52 روز ديگر تا جام جهاني باقي مانده است و برخلاف کارلوس کي روش که قرص و محکم دلش به دروازه باناني که در مدت اخير به اردوهاي تيم ملي دعوت کرده، گرم است، دل ما خيلي هم قرص نيست. نه از آن بابت که گلرهاي حال حاضري که مدنظر سرمربي تيم ملي هستند اين قدر ضعيف و از کار افتاده هستند که نتوان روي آنها حساب کرد اما اساسا در فوتبال ايران همه چيز را نبايد فني ديد. گاهي اخلاق و ظرفيت بازيکنان هم در روند عملکرد آنها تاثيرگذار است و نمي توان نسبت به اين نکته هاي اخلاقي بي تفاوت بود.

اين يک واقعيت انکار نشدني است که بعد از اتفاقاتي که بين کي روش و مهدي رحمتي 5 سال پيش رخ داد دروازه تيم ملي روند ثابتي به خود نديده است و در هر دوره اي سرمربي تيم ملي روي يک دروازه بان زوم کرده اما بعد از گذشت 5 سال هنوز درون دروازه تيم ملي به ثبات نرسيده است. شايد در يکي دوسال اخير حضور عليرضا بيرانوند در تيم ملي کمي ثبات را به درون دروازه تيم ملي بازگردانده باشد اما عملکرد فني و رفتاري گلر پرسپوليس هم چندان قابل دفاع و درخشان نيست که بتوان از او به عنوان گلر ثابت تيم ملي و حتي پرسپوليس در چندين سال متوالي نام برد.

تيم ملي از 5 سال گذشته دروازه بان هاي مختلفي را درون دروازه خود ديده است از عليرضا حقيقي که در جام جهاني 2014 انتخابش به عنوان دروازه بان شماره يک تيم ملي همه را شگفت زده کرد تا عليرضا بيرانوندي که اين روزها سوداي دروازه ليورپول را در سر دارد اما...؟! سوشا مکاني چه مي کند؟ رحمان احمدي و دانيل داوري در چه وضعي به سر مي برند؟ حامد لک و رشيد مظاهري چند بازي را بدون دردسر و گلهاي عجيب خوردن براي تيم هاي باشگاهي شان در آورده اند؟ امير عابدزاده در ليگ ايران نتوانست خودي نشان دهد او اين روزها در ماريتيمو پرتغال است و عملکرد او براي کي‌روش قابل قبول بوده و در اردوهاي اخير جزو دعوت شده ها بوده اما هنوز درون دروازه تيم ملي ايران امتحاني پس نداده است. سيد حسين حسيني با توجه به فرصتي که در استقلال به دست آورده در چند اردو به تيم ملي دعوت شده اما اين دروازه بان 27 ساله هم هنوز در قامت يک شماره يک واقعي خودش را ثابت نکرده است.

کارلوس کي روش در قامت سرمربي تيم ملي تا به حال نشده در مورد نقاط ضعف تيم ملي بر طبل بکوبد و ضعف شخصيت فني و رفتاري بازيکنانش را به گونه اي برملا کند که نشان دهنده منويات قلبي اش در مورد شاگردانش باشد. کي روش شايد اهدافي دارد مثلا نمي خواهد آتو به رقيبانش بدهد يا نمي خواهد اعتماد به نفس آنها را پايين بياورد و شايد هم نمي خواهد غرورش را بشکند و قبول کند حال ايران درون دروازه خيلي خوب نيست. او حتي اين اواخر تاکيد کرده درون دروازه خيالش راحت است اما ما که از بيرون به قضايا و اتفاقات نگاه مي کنيم راحت تر مي توانيم در مورد اين موضوع ورود کنيم.

همه اين مسائل فني يک طرف ‌آنچه که نمي توان از آن بي تفاوت گذشت روند ثبات اخلاقي و ظرفيت و جنبه دروازه باناني است که اين روزها بدجور سوداي رفتن به جام جهاني آنها را گرفته است.

دروازه باناني که مدعي حضور در جام جهاني هستند هر يک به دلايلي که کمتر کسي است در فوتبال با آن آشنا نبوده و از آن خبر نداشته باشند يک جاي کارشان مي لنگد.

حالا که 52 روز تا جام جهاني فرصت باقي است به نظر مي رسد برخي را توهمي گرفته که خالي کردن اين توهمات خودش انرژي مضاعفي مي خواهد.

مدتهاست که از دو دروازه بان دو تيم پرطرفدار پايتخت استقلال و پرسپوليس رفتارهايي ديده مي شود که نيازمند جدي براي بررسي عملکرد رفتاري و گفتاري آنهاست اما انگار دو باشگاه پرسپوليس و استقلال خود را به خواب زده اند و اين بي عرضگي کنترل بازيکنان تا اين حد بسيار آزاردهنده است.

