به گزارش ایکنا؛ در یک مطلب در کانال تلگرامی «عبدالحسین خسروپناه» مهم‌ترین عامل رشد یا انحطاط تمدن یک جامعه حكومت‌ها عنوان شده است. در بخشی از این مطلب آمده است که حضرت امام (ره) می‌فرماید که مهم‌ترین عامل رشد تمدن یک جامعه حكومت‌ها هستند و مهم‌ترین عامل انحطاط هم حكومت‌ها هستند. در پس مشروح این مطلب را ملاحظه می‌کنید:

اگر حكومتی استعمارپذیر و استبدادپذیر باشد؛ طالب آزادی مشروع، عدالت اجتماعی و سعادت جامعه نباشد، تمدنی نیز كسب نخواهد كرد و زیر یوق استعمارگران و استبدادگران باقی خواهد ماند. در مقابل، اگر حكومتی این اصول و ارزش‌ها را بپذیرد و دنبال كند، آنگاه دانشمندان در امنیت به سر می‌برند و دانش رشد پیدا می‌كند. همچنین ارزش‌های اخلاقی اثر می‌گذرد و سبك زندگی مردم تغییر می‌یابد.

البته شرط تحقق این امور آن است كه حاكمان و زمام‌داران بیش از دیگران، از سبك زندگی سالمی برخوردار باشند. اگر زمام‌داران و حاكمان در رفاه كامل به سر ببرند، گرفتار افراط و تفریط و تبذیر اقتصادی شوند، به رشوه‌خواری و رانت‌خواری و اختلاس آلوده شوند و تجمل‌گرایی باعث آلودگی ادارات و زندگی مسئولان شود، این مسائل بر روی افراد جامعه هم اثر منفی می‌گذارد. «الناس علی دین ملوكهم» نباید انتظار داشته باشیم که توده‌ی مردم از سبك زندگی اخلاقی و انسانی برخوردار باشند؛ ولی مسئولان این ویژگی را نداشته باشند. اساساً نوع حرف زدن مسئولان، ادبیات، كردار، رفتار، منش و كنش آن‌ها حتی با مخالفان، در تربیت جامعه به شدت تأثیرگذار است.

بنابراین اول اینکه حكومت‌ها و دولت‌ها در تمدن‌سازی و تمدن‌سوزی در طول تاریخ نقش داشتند و خواهند داشت. دوم اینکه روش آن‌ها در سبك زندگی مردم هم خیلی مؤثر است. مثلاً اگر سران سیاسی كه عضو احزاب مختلف هستند، با هم سر یك سفره بنشیند، در مورد منافع ملی بحث و گفت‌وگو كنند و برای توسعه‌ی جامعه مشاركت داشته باشند، مردم هم از این رفتار زیبا و نیكو درس می‌گیرند و آن را به کار می‌بندند. در مقابل، اگر دچار اختلاف شدید شوند و مثل دشمن با هم برخورد كنند، طبیعی است كه آثار زشت و ناپسند این رفتار در جامعه به جای خواهد ماند.