شهروند| هجدهمین دوره جام‌جهانی فوتبال از 9 ژوئن ‌2006 (19 خردادماه‌‌‌‌ سال 1385) به میزبانی کشور آلمان و با حضور 32 تیم برگزار شد.
تجربه تلخ برانکو و دادگان!

تیم ملی فوتبال ایران برای سومین‌بار جواز صعود به جام‌جهانی را کسب کرد. این تیم که ستاره‌های بزرگی همچون علی کریمی، مهدی مهدوی‌کیا، وحید ‌هاشمیان و علی دایی را در خود جای داده بود؛ نفرات جوان‌تری مثل آندرانیک تیموریان و جواد نکونام را هم در اختیار داشت. بعد از شکست در مسابقه نخست برابر مکزیک، حاشیه‌های اردوی تیم‌ملی در آلمان به اوج رسید. فشارها روی برانکو باعث شد تا او علی دایی را به بهانه مصدومیت در بازی دوم مقابل پرتغال در ترکیب قرار ندهد، اما باز هم نتیجه کار شکست بود. رونالدو و دکو 2 گل را وارد دروازه ابراهیم میرزاپور کردند تا ایران قبل از بازی آخر شانس خود را برای صعود از دست بدهد. آخرین دیدار ایران در جام‌جهانی 2006 مقابل آنگولا بود که بیشتر جنبه اعاده حیثیت داشت. این بازی با تساوی یک بر یک به پایان رسید و سهراب بختیاری‌زاده گلزنی کرد تا در کنار یحیی گل‌محمدی، گلزنان ایران در جام هجدهم باشند. بعد از حذف ایران، برانکو به تهران بازنگشت و محمد دادگان در همان آلمان حکم برکناری‌اش از ریاست فدراسیون فوتبال به دستش رسید.
پایان تلخ غول‌کشی زیدان و فرانسه

فرانسه که بعد از قهرمانی در جام‌جهانی 1998 در جام هفدهم عملکرد ضعیفی داشت، برای جبران به آلمان پای گذاشته بود. خروس‌ها با استفاده از توانایی زین‌الدین زیدان خیلی از مدعیان و تیم‌های بزرگ این جام را از پیش رو برداشتند و تا فینال پیش رفتند. فرانسه که مرحله گروهی را خوب آغاز نکرد، پس از سوییس به‌عنوان تیم دوم راهی مرحله بعد شد؛ هر چه جلوتر رفت، زیدان آماده‌تر می‌شد و هیچ تیمی حریف زیدان و تیمش نمی‌شد. فرانسه و زیدان پس از صعود از گروه مهارنشدنی بودند و با حذف اسپانیا، برزیل و پرتغال به فینال رسیدند. برزیل به‌عنوان مدافع عنوان قهرمانی با وجود داشتن ستاره‌های متعدد خیلی آماده نبود، به‌ویژه رونالدو که اضافه‌وزنش یکی از سوژه‌های این جام به حساب می‌آمد. البته پایان جام هجدهم برای فرانسه و زیدان تلخ بود؛ جایی که آنها قهرمانی را از دست دادند و کاپیتان خروس‌ها با سر به سینه ماتراتزی کوبید و اخراج شد!
جام در دستان نسل طلایی ایتالیا

آلمان که با حمایت تماشاگران خودی امید زیادی به فتح جام‌جهانی در خانه داشت، با هدایت یورگن کلینزمان تا نیمه‌نهایی پیش رفت. آن‌جا بود که ژرمن‌ها به سد محکمی یعنی ایتالیا برخورد کردند. شاگردان مارچلو لیپی با گلزنی گروسو و دل‌پیرو در وقت‌های اضافه آلمان را شکست دادند و راهی فینال شدند تا موجی از ناامیدی کشور میزبان جام‌جهانی را در بر بگیرد. ساعت 20 نهم جولای 2006، ورزشگاه 69‌هزار نفری المپیک برلین میزبان جذاب‌ترین رویداد ورزشی جهان بود. در همان دقایق ابتدایی، فرانسه با ضربه چیپ زیدان از روی نقطه پنالتی از حریفش پیش افتاد. 12 دقیقه بعد، «مارکو ماتراتزی» برگ برنده ایتالیا در فینال جام جهانی، با ارسال دیگر ستاره فینال یعنی آندرآ پیرلو، ضربه‌ای استادانه به سمت دروازه «فابین بارتز» زد و گل زیزو را پاسخ داد. بعد از اخراج زیدان در وقت‌های اضافه روحیه فرانسه به حداقل رسید و این باعث شد ایتالیا در ضربات پنالتی به برتری برسد و بعد از 24‌سال بار دیگر عنوان قهرمانی جهان را به دست بیاورد. فابیو کاناوارو به‌عنوان کاپیتان نسل طلایی ایتالیا جام را بالای سر برد. میروسلاو کلوزه، مهاجم آلمان با 5 گل زده آقای گل این دوره از رقابت‌ها شد و ژرمن‌ها به مقام سوم رسیدند. زین‌الدین زیدان هم به‌عنوان بهترین بازیکن جام معرفی شد.