به گزارش ایسنا، ابوالفضل بهرام‌پور در گفت‌وگو با «شفقنا» این گزاره را که میان تشیع بر خلاف اهل تسنن، قرآن مهجور است و به عترت اهتمام ورزیده می‌شود، غیرعلمی و نادرست دانست و گفت: کسی که راه درست و رو به بهشت را می‌رود کسی است که قرآن و عترت را با هم داشته باشد. اصل قرآن است لذا پیامبر (ص) در این مورد فرمودند که عترت ثقل اصغر و قرآن ثقل اکبر است.

وی تشریح کرد: اهل سنت، بیشترشان متهم به این هستند که به قرآن بیش از عترت توجه و اهتمام دارند و در میان تشیع نیز عترت نسبت به قرآن از اهتمام بیشتری برخوردار است که البته این دو گزاره علمی نیستند. اینکه می گوییم اهل سنت به قرآن اهتمام دارند و عترت را رها کردند یک گزاره اشتباه است، در واقع این گروه از افراد قرآن را رها کرده اند، مگر می شود کسی به قرآن توجه داشته باشد اما عترت را رها کند، بنابراین کسی که به قرآن اهتمام ورزد نمی تواند عترت را نادیده بگیرد. این دو از یکدیگر قابل تفکیک نیستند.

برخی شیعیان به عترت اهتمام دارند اما قرآن در نزدشان مهجور است

بهرام‌پور افزود: اگر به شیعیان بگوییم که برای راه‌اندازی یک حسینیه به ده میلیون تومان پول نیاز داریم به اندازه  بیست میلیون تومان کمک می‌کنند اما اگر بگوییم می‌خواهیم  یک دارالقران تاسیس کنیم غالبا بیست میلیون تومان هم کمک نمی‌کنند. در چنین مواردی است که گفته می شود برخی شیعیان به عترت اهتمام دارند اما قرآن در نزدشان مهجور است. در واقع این افراد عترت را درست متوجه نشدند، چون عترت بدون قرآن نیست. مگر امام حسین (ع) در کربلا یک شب مهلت نگرفتند تا با قرآن انس بگیرند.

این مترجم نهج البلاغه ادامه داد: اگرچه اهل سنت معروف به این هستند که به قرآن توجه بیشتری دارند اما قرآن در میان آنان نیز مهجور است چرا که آنها قرآن را آنگونه که باید، معنا نمی کنند. آنها به بعضی از آیات قرآن عمل نمی کنند لذا قرآن در نزد آنان نیز مظلوم است. اهل سنت آن آیه از قرآن را که مربوط به واقعه غدیر خم است یعنی آیه «بلغ ما انظر الیک من ربک» را اینگونه توجیه می کنند که حضرت علی(ع) با دو نفر از صحابه اختلاف داشت به همین جهت پیامبر (ص) در غدیر خم افراد را جمع کرد تا به آنها بگوید که اینها افراد خوبی هستند و ما باید آنها را آشتی دهیم؛ این تحلیل چقدر ناشیانه است. باید برای تشیع مفاهیم قرآن را بازگو کنیم تا بپذیرند و بدانند که بدون قرآن، به عترت اهتمام داشتن معنی ندارد.

برخی اهل تشیع اصالت را به اهل بیت داده‌اند

این مفسر راه بازگشت به قرآن را در دستان علما، ائمه جمعه، مقام معظم رهبری، رئیس جمهور و نویسندگان و پژوهشگران قرآنی دانست و گفت که این افراد باید قیام کنند چرا که مردم تابع آنها هستند و علما باید به مردم روشنفکری دهند و به آنها بگویند که اصل قرآن است و مسائل دیگر در فرع قرار می گیرند. او خاطرنشان کرد: در قرآن خطاب به انسان ها آمده است که به افراد خصوصی وحی نمی شود  و سخنان خداوند را باید از ائمه شنید. بنابراین قرآن هم درمیان برخی اهل سنت که آن را به درستی و کامل معنا و تفسیر نکرده اند مظلوم است و هم در میان برخی اهل تشیع که اصالت را به اهل بیت داده اند.

با یک ماه قرآن خواندن انس حاصل نمی‌شود

بهرام پور همچنین معتقد است: برای داشتن یک جامعه رشد یافته تر با استفاده از قرآن، مردم باید به این باور برسند که هرچه قرآن می فرماید به آن عمل کنند. باید قرآن را در سایه اهل بیت (ع) و اهل بیت (ع) را در سایه قرآن با هم برابر بپذیریم. جامعه رشد یافته از چنین افرادی تشکیل می شود. اگر باورها معیوب باشد آن جامعه رشد نخواهد کرد. شخصی از من پرسید که چگونه می توانیم در ماه رمضان با قرآن انس بگیریم، اما من می گویم با یک ماه قرآن خواندن انس حاصل نمی شود باید روزی یک الی دو ساعت قرآن خوانده شود تا این انس بدست بیاید.