پرچمدار اول بروز رفتارهاي عجيب و غريب خود عليرضا بيرانوند است. دروازه باني که سال گذشته ناگهان در شرايط حساس در يک حرکت احساسي گفت خسته شده و مي خواهد برود و البته هواداران پرسپوليس هم حسابي از خجالت او در آمدند تا يک دروازه بان تازه وارد اين چنين براي پرسپوليس خط و نشان نکشد البته ديگر ماجراهاي بيرانوند و مذاکراتش با باشگاه استقلال و عقايد سابقش در مورد استقلال به جاي خود محفوظ است. بيراوند امسال هم دست از اين رفتار بي ثباتش دست برنداشت و نيم فصل بحث سرباز شدن خود را علم کرد تا سرخپوشان را وارد يک شرايط تازه کند.او در يک مصاحبه اي عجيب عنوان کرد مي خواهد بعد از جام جهاني لژيونر شود و براي لژيونر شدن نيازمند اين است تا سرباز شود و به همين دليل مي خواهد به تراکتورسازي برود! اين خود بزرگ بيني که او چطور خود را گلر اول تيم ملي در جام جهاني ديده و اينکه از کجا مي داند بعد از جام جهاني با خيل عظيمي از پيشنهادات اروپايي روبرو مي شود سوالي است که هنوز جوابي براي آن پيدا نکرده ايم. درست است که در بازي هاي مهم تيم ملي کي روش، بيرانوند را درون دروازه تيم ملي قرار داده است اما سرمربي تيم ملي نشان داده غير قابل پيش بيني است و شايد تا روز آخر تصميم او براي درون دروازه تيم ملي تغيير کند.

در عجيب بودن رفتارهاي گلر پرسپوليس همين بس که او بعد از بازي با نفت تهران در جمع خبرنگاران اعلام کرد مي خواهد سرباز شود اما درست 5 دقيقه بعد از اين صحبت ها مقابل دوربين 90 وقتي با سوال گزارشگر در اين خصوص روبرو شد 180 درجه حرفش را تغيير داد و منکر رفتن و سربازي رفتن شد! حال خبرنگاران در آن لحظه بي شک با حال برانکو در جريان بازي با پارس جنوبي کنار زمين تفاوت نداشت. جايي که محسن فروزان پنالتي خود را خراب کرد و درون محوطه 18 قدم پرسپوليس برسر خود مي کوبيد که چرا اين ضربه را از دست داده و بيرانوند به جاي اينکه بازي را شروع کند تا دروازه خالي پارس جنوبي بماند و مهاجمان تيمش شروع به بحث با داور کرد تا هم کارزت رزد بگيرد هم فرصت گلزني تيمش را نابود کند و هم برانکو را کنار زمين به فنا دهد. او در جديدترين اظهاراتش از اين گفته که مي خواهد به ليورپول برود. البته اينکه او دوست دارد رديک تيم بزرگ اروپايي بازي کند اصلا بد نيست اما اينکه اين آرزوي بزرگ باعث شود رفتار او هم متاثر از آرزوهايش شود و شرايط واقعي که در آن هست را ناديده مي گيرد و براساس تفکرات و ذهنيات شخصي خود نقاب بزند اصل خوشايند نيست. او اين روزها از نظر فني هم بايد به صورت جدي نقد شود و تلنگر اساسي بابت عملکردش در طول بازي ها بايد بخورد. اگر قرار است او دروازه بان تيم ملي در جام جهاني باشد به جاي ششدانگ بايد ششدانگ ديگر هم قرض کند تا بداند رفتار و عملکرد فني اش تا چه اندازه مي تواند در عملکرد ايران در روسيه تاثير بگذارد. شايد اگر برانکويي در پرسپوليس نبود بيرانوند با اين رفتارهاي عجيبش خيلي زودتر به نابودي رفته بود اتفاقي که براي سيد حسين حسيني در استقلال پيش بيني مي شود.

سيد حسين حسيني اين روزها دچار خودبزرگ بيني عجيبي شده است. ادامه اين روند که رگه هاي اين رفتار خطرناک بعد از اينکه او متوجه شد براي جام حذفي شفر روي مهدي رحمتي نظر دارد نشان داده شد. جايي که در اينستاگرام همه بازيکنان استقلال حتي شفر را آنفالو کرد و بعد از اينکه متوجه شد چه رفتار اشتباهي مرتکب شده براي همه درخواست مجدد فرستاد. ايراد اصلي به خود باشگاه استقلال باز مي گردد که در ترويج بازيکن سالاري چنان پيش قدم شده که وقتي چنين رفتاري را از بازيکن تيمش مي بيند نه تنها واکنشي ندارد بلکه خيلي بي تفاوت از اين اتفاقات مي گذرد.

