دیروز خبر رسید که ترجمه زنده‌یاد جاهد جهانشاهی از «کتاب دلواپسی» نوشته فرناندو پسوا
در به چاپ چهارم رسید. مبارک است. چه خوب.

47

شاید باورش سخت باشد، اما ماجرا دقیقا این است. پسوا که احتمالا نمی‌دانست شاهکاری خلق کرده است، حتی پس از مرگش، 47سال منتظر ماند تا کتابش منتشر شود؛ نسخه اصلی این کتاب سال 1982 یعنی 47سال پس از درگذشت این نویسنده در لیسبون منتشر شد.

چرک‌نویس‌های دلواپسی

یکی از دلایل تاخیر چاپ این کتاب، این است که پسوا قطعات این کتاب را سر فرصت و باآرامش خاطر می‌نوشت؛ بخشی از اثر را تایپ می‌کرده، برخی دیگر را به صورت چرک‌نویس رها می‌کرده و پاره‌ای دیگر را بدقت بازنویسی می‌کرده است. او قصد داشته پس از اتمام نگارش، این نوشته‌ها را مرتب و منظم کند که با مرگش، موفق به انجام این کار نمی‌شود و چند سال بعد، این نوشته‌ها در چمدانی در انبار امانات شهر لیسبون پیدا می‌شود.

21

پسوآ 20 سال روی این کتاب کار کرد. اولین قطعات به سال 1913 برمی‌گردد و آخرین آنها، اگر تاریخ قطعات اشتباه نشده باشد به سال 1934 مربوط می‌شود؛ این یعنی نوشته‌های کتاب دلواپسی بازه زمانی 21ساله دارد.

خیام‌بازی در لیسبون

این نویسنده بشدت تحت‌تأثیر ژرف‌اندیشی و جهان‌نگری خیام نیشابوری بوده و هرجا فرصتی پیدا کرده، این شاعر ایرانی را ستایش کرده است. کتاب دلواپسی نیز به گونه‌ای با اندیشه خیام گره خورده‌است.

شکسپیرِ پرتغالی‌ها

پسوا را در زمینه سرایندگی با ریکله و در زمینه نثر با شکسپیر قابل مقایسه دانسته‌اند.

ترجمه این کتاب، بیست و هفتمین عنوان مجموعه «چشم و چراغ» است که توسط این ناشر چاپ می‌شود.

چاپ چهارم «کتاب دلواپسی» با 336 صفحه و قیمت 30 هزار تومان منتشر شده است.