به گزارش جهان نيوز، حجت‌الاسلام محمدعلی جاودان استاد اخلاق شهر تهران درباره فضایل و مناقب امام عارفان حضرت سجاد(ع) بیان داشت: امام زین‌العابدین(ع) 35 سال گریه کرد، این چه توانایی عظیمی است؟! چه کسی می‌تواند برای عزیزش 35 سال به طور جدی گریه کند؟ این، به خاطر ساختمان وجودی ایشان است که به آخرت یقین دارد. گرچه ایشان از گریه‌هایشان هم هدف داشتند، اما گریه ایشان واقعاً به خاطر عزاداری و سوز دل و کاملاً خالص بود.

وی با اشاره به اینکه هر امامی نسبت به زمان خود وظیفه‌ای دارد و طبیب زمان خود است و باید متناسب با بیماری زمان خود، راه حلی متناسب ارائه کند، افزود: یکی از مشکلات زمان امام سجاد(ع) جهل مردم بود. مردم نسبت به دینشان جاهل بودند؛ زیرا حکام قبلی سعی کردند تا تمام مواریث پیامبر(ص) را از بین ببرند و در طول این سال‌ها فقط زمان حکومت امیرالمؤمنین(ع) استثناء بود، برای حل این مشکل، امام سجاد غلامان زیادی (گفتند 1000 نفر) را در طول 35 سال امامتشان خریدند و تعلیم دادند و تربیت کردند و آزاد کردند.

آیت‌الله جاودان تصریح کرد: نام پدربزرگ‌های برخی اصحاب امام باقر(ع) و امام صادق(ع) مثل زراره و محمد بن مسلم، نام‌هایی غیر عربی است و ما احتمال می‌دهیم که این شاگردان از نسل همان غلامان آزادشده امام سجاد(ع) هستند. امام سجاد(ع) یک جریان آب پاک و زلال را در کنار نهر بزرگی از آب آلوده که مردم زیادی در آن غوطه‌ور بودند، جاری کردند، اگر کسی از بالای بلندی نگاه کند، آن جریان پاک را می‌بیند.

وی ادامه داد: :سال‌ها کار کردند که منزلت اهل بیت(ع) نزد مردم پایین بیاید. بر خلاف رسول خدا(ص) که آن همه تلاش کردند تا منزلت حضرت امیر و اهل بیت را نزد مردم بالا ببرد، خلفا باید کاری می‌کردند که مردم این خاندان را فراموش کنند. بعد از شهادت امام حسین(ع) هم اینقدر ترس و خوف بر عالم اسلام چیره شده بود که اصلاً کسی سمت خانه اهل بیت نمی‌رفت!

این استاد اخلاق با بیان اینکه شخص حضرت زین العابدین(ع) یک معجزه هستند و دوره امامت ایشان به‌ تنهایی یکی از ادوار امامت است. امام سجاد(ع) خودشان فرمودند که در مکه و مدینه 20 نفر هم وجود ندارند که ما را دوست داشته باشند. ایشان باید این درد را دوا می‌کرد و دوا کرد.

وی گفت: کار به جایی رسید که از مدینه کسی شهر را به قصد حج ترک نمی‌کرد تا اینکه امام سجاد(ع) از شهر خارج می‌شدند. در مکه هم پس از حج کسی شهر را ترک نمی‌کرد، مگر اینکه امام مکه را ترک می‌کردند؛ از بس که مردم از ایشان خوبی دیدند. در حج هم مردم برای ولیعهد راه باز نمی‌کردند که حجر الأسود را لمس کند، اما تا ایشان وارد مسجدالحرام می‌شد همه برایشان راه باز می‌کردند!

آیت‌الله جاودان خاطرنشان کرد: امام سجاد(ع) 100 خانوار را در مدینه اداره می‌کردند و آن‌ها هم نمی‌دانستند که از کجا اداره می‌شوند تا بعد از شهادت امام. امام سجاد(ع) به کسانی که سرپناهی نداشتند و در سقیفه بنی‌ساعده می‌خوابیدند، کمک می‌کردند و هر شب در نیمه‌های شب آذوقه فردایشان را بالای سرشان می‌گذاشتند. به ایشان عرض شد که آیا این افراد شیعه هستند؟ فرمودند: اگر شیعه بودند باید نمک خانه‌مان را با آن‌ها تقسیم می‌کردیم.

منبع:فارس