حالا درست بعد از برد استقلال مقابل پيکان و در روزي که سيد حسين حسيني 27 ساله دو بار دروازه اش باز مي شود واز قضا گل هاي بدي هم مي خورد براي دور کردن فشار از خود و براي فرار رو به جلو در اينستاگرام خود همه پست هايش را پک مي کند و از خداحافظي صحبت مي کند و از شفر هم بابت محبت هايي که به او کرده تشکر مي کند. به نظر مي رسد بازيکنان ما گاهي يادشان مي رود از کجا آمده اند و در اين مسيري که اکنون هستند چه راهي را در پيش دارند. کل حضور سيد حسين حسيني در استقلال چه مقدار است که به خود اجازه مي دهد اين طور با احساسات هواداران تيمش بازي کند؟ اصلا او در اين مدتي که در جمع آبي پوشان بوده چه کرده است که اين چنين متوقع شده است؟ آقاي حسيني شما از کدام استرس صحبت مي کنيد؟ تاکنون بيش از 25 بازي براي استقلال در فصل جاري درون دروازه آبي پوشان بوده اي و اين همه فرصت براي نشان دادن خودت داشته اي چطور مي شود ناگهان هجمه اي از استرس ها روي شانه هايت سنگيني مي کند؟اگر حافظه خودت ياري نمي کند ما يادمان است که در برنامه 90 از منصوريان بابت اينکه فرصت را فراهم کرد تا گلر ثابت استقلال شوي تشکر کردي اما يادي از شفر نکردي اما چي مش ود که درست در فاصله يک فهته مانده به پايان ليگ فشار بازي در استقلال و استرس ها و ناجوانمردي ها عليه خودت را مطرح مي کني و در نهايت از شفر بابت محبت هايي که در حقت کرده تشکر مي کني؟

اين چه رسمي است که بين بازيکنان رواج پيدا کرده تا تحت فشار قرار مي گيرند صفحات شخصي خود در فضاي مجازي را مثل اسلحه مقابل منتقدان خود قرار مي دهند و صحبت از افشاگري مي کنند؟ به نظر مي رسد براي برخي از بازيکنان ايراني اين صفحات مجازي تبديل به اسباب بازي است که هر گاه روح و روانشان بهم مي ريزد بهترين جا براي خالي کردن خود مي دانند و فردا روزي که آرام شدند همه چيز را گردن هکرها مي اندازند. اين همه بازي کردن با افکار عمومي را در کدام کلاس درس ياد گرفته ايد؟ دوستان رسانه اي يا غير رسانه اي که به اين افراد تازه مطرح شده در فوتبال خط مي دهند تا اين طور آبروي خود را به معرض نمايش بگذارند کاش به اين بازيکنان ياد بدهند که ظرفيت و جنبه داشتن در اين فوتبال هزار چهره و بي رحم از هر چيزي مهمتر است و آنکه ياراي نگهداري از جايگاه، شهرت و محبوبيتش را ندارد همان بهتر که خداحافظي کند و برود.

سيد حسين حسيني تحت فشار چه کسي است؟ آيا موقعيت بهتر از اين مي خواهد که شفر از همان ابتداي ورودش به استقلال او را مرد شماره يک آبي پوشان کرده و براي رسيدن او به کلين شيت حمايتش کرد؟ شرايط از اين بهتر که مورد توجه کي‌روش قرار گرفته و شايد يکي از مردان ايران در جام جهاني باشد؟ او چطور خود را اول راه مي داند درحالي که سن 27 سالگي اول راه بودن نيست و انتظار رفتار پخته تري از او مي رود اما سيد حسين حسيني و حسيني ها نشان مي دهند براي لقب دادن به بازيکنان ايراني بايد سعه صدر بيشتري به خرج داد و کار هر کس پوشيدن پيراهن تيم هاي بزرگ نيست. مطمئنا بازيکناني که بالاي 10 سال در تيم هاي استقلال و پرسپوليس حضور داشته اند و اکنون محبوب هستند يا از ذهن ها نمي روند بي دليل نبوده است و هر آن کس که دچار توهم و خود بزرگ بيني است همان بهتر که در تيم هايي باشند که اين استرس ها روحيه لطيف و نازک نارنجي آنها را خدشه دار نکند.

سخن آخر با گلرهايي که مي خواهند در فوتبال ايران تاريخ ساز شوند؛ از بازي و تاريخ‌سازي مرحوم حجازي و احمدرضا عابدزاده سال هاست که مي‌گذرد، بسياري از جوانان امروز حتي بازي هاي آنها را نديده اند، اما همچنان آنها عقاب هاي فوتبال ايران شمرده مي شوند. همچنان شناسه گلري فوتبال ايران بنام ناصر خان و احمدرضا است. گلرهايي که يک شبه عقاب نشدند و با ثبات فني و اخلاقي شان بنام وطن افتخارآفريني کردند.

گلرهاي سرخابي! امروز در کانون توجهات قرار گرفته‌ايد، چرا که اين بيشه تهي شده از عقاب‌هاي تيزپرواز و تنومند.


@navaddaily