شناسهٔ خبر: 25180344 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: ایرنا | لینک خبر

لئو: همواره سعی کردم نماد صلح و دوستی در سینما باشم

تهران- ایرنا - بازیگر شناخته شده فرانسوی گفت: در تمام این 60 سال تجربه بازیگری که داشتم، سعی ام بر این بود که نماد صلح و آزادی در سینما باشم.

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرنگار سینمایی ایرنا، ژان پیر لئو در ادامه نشست‌های سی‌وششمین جشنواره جهانی فیلم فجر عصر امروز، سه شنبه به تبادل تجریبات و اطلاعات درباره بازیگری در سالن شماره 6 پردیس چارسو پرداخت.
وی که سابقه بازی در فیلم «چهارصد ضربه» ساخته فرانسوا تروفو را دارد در ابتدای نشست، گفت: از جمله بازیگرانی هستم که جلوی دوربین برای بازی بسیار راحت تر هستم از حرف زدن در میان حضار و همواره این کار برایم سخت بوده است.
لئو با بیان اینکه بازیگری هست که برای صحبت کردن جلوی مردم ساخته نشده، افزود: خوشحالم که می بینیم در کشورهای مختلف، سینمای بین المللی تا این حد مورد استقبال قرار گرفته است.
این بازیگر سینمای فرانسه از نمایش فیلم «ظهور و سقوط یک شرکت کوچک فیلمسازی» با بازی خودش در این جشنواره ابراز خوشحالی کرد و ادامه داد: معتقدم مردم باید همواره هیجان و علاقه به سینمای بین الملل را در خود حفظ کنند.
در ادامه این کارگاه، علی دهکردی به نمایندگی از انجمن بازیگران خانه سینما، مجسمه مرغ بهشت را که نمادی از صلح است مانند دیگر میهمانان این بخش به لئو تقدیم کرد.
لئو نیز پس از دریافت این هدیه گفت: در تمام این 60 سال تجربه بازیگری که داشتم، سعی ام بر این بود که نماد صلح و آزادی در سینما باشم.
این بازیگر که نمادی از موج نو سینمای فرانسه است، گفت: این برنامه برای من هیجان بسیار بزرگی داشت و همین حس و حالی که از مردم می گرفتم باعث ادامه کارم تا به امروز شده است و خیلی خوشحالم که با همسرم در کنار شما و در ایران هستم.
رضا کیانیان نیز در ادامه این مراسم با بیان اینکه مردم ایران طرفدار صلح و دوستی هستند، خاطرنشان کرد: همان طور که مخاطبان این نشست افراد خیلی جوان هستند ولی فیلم های شما را دیده اند و این نشان می دهد سینما زنده است و آنها آمده اند تا با حضورشان عشق خود را به شما ابراز و بابت بازی هایتان سپاسگزاری کنند.
لئو در ۱۹۶۶ برای بازی در فیلم «مذکر-مونث» به کارگردانی ژان لوک گدار در جشنواره برلین جایزه خرس نقره‌ای بهترین بازیگر مرد را دریافت کرد.
او همچنین بازیگر فیلم‌های «آخرین تانگو در پاریس» (۱۹۷۲) برناردو برتولوچی، «اوت ۱: شبح» (۱۹۷۴) ژاک ریوت و «مادر و روسپی» (۱۹۷۳) ژان اوستاش است که فیلم آخر جایزه بزرگ کن را برد.
لئو در دو فیلم «من یک قاتل حرفه‌ای استخدام کردم» (۱۹۹۰) و «زندگی کولی‌وار» (۱۹۹۲) نیز با آکی کوریسماکی فیلمساز فنلاندی همکاری کرد.
این بازیگر ۷۳ ساله در سال ۲۰۰۰ جایزه سزار افتخاری دریافت کرد، برگزارکنندگان جشنواره فیلم کن نیز در سال ۲۰۱۶ جایزه نخل طلای افتخاری این جشنواره را به او اهدا کردند.
سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر روز پنجشنبه (30 فروردین ماه) در پردیس چارسو آغاز شده و تا هفتم اردیبهشت در تهران برگزار می‌شود.
فراهنگ**9246**1055

نظر شما