به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما ؛ به نقل از تلویزیون سی ان ان؛ وزير امور خارجه کره جنوبي با ابراز خوش بيني درباره ي اثربخش بودن ديدار روساي جمهور کره شمالي و کره جنوبي گفت مون جائه اين رياست جمهوري خود را براي اين ابتکار عمل در معرض خطر جدي قرار داده است.
کانگ کيونگ هوآ در گفتگو با برنامه ي کريستين امانپور تلويزيون سي ان ان ديدار قريب الوقوع سران دو کره را رويدادي شگفت انگيز خواند و گفت: "همه ي نشانه ها از موفقيت آميز بودن اين ديدار حکايت دارد و به نظر مي رسد شتاب رويدادها از ابتداي سال جاري ميلادي تاکنون شگفت آور بوده است."
وي با اشاره به عزم جدي رئيس جمهور کره جنوبي در تلاش براي حل و فصل بحران در شبه جزيره کره گفت دونالد ترامپ - رئيس جمهور آمريکا نيز در فراهم آوردن چنين شرايطي سهم دارد زيرا کره شمالي عاقبت به اين مهم پي برد که ادامه دادن اقدام هاي تحريک آميز تنها به تحريم بيشتر ختم خواهد شد. اما اين پيشنهاد را هم داديم که اگر مسير کنوني را تغيير بدهيد آمادگي داريم با شما همکاري کنيم.
وزير امور خارجه کره جنوبي درباره پيش شرط هاي کره شمالي براي خروج نظاميان آمريکايي از منطقه و تضمين هاي امنيتي هم گفت: "کيم جونگ اون گفته است اگر تهديد نظامي برطرف شود و امنيت کشورش تضمين شود ديگر نيازي به سلاح هسته اي نخواهد داشت. او اين دو مورد را روي ميز گذاشته است لذا جزئيات بيشتر در گفتگوها مشخص مي شود و شفاف سازي درباره ي عاري سازي هسته اي هم در نشست به بحث گذاشته خواهد شد."
کانگ کيونگ هوآ در پاسخ به اين پرسش که عاري سازي هسته اي براي شما چه مفهومي دارد گفت کره شمالي بروشني مي داند ما چه مي خواهيم و علاوه بر اين پيونگ يانگ و سئول در سال 1992 متعهد به عاري سازي هسته اي شده اند و دقيقا بحث پاکسازي شبه جزيره کره را از هر گونه سلاح هسته اي دنبال مي کردند. کره شمالي در توافق شش جانبه ي سال 2005 هم خود را ملزم به عاري سازي هسته اي کرد. لذا عاري سازي هسته اي هم هدف و هم فرايند است و اين فرايند بايد بگذرد تا به هدف برسيم. کار ما در اينجا ريل گذاري اين فرايند است.

وي افزود: "تا وقتي که ما شاهد گام هاي معني دار و آشکار از سوي کره شمالي نباشيم و اقدام اين کشور را در زمينه ي عاري سازي هسته اي راستي آزمايي نکنيم تحريم ها برداشته نخواهند شد."

کانگ درباره ي درخواست پيونگ يانگ براي امضاي پيمان صلح هم گفت: "ما به نقطه اي مي رسيم که پيمان صلح نياز خواهد بود تا با توافقنامه ي متارکه (صلح موقت) که در سال 1953 امضا شد جايگزين شود. اما براي برقراري صلح بايد واقعيت ها را نيز مهيا کنيم - از خصومت ها بکاهيم و زماني که اعتماد ايجاد شد آنگاه زمان براي امضاي پيمان صلح از راه مي رسد."

وي با بيان اينکه امضاي پيمان صلح پيش از حل و فصل دشمني ها و برقراري اعتماد بين دو طرف