یکی از راهکارهای افزایش تولید ناخالص ملی، گردشگری است و کشورهایی که برای افزایش درآمد ناخالص ملی خود از طریق گسترش بازار خدمات برنامهریزی کردهاند، بازار گردشگری را بهعنوان مهمترین بازار با گردش مالی، اشتغالزایی مولد و حاشیه سود بالا انتخاب کردهاند. بر همین اساس هر روز پسوندهایی مانند گردشگری جنگ، گردشگری مذهبی، گردشگری شهری، گردشگری روستایی، گردشگری ورزشی، گردشگری سلامت، گردشگری تفریحی، گردشگری دریایی، گردشگری رویدادها و مواردی دیگر رو به افزایش است. با اينکه در ایران هم از گردشگری و درآمدهای بیشمار آن زیاد حرف زده می شود. اما وقتی به داشته ها و توانمندی های استانها و بی توجهی های مسئولان نظری می اندازیم به راحتی می توان متوجه شد که هیچ عزمی برای استفاده از این همه نعمت و موهبت الهی وجود ندارد. هم اکنون سیستان و بلوچستان هم مورد این بی مهری ها قرار گرفته و دلیل این ادعا همین بس که هیچ برنامه ای برای جذب گردشگران سلامت برای این استان ارایه نشده است.
سهم صفر درصدي از ظرفيت 20 ميليوني
با توجه به توانمندی های سیستان و بلوچستان در حوزه درمان و نیز ظرفیت های گردشگری اين استان در کنار کوير و بيابانهايش به خصوص وجود چشمه های آب گرم همچنين نعمت های خدادادی چون گیاهان دارویی و عسل و ظرفیت های طبیعی بی نظیر از جمله گل فشان ها با خصوصيات خاص درمانيشان و قله تفتان با تعداد بسیار زیادچشمه هاي آب معدنی برای توریسم درمانی در حوزه آب درمانی باعث شده تا در سند چشم انداز 1404 نگاه ويژه اي به آن شود. سیستان و بلوچستان ظرفیت جذب 20 میلیون گردشگر خارجی پیشبینیشده در سند چشمانداز توسعه گردشگری سال 1404 کشور را دارد. این یک ادعای بی منطق نیست. با یک محاسبه سرانگشتی می توان متوجه شد فقط سواحل مکران در این استان با 2 میلیارد و 400 میلیون نفر جمعیت مستقر در حاشیه اقیانوس هند هممرز است و اگر یک درصد این جمعیتت اهل سفر باشند و جذب بازار ایران شوند، سیستان و بلوچستان به دروازه توسعه ایران تبدیل می شود. همچنین در شرق سیستان و بلوچستان، دو کشور پرجمعیت افغانستان و پاکستان وجود دارد که مردم آن نیازمند دریافت خدمات درمانی و بهداشتی بسیاری هستند. با این اوصاف و با توجه به فراهم بودن شرایط ایدآل در سیستان و بلوچستان و همچنین وجود دو مرکز دارای مجوز IPD برای پذیرش بیماران خارجی در این استان هنوز توسعه گردشگری سلامت در این نقطه از کشور جدی گرفته نشده است به طوری که تا قبل از سال 96 هیچ آماری از پذیرش بیماران خارجی در مراکز درمانی استان وجود ندارد و بدتر از همه اینکه ستاد و سند استانی گردشگری سلامت نیز موجود نیست.
شايد سال 97 کاري انجام شود
"امیدواریم در سال 97 با ایجاد زیرساختهای لازم، تشکیل شورای راهبردی گردشگری سلامت، آموزش به اجزای مرتبط با این بخش و ایجاد زمینه نقشآفرینی فعالتر بخش خصوصی شاهد تحول رو به رشدی در این بخش باشیم." اینها بخشی از حرف های معاون گردشگری اداره کل میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری سیستان و بلوچستان است. مجتبی میرحسینی با بیان اینکه گردشگری سلامت یکی از اجزای اصلی بازارهای گردشگری محسوب میشود، می گوید: "چهار عامل برند سازی در حوزه درمان، هماهنگی کامل نهادهای مرتبط با گردشگری درمانی، وجود نهاد بین بخشی متولی و سیاستگذار و زیرساختهای لازم در بخش بیمارستانهای مجهز و حملونقل به ترتیب حائز اولویت اول تا چهارم در توسعه گردشگری سلامت است." وی ادامه می دهد:"توجه همزمان به سیاستگذاری و حمایت سازمانیافته از مجموعههای فعال در این کسبوکار با تدوین استراتژی جامع و از طرفی فعالتر شدن مجموعههای ارائهدهنده خدمات درمانی، گردشگری سلامت و خدمات گردشگری به بیماران خارجی از جمله راههای توسعه این بخش است."
بخش خصوصي چاره کار
برای توسعه گردشگری سلامت شرکتهای تخصصی تأمین خدمات مختلف گردشگر درمانی باید به رعایت استانداردهای خدمات گردشگری و درمانی و نظام ارجاع تخصصی، بسیار بیشتر از مستند سازی فرآیند و تعریف بستههای متنوع خدمت بپردازند. همچنین تخصیص بودجه خاص برای فعالتر نمودن ستاد تبلیغات و برگزاری نمایشگاههای سازمان میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری برای ترویج توانمندیهای استان در زمینه پزشکی و درمان یکی از راهکارهای معرفی جاذبههای درمانی سیستان و بلوچستان در تمام محصولات فرهنگی توزیعشده در بازار هدف است. این روش علاوه بر هزینه کم، در شرایط کنونی نیز کاملاً مؤثر است.
به همین خاطر تدوین سند استانی توسعه گردشگری سلامت با توجه به وجود دغدغههایی در مورد عدم وجود چشمانداز روشن و عدم وجود تعریف جایگاه نهادهای مختلف و نقش و اختیارات آنها، میتواند بسترساز تعریف نقش و جایگاه بخش دولتی و خصوصی بوده و برنامههای توسعهای تولیدشده در این سند، زمینهساز جذب سرمایهگذاری خارجی و توسعه این کسبوکار به خصوص در حوزه کسبوکار گردشگری درمانی خواهد بود. معاون گردشگری اداره کل میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری سیستان و بلوچستان معتقد است که تشکیل ستاد ویژه توسعه گردشگری سلامت در استان باید در دستور کار قرار گیرد، همچنان که شورای راهبری گردشگری سلامت متشکل از چهار دستگاه است. میرحسینی می گوید: " براساس مصوبه این شورا فعالیتهای مربوط به توسعه زیرساختهای گردشگری سلامت و بسترسازی برای جذب سرمایهگذاری بخش خصوصی به سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران محول شده است.
وزارت بهداشت وظیفه آموزش و توسعه منابع انسانی، وزارت خارجه وظیفه توسعه و بهبود روادید و ویزای درمانی با کشورهای بازار هدف و سازمان میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری وظیفه بازاریابی و تبلیغات را برعهده گرفته است." بهر حال سیستان و بلوچستان به عنوان پهناورترین استان کشور و دارا بودن مرز مشترک با سه کشور افغانستان، پاکستان و عمان، داشتن مقاصد گردشگری و امکانات و تجهیزات خوب درمانی این ظرفیت را دارد که به یکی از قطبهای گردشگری سلامت در ایران تبدیل شود اما در حال حاضر نه تنها این صنعت به جایگاه واقعی خود دست نیافته بلکه در سال گذشته تنها 250 گردشگر سلامت از کشورهای همسایه وارد اين استان شدند که این تعداد فقط یک درصد از جمعیت بیماران موجود در این کشورها را شامل میشود.
نظر شما