گذشته نتوانست حتی همین عنوان را هم کسب کند چون موناکو قهرمان شد که این ناکامی با توجه به قدرت مالی به مراتب بیشتر پاریسی‌ها نسبت به موناکو برای آنها بسیار تلخ بود. علاوه بر اینها، ماجرای تمام نشدنی ناکامی‌ در لیگ قهرمانان اروپا را هم باید به نکات منفی کارنامه امری که باعث بدبینی هواداران آرسنال به آینده کاری او در ورزشگاه امارات می‌شود اضافه کرد. در واقع به عقیده بسیاری همین ناکامی بود که سبب شد پاریسی‌ها او را با وجود درو کردن همه جام‌های داخلی در این فصل، برکنار و توماس توخل را جانشین‌اش کنند. همه اینها دلایل خوبی برای حق دادن به هواداران آرسنال برای شک داشتن به موفقیت تیم‌شان با مربیگری امری است بخصوص که آنها با یک تغییر موضع ناگهانی از سوی ایوان گازیدیس و استن کروئنکه، مدیر اجرایی و سهامدار اصلی باشگاه در خصوص سرمربی بعدی تیم مواجه شده‌اند. قطعاً امری یک مربی انقلابگر در دنیای فوتبال نیست، کسی که بازی آرسنال را همانگونه متحول کند که ونگر کرد، ضمن اینکه آرتتا شاید در ذهن بسیاری از هواداران گزینه‌ای رمانتیک‌تر و خوشبینانه‌تر بود. به هر حال کارنامه پرافتخارتر امری سبب شد او در چشم مقامات باشگاه گزینه بهتری نسبت به آرتتا به نظر برسد. یکی از اشتباهاتی که ونگر در دوران مربیگری در آرسنال مرتکب می‌شد پایبندی او به سیستم بازی‌اش و آرایش تاکتیکی این تیم صرفاً بر اساس داشته‌ها و نقاط قوت تیم خود و بدون توجه به سبک بازی حریف بود. کاری که امری باید در این تیم انجام دهد پرهیز از دنباله‌روی کردن از ونگر در این حوزه است. اگر او بتواند یک ساختار تاکتیکی جدید، شخصیت پیروزی‌طلب و استقامت در سختی‌ها را برای این تیم به ارمغان بیاورد، آن وقت دلیلی ندارد که فصل آینده شاهد پیشرفت چشمگر توپچی‌ها در لیگ برتر نباشیم. منبع: ESPN∎​