عملکرد شبکه قرآن شاید فقط ده درصد قابل قبول باشد

این پژوهشگر قرآنی درباره چگونگی عملکرد صداوسیما در حوزه قرآن بیان کرد: تا اندازه ای قابل قبول است اما خیلی جای کار دارد. یکبار به صداوسیما پیشنهاد کردم دو مفسر قابل قبول و خوش بیان در قالب یک برنامه تلویزیونی حاضر شوند و مردم از آنها سوالات قرآنی بپرسند و در این میان حتی دو مفسر نیز درباره پاسخ سوال های پرسیده شده و یا حتی سوالات پنهان در موضوع مطرح شده بحث کنند، سپس این برنامه در شبکه های مختلف تلویزیونی تکرار شود. با تاکید بر اینکه از افراد خسته کننده استفاده نشود چرا که علامه بودن کافی نیست، کسی که مقابل دوربین تلویزیون قرار می گیرد باید مخاطب شناس باشد و مخاطبان او را قبول داشته باشند در این صورت است که اثرگذار می شود. ممکن است فردی سواد کمتری داشته باشد اما زبانش جاذبه داشته باشد و مردم او را بفهمند. این ایده من خیلی پسندیده شد اما عملی نشد. شبکه قرآن نیز شاید فقط ده درصد قابل قبول باشد، آنها مدام تواشیح، قرائت، صوت، لحن و همخوانی پخش می کنند و از تفسیر خبری نیست. گاهی یک قاری از یک مفسر در نگاه مسئولان شبکه مقدم تر است که این عیب محسوب می شود.

وی در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه چه کنیم تا بین نهضت قرائت و حفظ قرآن کریم و تعمق و تدبر در آن توازن برقرار شود گفت: برای ایجاد توازن، فاعل یعنی کسی که باید توازن را ایجاد کند مهم است. یعنی باید پرسید چه کسی یا چه کسانی باید این اقدامات را انجام دهند. فاعل در این مورد صداوسیما، رهبری، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، علما، مراجع، سازمان تبلیغات و دارالقرآن ها است. همه کسانی است که غیرت احیا کردن قرآن را دارند باید به میدان بیایند. در وهله اول نیز صداوسیما خود، متولی امر است. رادیو، تلویزیون و جراید خیلی می توانند کمک کننده باشند.

برخی در برابر اسلام حرف می‌تراشند

بهرام پور درباره جایگاه قرآن بین کارگزاران و مسئولان نظام و اینکه این افراد چقدر قرآنی عمل می کنند اظهار کرد: در مجلس طرحی عنوان شده که طبق آن گفته می شود دختری که فوق لیسانس دارد اگر بخواهد ازدواج کند به اذن پدر نیازی ندارد. اینها در برابر اسلام دارند حرف می تراشند، این فضولی ها به کسی نیامده است. این موضوعات حکم روشن و سنت اسلام است با وجود این بحث ها انتظار دارید که بگوییم مسئولان نظام چقدر قرآنی عمل می کنند؟

او افزود: من به دولت های قبلی پیشنهاد دادم تا همه استانداران، مدیران کل، سفیران و آنهایی که در رده بالاتر هستند باید یک جزء از قرآن را با ترجمه، تفسیر و تحلیل بخوانند و من حاضرم به آنها آموزش دهم. بعد از اینکه توانستند یک جزء را ترجمه، تفسیر و تحلیل کنند ابلاغشان را به آنها بدهید. به شهردار تهران نیز گفتم که همه شهرداران و معاونانشان باید دوره قرآنی ببینند و مدرک بگیرند و با مدرک قرآنی شان بتوانند کار مسئولیتی انجام دهند. حکومت ایران بر مبنای کودتا نیست بلکه بر مبنای ایدئولوژی است پس وقتی بر این مبناست باید از ایدئولوژی اطلاعات داشته باشد.

علمایی که در حوزه های علمیه مدیریت دارند باید برای تعلیم و تفسیر قرآن برنامه‌ریزی کنند

این مفسر و مترجم قرآن همچنین درباره جایگاه قرآن در حوزه های علمیه عنوان کرد: حوزه های علمیه باید در پیشگاه امام زمان (عج) جوابگو باشند. علمایی که در حوزه های علمیه مدیریت دارند باید برای تعلیم و تفسیر قرآن و همچنین معارف قرآنی به طلبه ها و استادان برنامه ریزی کنند.

او یادآور شد: اخیرا در قم گروهی از حوزویان برنامه تفسیر قرآن در ماه رمضان را  به راه انداخته اند و علمایی که درس خارج می دهند دغدغه شان قرآن است. سال گذشته ۵۰ نفر  و امسال ۱۲۰ نفر از علمای طراز اول را برای تفسیر گویی به استانها فرستادند؛  طلبه ها در صورت تمایل می توانند در این جلسات حضور داشته باشند، به نظر من شرکت در این جلسات برای طلبه ها باید اجباری باشد و در نهایت از آنها امتحان گرفته شود.

تفسیر قرآن نباید تخصصی باشد بلکه باید برای عوام باشد

بهرام پور در پایان تاکید کرد: تفسیر قرآن نباید تخصصی باشد بلکه باید برای عوام باشد یعنی به زبان مردم و برای آنها قابل فهم  باشد.

انتهای پیام