خبرگزاری ایسنا: پایگاه خبری "گلوب اند میل"، دیوید ویلچ تحلیلگر حوزه امنیت جهانی با بیان نظرات خود درباره عضویت ترکیه در ناتو می‌گوید: "معاهده آتلانتیک شمالی که به عنوان ناتو شناخته می‌شود در سال ۱۹۴۹ برای مقابله با اتحاد جماهیر شوروی تاسیس شد و پس از آن ناتو گسترش یافت و اعضای آن از ۱۲ کشور به ۲۹ عضو ارتقا یافت و در حال حاضر به موفق‌ترین ائتلاف نظامی در جهان تبدیل شده است.
اما آنچه که ناتو را بسیار موفق کرده، این است که این ائتلاف بیشتر از یک ائتلاف نظامی است. درواقع ناتو یک کلوب متشکل از کشور‌های همسو و هم ذهن بوده که همگی حامی حفظ منافع مشترک، تمدن ملت‌هایشان، اصول دموکراسی خود، آزادی فردی و قانون مداری هستند. این تعهدات مشترک در طول سالیان گذشته در میان اعضای ناتو نهادینه شده است. در حال حاضر اتحادیه اروپا و ناتو با همکاری یکدیگر در راستای حل مشکلات، حذف هرگونه درگیری در اروپا و ایجاد یک جامعه امن کار می‌کند، اما در این میان ترکیه به عنوان یک طرف غیر عادی باید از این ائتلاف اخراج شود.
در گزارش اخیر منتشر شده درباره ترکیه از سوی یک سازمان بین‌المللی این کشور از دسته بندی "آزادی نسبی" به "نبود آزادی" تغییر یافته است. رفتار‌های اقتدارگرایانه و فزاینده رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه و ایجاد محدودیت برای حقوق سیاسی و مدنی در سال‌های اخیر همچنین نقض جدی حقوق اقلیت‌ها، آزادی بیان، آزادی تجمع، فساد و قانون مداری باعث شده است که نمره ترکیه ۳۲ باشد. این در حالی است که نزدیک‌ترین عضو ناتو مونته‌نگرو است با نمره ۶۷ فاصله زیادی با ترکیه دارد و میانگین کلی ناتو ۸۷ است.
اگرچه افزایش خودکامگی در ترکیه به اندازه کافی برای سلب صلاحیت ترکیه از عضویت در ناتو کافی است، اما رفتار اخیر این کشور نیز نگرانی‌هایی ایجاد کرده است. به طور مثال در رفتار ترکیه با داعش، می‌توان به باز گذاشتن کانال‌ها برای ورود افراط گرایان و خرید نفت از مناطق تحت کنترل داعش اشاره کرد و به تازگی این کشور در شمال سوریه برای مبارزه با مهمترین و موثرترین نیروی مبارزه علیه داعش یعنی یگان‌های مدافع خلق کرد سوریه که توسط آمریکا مسلح شده‌اند، وارد عمل شده است. در سال ۲۰۱۷ ترکیه همچنین قوانین ناتو را با خرید سیستم موشکی اس – ۴۰۰ شکست که این مساله با اعتراض برخی از کشور‌های ناتو مطرح شد.
با این حال دو مانع برای اخراج ترکیه از ناتو وجود دارد. اول اینکه در ناتو تمام تصمیمات شورا با اتفاق آرا اتخاذ می‌شود و ترکیه به عنوان یکی از اعضا می‌تواند هر تصمیمی را وتو کند. از سوی دیگر اتحادیه اروپا به ترکیه نیازمند است، زیرا در سال ۲۰۱۶ ترکیه و اتحادیه اروپا توافقی درمورد پناهجویان غیرقانونی امضا کردند تا از ورود غیرقانونی آن‌ها به اروپا جلوگیری شود.
در نهایت اگرچه ترکیه عضو ناتو است و به احتمال بسیار اینگونه باقی می‌ماند دست‌کم دیگر اعضای ناتو باید آشکارا نشان دهند که این کشور از روی اجبار عضو ناتو بوده و دیگر کسی تمایلی به این عضویت ندارد. "
اما آنچه که ناتو را بسیار موفق کرده، این است که این ائتلاف بیشتر از یک ائتلاف نظامی است. درواقع ناتو یک کلوب متشکل از کشور‌های همسو و هم ذهن بوده که همگی حامی حفظ منافع مشترک، تمدن ملت‌هایشان، اصول دموکراسی خود، آزادی فردی و قانون مداری هستند. این تعهدات مشترک در طول سالیان گذشته در میان اعضای ناتو نهادینه شده است. در حال حاضر اتحادیه اروپا و ناتو با همکاری یکدیگر در راستای حل مشکلات، حذف هرگونه درگیری در اروپا و ایجاد یک جامعه امن کار می‌کند، اما در این میان ترکیه به عنوان یک طرف غیر عادی باید از این ائتلاف اخراج شود.
در گزارش اخیر منتشر شده درباره ترکیه از سوی یک سازمان بین‌المللی این کشور از دسته بندی "آزادی نسبی" به "نبود آزادی" تغییر یافته است. رفتار‌های اقتدارگرایانه و فزاینده رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه و ایجاد محدودیت برای حقوق سیاسی و مدنی در سال‌های اخیر همچنین نقض جدی حقوق اقلیت‌ها، آزادی بیان، آزادی تجمع، فساد و قانون مداری باعث شده است که نمره ترکیه ۳۲ باشد. این در حالی است که نزدیک‌ترین عضو ناتو مونته‌نگرو است با نمره ۶۷ فاصله زیادی با ترکیه دارد و میانگین کلی ناتو ۸۷ است.
اگرچه افزایش خودکامگی در ترکیه به اندازه کافی برای سلب صلاحیت ترکیه از عضویت در ناتو کافی است، اما رفتار اخیر این کشور نیز نگرانی‌هایی ایجاد کرده است. به طور مثال در رفتار ترکیه با داعش، می‌توان به باز گذاشتن کانال‌ها برای ورود افراط گرایان و خرید نفت از مناطق تحت کنترل داعش اشاره کرد و به تازگی این کشور در شمال سوریه برای مبارزه با مهمترین و موثرترین نیروی مبارزه علیه داعش یعنی یگان‌های مدافع خلق کرد سوریه که توسط آمریکا مسلح شده‌اند، وارد عمل شده است. در سال ۲۰۱۷ ترکیه همچنین قوانین ناتو را با خرید سیستم موشکی اس – ۴۰۰ شکست که این مساله با اعتراض برخی از کشور‌های ناتو مطرح شد.
با این حال دو مانع برای اخراج ترکیه از ناتو وجود دارد. اول اینکه در ناتو تمام تصمیمات شورا با اتفاق آرا اتخاذ می‌شود و ترکیه به عنوان یکی از اعضا می‌تواند هر تصمیمی را وتو کند. از سوی دیگر اتحادیه اروپا به ترکیه نیازمند است، زیرا در سال ۲۰۱۶ ترکیه و اتحادیه اروپا توافقی درمورد پناهجویان غیرقانونی امضا کردند تا از ورود غیرقانونی آن‌ها به اروپا جلوگیری شود.
در نهایت اگرچه ترکیه عضو ناتو است و به احتمال بسیار اینگونه باقی می‌ماند دست‌کم دیگر اعضای ناتو باید آشکارا نشان دهند که این کشور از روی اجبار عضو ناتو بوده و دیگر کسی تمایلی به این عضویت ندارد. "
نظر شما