سرمربی تیم ملی در آخرین گفت و گوی خود صحبت های جالبی را بر زبان‌آورد.

به گزارش اعتدال به نقل از ایلنا، کارلوس کی روش در آستانه سفر به ترکیه و در آخرین گفت و گوی خود در ایران راجع به مسائل مختلفی از جمله علت دعوت نکردن سید جلال حسینی و وریا غفوری صحبت کرد.

کی روش درباره دعوت نکردن وریا غفوری گفت: در مورد وریا غفوری هم باید بگویم که هیچ مربی‌ای به اندازه من ووریا را نمی‌شناسد و بنده این اختیار را برای خودم قائل هستم که در مورد این بازیکن صحبت کنم چون قبل از اینکه ووریا بخواهد به استقلال برود من این بازیکن را به تیم ملی دعوت کردم. در آن زمان ووریا غفوری دفاع راست بسیار خوبی بود و بنده بیش از یک ماه پیش او را صدا کردم و به او گفتم: پسرم ما در تیم ملی نیازی به وینگر راست نداریم، تو باید در دفاع راست بازی کنی. چون بازیکنانی مثل علیرضا جهانبخش، کریم انصاری‌فرد و قلی‌زاده در وینگر راست هستند و من چنین نفراتی را در این پست دارم. من به ووریا تأکید کردم که در تیم ملی به یک دفاع راست محکم نیاز دارم اما وقتی در تیم استقلال و با تصمیم وینفرد شفر او از پست دفاع راست به هافبک راست تبدیل می‌شود این دیگر به سرمربی این تیم برمی‌گردد. نمی‌دانم چگونه شفر از عدم دعوت ووریا غفوری به تیم ملی سورپرایز شده است. وقتی در تیم خودش اعتقادی ندارد که در دفاع راست از وریا استفاده کند و پست او را تغییر می‌دهد چگونه سورپرایز می‌شود؟! 

داستان این گزارش ما هم اتفاقا به همین ادعای کی روش مربوط می شود. سرمربی تیم ملی معتقد است چون وریا پستش در استقلال عوض شده دیگر او را به تیم ملی دعوت نکرده است. خب شاید این یک دلیل منطقی برای اتفاق صورت گرفته شده باشد اما وقتی مثال های نقض آن را به وفور در تیم ملی می بینیم سورپرایز و شگفت زده می شویم.

بیایید باهم مرور کنیم. پژمان منتظری سال هاست که به جز پست تخصصی اش یعنی دفاع وسط در سمت راست خط دفاعی هم به بازی گرفته می شود. شفر و پیش از او منصوریان از این بازیکن در پست دفاع وسط و گه گاه دفاع راست سود بردند. با این حال کی روش این بازیکن باتجربه را در بازی برابر ازبکستان به عنوان هافبک دفاعی بهره برد و قرار است در جام جهانی هم از پژمان در سمت راست سود ببرد در حالی که پست تخصصی اش دفاع وسط است. در همان خط دفاع باقی می مانیم. علی قلی زاده تمام فصل را به عنوان یک وینگر برای سایپا به بازی گرفته شد اما در بازی برابر ازبکستان دفاع چپ بود و حالا هم نامش به عنوان یک مدافع رده شده است.

تناقض ها هنوز تمام نشده است. به کریم انصاری فرد می رسیم. از سنین نوجوانی یک سنتر فوروارد بود و برخی اوقات به عنوان مهاجم کنار یا سایه هم به بازی گرفته شد اما کی روش در دو بازی اخیر تیم ملی او را به عنوان یک هافبک وسط یا هافبک کناری مورد استفاده قرار می دهد. کریم در المپیاکوس یک مهاجم بود و 17 گل به ثمر رساند. مهدی طارمی هم هست. بازیکنی که در پرسپولیس و الغرافه همیشه یک مهاجم نوک بود اما کی روش مدتهاست از این بازیکن به عنوان یک وینگر بهره می گیرد. سرانجام به احسان حاج صفی می رسیم. بازیکن که همه او را به عنوان یک مدافع یا هافبک چپ می شناسند اما مدتی است در لباس تیم ملی به عنوان یک هافبک دفاعی انجام وظیفه می کند.

قصد ما از گفتن این تناقضات آن نیست که بگوییم این نفرات در پست هایی که کی روش بازی می گیرد بد کار کرده اند یا خوب. ابدا اینطور نبوده و تنها دلیلش رد بهانه ای است که سرمربی تیم ملی برای دعوت نکردن وریا عنوان کرده است.

کی روش در بخش دیگری از صحبت هایش عنوان کرده ذهن های بیمار از یک جبهه خاص به او همیشه منتقد هستند. در اینکه برخی از منتقدین کی روش به جهت مخالفت با شخص خود او انتقاداتی را در بهترین و بدترین شرایط مطرح می کنند شکی نیست اما آیا دلیل خواستن بابت دعوت اشکان دژاگه مربوط به ذهن های بیمار است؟ دژاگه در یکی دو سال اخیر تعداد بازی هایی که انجام داده به عدد 10 هم نمی رسد. او در حالی با تیم ما به روسیه خواهد رفت که بیش از دو ماه است که مصدوم بوده و پا به توپ نشده است. آقای کی روش حق بدهید بابت دعوت چنین بازیکنی که دست بر قضا 30 سال را هم رده کرده و می توانست با دلیلی شبیه به دلیل خط خوردن سید جلال جایش به یک بازیکن جوان بدهد منتقد باشیم. اگر اینطور است پس ای کاش علیرضا حقیقی را هم دعوت می کردید. او که دست بر قضا تیم هم داشت و چند ماه قبل در تیم سوئدی اسکیلستونا خوش درخشید و تازه سن و سالش هم چندان زیاد نیست و تجربه جام جهانی را هم دارد. 

اما حرف آخر. خط خوردن 5 بازیکن از سرخابی های پایتخت این شائبه را به وجود آورده که سرمربی تیم ملی می خواست به نوعی از تیمهایی که در لیگ قهرمانان بودند و نفراتشان را ندادند انتقام بگیرد. این ادعای بزرگی است که سرمربی تیم ملی می تواند با پاسخ دادن به آن خیلی از ظن و گمان ها را بر طرف کند. باشگاه ها 12 روز بازیکنان خود را بیشتر در اختیار داشتند تا نتیجه زحمات یک ساله شان را ببینند. مدیران این باشگاه ها مانند رئئیس فدراسیون برای یک مدت طولانی خیالشان بابت پستشان راحت نیست و مجبور هستند در تمام جبهه ها با قدرت ظاهر شوند و از آن طرف به سرمربی تیم خود فشار بیاورند. پس این دلیل خوبی برای مقابله به مثل با آنها نیست پس صحنه سازی نکنید.