حیدر سلیمانی- بدون شک مطلوب ترین گزینه ریاست بر شهرداری تهران محسن هاشمی است اما این حضور و حضور هر یک از اعضای شورای شهر در چنین موقعیتی با موانعی همراه است که به‌نظر می‌رسد در صورت اجماع اعضای شورای شهر قابل رفع نباشد از جمله اینکه برخی به میثاق‌نامه‌ای اشاره می‌کنند که در بدو فعالیت شورای شهر به امضای اعضاء رسیده است که بر اساس آن، هیچ‌یک از اعضای شورای شهر نباید برای تصدی در شغل دیگری، ساختمان بهشت را ترک کنند. از سوی دیگر برخی چنین عنوان می‌کنند که با خروج محسن هاشمی یا هر عضو دیگری از شورای شهر، یک عضو اصولگرا وارد این نهاد تصمیم‌گیر شهری می‌شود و با استناد به این موضوع خواهان مخالفت با گزینه احتمالی انتخاب هاشمی به‌عنوان شهردار می‌شوند اما نباید فراموش کرد با خروج محسن هاشمی یا هر عضو دیگری از شورای شهر ماهیت اصلاح‌طلبانه این نهاد تغییر نخواهد کرد چرا که برنامه‌ر‌یزی صورت گرفته که همان شفافیت، مبارزه با فساد و رانت، بهبود زندگی ساکنان پایتخت، ارتقای سطح فرهنگی و اقتصادی و… است، با ورود عضوی اصولگرا غیرقابل تغییر است.

یکی از بدترین استدلال ها که از شورای شهر تهران شنیده می شود این است که اگر یکی از اعضای شورا، شهردار شود، ممکن است سر لیست اصولگرایان که در لیست علی البدل هست، عضو اصلی شورا شود. حرف تلخی است که با جامعه مدنی و اصلاح طلبی هیچ تناسبی ندارد و  اعضای شورای شهر تهران نباید خروج یا ورود فردی از شورا را که تاثیری در فرایند تصمیم‌گیری و تصمیم سازی ندارد برای خود خط قرمز تلقی کنند و محدودیت کاذبی برای خود ایجاد کنند.
اصلاح طلبان بویژه رییس دولت اصلاحات باید بدانند که تا زمانی که گفتمان جدیدی نداشته باشیم امکان ایجاد جریان جدیدی هم به تبع آن وجود ندارد و مطمئنا حیات و آینده سیاسی آنها در محاق فرو خواهد رفت.

گزینه‌های مطرح احزاب

غیر از محسن هاشمی که این روزها زمزمه جلوس او بر کرسی شهرداری تهران شنیده می‌شود گزینه‌های دیگر هم مطرح هستند که از جمله پیروز حناچی معاون فنی و عمرانی شهرداری تهران و محمود حجتی وزیر سابق کشاورزی گزینه های مورد نظر حزب اتحاد ملت، حبیب‌ا… بیطرف وزیر سابق نیرو، محمدعلی افشانی معاون عمرانی وزیر کشور و رئیس سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های کشور مورد حمایت اعتماد ملی  می‌ باشند. اما قابل ذکر است که شهردار آینده باید در درجه اول با دولت، دستگاه‌های حکومتی، اعضای شورای شهر با قدرت اجرایی که لازمه آن می باشد، همکاری تنگاتنگ داشته و همچنین با شناخت از لایه لایه های شهر و شهرداری با انگیزه بالا، پاکدستی، دور‌بودن از حاشیه‌، سابقه مدیریتی قوی و… را در کارنامه خود دارا باشد.
همه این نام ها را که کنار هم ردیف می کنیم باز ماجرای محسن هاشمی از دیگران متفاوت است. در مورد محسن هاشمی چند مساله وجود دارد :
1-مخالفت اتحاد ملت و طیف نزدیک به رییس دولت اصلاحات با شهرداری او
2-حمایت همه جانبه کارگزاران سازندگی از شهردار شدن او
3-تمایل بدنه حزبی حسن روحانی (اعتدال و توسعه) به شهردار شدن او برای کاسته شدن از قدرت طیف چپ جناح اصلاح طلب
4-حمایت اصولگرایان از شهردار شدن او و ترجیح دادن او به دیگر گزینه های اصلاح طلب
5-مخالفت بخشی از بدنه شهرداری با شهردار شدن او
6-مساله مهم ورود یک اصولگرا به شورای شهر با خروج او از شورا
7-از میان رفتن میثاق نامه ای که در ابتدای ورود به شورا امضا شده است

با همه این حرف ها شنیده می شود که جلسات بسیار مهمی در مورد شهردار شدن محسن هاشمی برگزار شده است . او از حمایت های خوب و تاثیر گذاری از سوی مجلس شورای اسلامی و نهادهای حکومتی برخودار شده است تا بتواند شهردار پایتخت شود.
گویا در میانه جلساتی که در مورد شهردار شدن محسن هاشمی مطرح شده است برخی چهره های اصلاح طلب یک شرط مهم را به میان آورده اند و آن شرط مهم این است : محسن باید تعهد بدهد که نامزد ریاست جمهوری نمی شود.