به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا, 5 اردیبهشت 1359، حکایت از یک واقعه است؛ واقعه ای که شاید کمتر به آن توجه شده یا با کم لطفی آفرینندگان اثر فرهنگی هنری مواجه بوده است؛ اما در زمان شکست مفتضحانه کارتر و وقوع حادثه طبس، جوانانی از این مملکت از جمله شهید «حسن باقری» در صحنه حاضر شدند تا این واقعه را در تاریخ پیروزی های حق بر باطل ثبت و ماندگار کنند. حالا حسن باقری ها کجا هستند که شکست های پی درپی استکبار در مقابل جهان اسلام را به تحریر و تصویر بکشند؟!!

این گزارش، همان گزارشی است که شهید «حسن باقری» به عنوان نخستین خبرنگار اعزامی جمهوری اسلامی به طبس، این واقعه را در روز شنبه تاریخ 6 اردیبهشت 1359 مصادف 10 جمادی الثانی 1400 در شماره 261 به نگارش درآورده است. این گزارش را در ادامه می خوانید:

«منطقه فرود هواپیماها و هلی کوپتر ها محلی است در فاصله حدود 270 کیلومتری یزد و 160 کیلومتری طبس و حوزه ژاندار مری بیرجند پاسگاه رباط خان در 40 کیلومتری این نقطه واقع است.

دیروز صبح در 2 کیلومتری محل فرود هواپیما و اولین گروه سربازان ژاندارمری برخوردیم که محافظت منطقه را برعهده داشتند. در کنار تانکری که توسط مزدوران کثیف آمریکایی به آتش کشیده شده بود به نگهبانی مشغول بودند؛ افسر فرمانده این گروه به ما گفت که مزدوران آمریکایی سوار بر یک موتور ترل جلوی این تانکر، مواد سوختی را گرفتند و حتی به راننده اجازه برگشت هم ندادند و در عوض تانکر او را به گلوله بستند که در نتیجه تانکر منفجر و به آتش کشیده شد و راننده هم از ناحیه سر آسیب دیده است که برای مداوا به یزد اعزام گردیده و باقیمانده سوخت تانکر حاکی از شعله و حرارت بیش از حد و اندازه آن می باشد.

تنها چیز سالمی که ما از این تانکر دیدیم، نمره جلوی آن بود و دیگر هیچ چیز سالمی دیده نمی شد. حادثه به اندازه ای بود که فنر های عقب ماشین و حتی شاسی اصلی ماشین را نیز کج کرده و در این بین فرمانده حفاظت منطقه که یک سرگرد نیروی زمینی لشگر خراسان بود، برای بازدید به این محل آمد و وقتی که فهمید ما خبرنگار هستیم و از تهران آمدیم، متذکر شد که این منطقه توسط مزدوران آمریکایی مین گذاری شده و رفتن برای تهیه عکس و گزارش خطرناک است اما وقتی با اصرار ما روبرو شد، قبول کرد که خود نیز همراه ما بیاید و راهنمایی کند. ما نیز متوجه شدیم که اولین گروه خبرنگار و عکاس هستیم که برای تهیه گزارش از این جنایت فضاحت بار کارتر به منطقه آمده ایم.

فاصله محل سوزاندن تانکر تا محل سقوط هواپیما حدود یک و نیم کیلومتر بود؛ از دور فقط 2 هلی کوپتر به چشم می خورد و 2 تا 3 تا پره که عمودی نیز در زمین فرو رفته بودند. جلوتر که رفتیم فرمانده حفاظت منطقه توضیح داد که این نقطه جزو نقشه ای بوده است که در زمان رژیم طاغوت قرار بود، فرودگاه شود و چون این نقشه ها توسط همین آمریکایی ها طرح ریزی شده لذا مختصات این منطقه را داشته اند و قبلاً هم از این محل برای صدور اورانیوم های استخراج شده از منطقه به آمریکا استفاده می کردند. باید متذکر شد که منطقه فرود هلی کوپتر ها، منطقه ای از کویر به صورت دشت باز و گسترده به وسعت بیش از 10 کیلومتر مربع با میدان دید وسیع که گنجایش فرود هواپیما و هلی کوپتر های زیادی را دارا است.
سرگرد فرمانده نظارت منطقه، ادامه داد که آمریکایی ها حساب همه چیز را کرده بودند. اما از آنجا که پشتیبان ملت، خداوند متعال است، سطح کویر شنی بوده و تمام نقشه های آنها را برهم ریخت.
نیروی دریایی آمریکا در منطقه بود که هنوز منفجر یا منهدم نشده بود و فقط بعضی از چرخ هایش در شن فرو رفته بود. دکه این دو هلی کوپتر یکی در سمت راست جاده و دیگری در سمت چپ قرار داشت. هلی کوپتر دیگری در سمت چپ جاده سوخته و متلاشی شده بود و علاوه بر این هلی کوپتر های سالم یک هلی کوپتر هم با هواپیما 330 آمریکایی تصادف کرده بود و هر دو آتش گرفته بودند و خود این حادثه باعث عقیم ماندن تلاش های کارتر دیوانه شده بود. البته راجع به علت تصادف هواپیمای 330 و هلی کوپتر، احوال گوناگونی نقل می شود.

از هواپیمای 330 که چهار موتوره است، جز تل خاکستر، آلومینیوم های ذوب شده که در سطح کویر روان شده بود چیزی باقی نمانده بود. پنج جسد سوخته خلبانان آمریکایی را در لابلای لاشه هواپیما مشاهده کردیم که عبارت بودند از خلبان و خدمه هواپیمای 330. هلی کوپتری هم که به این هواپیما برخورد کرده بود متلاشی شده بود که مسلماً خلبانانش به درک واصل شدند.

نکته قابل توجه اینکه جعبه سیاه هواپیمای 330 که حافظه مختصات پرواز جهت و مسیر پرواز بوده در محل بین سوخته های لاشه هواپیما موجود بود و از این جعبه می توان کاملاً مطمئن شد که این مزدوران از کدام یک از پایگاه های کشورهای مزدور آمریکا در منطقه پرواز کرده است.

مقدار زیادی پوکه های شلیک شده 16 ـ 88 را مشاهده کردیم و فانوسقه های زیادی روی زمین پخش بود که در هر کدام از اینها فانوسقه ها، بمب و دو جافشنگی 16ـ m که در هر کدام سه خشاب 20 تیری 16ـ m وجود داشته است و آمریکائی ها حتی وقت نکرده بودند که این فشنگ ها را همراه خود ببرند و در محل رها کرده و فرار کردند.

گفته می شد که کنار هر وسیله مقداری مواد منفجره گذاشتند و ما دوربین اسلحه های زاویه سنج سنگین را دیدم که کنار آنها جعبه مواد منفجره آماده انفجار قرار داشت و این بسیار خطرناک بود.

منبع: تسنیم

مسئولیت صحت اخبار ارائه شده به عهده منبع خبر بوده و این رسانه صرفاً رسالت اطلاع‌رسانی خود را در این رابطه انجام می‌دهد.