استاد بزرگوار و فرهیخته حضرت آقای دکتر احمد مهدوی دامغانی دامت برکاته روز گذشته در تماسی تلفنی با اندوهی فراوان فقدان دردناک همکار سختکوش و صمیمی ما مرحوم رحیم رمضانی را تسلیت گفتند و تأکید فرمودند مراتب همدردی و اندوه ایشان خدمت بازماندگان مرحوم رمضانی به خصوص پدر، همسر و فرزندان ایشان و نیز به همه همکاران آن مرحوم در مؤسسه اطلاعات بیان شود.
مؤسسه اطلاعات از ابراز عواطف و همدردی استاد گرانمایه حضرت آقای مهدوی دامغانی صمیمانه سپاسگزار است و امیدوار است سایه بلند پایه ایشان بر سر همه اهل فرهنگ و معرفت مستدام بماند.
همچنین سرکار خانم دکتر جمیله کدیور و همسر گرامی ایشان جناب آقای دکتر سید عطاالله مهاجرانی مراتب تأثر و همدردی خود را بیان داشتند.
خانم کدیور آوردهاند:
هیچگاه تصور نمیکردم که بخواهم در این صفحه در غم از دست دادن همکاری عزیز به سوگ بنشینم.
مرحوم رحیم رمضانی را بیش از دو دهه میشناختم. از زمانی که در روزنامه اطلاعات مشغول به کار شدم. مسئول بخش حروفچینی بود.
صبحها بدون اغراق قبل از ۵ صبح سر کار حاضر بود و شبها تا دیروقت. سختکوش بود و پر تلاش. در این سالها که در روزنامه نبودم، ارتباطم در موقعیتهای مختلف با او برقرار بود. ولو با پیامی کوتاه و تبریکی به مناسبتی در دوره جدید فعالیت امید ایرانیان از او که به تواناییاش یقین داشتم و کاملاً مورد اطمینانم بود، درخواست همکاری کردم.
در این چهار پنج سال به رغم مشکلات جسمی و تن رنجورش، با تمام توان کار کرد. انسانی پی گیر، پر تلاش و سختکوش بود. قبل از عید پیگیر کتاب جدید انتشارات بود که برای ارشاد بفرستد. آخرین پیامش همان بود که زودتر کتاب را بفرستم تا کارهایش را زودتر انجام دهد. انگار میدانست که این قدر عجله داشت… و بعد از آن در بیمارستان بستری شد.
ده روز قبل تلفنی با او صحبت کردم. به رغم اینکه به دشواری سخن میگفت، گفت پیگیر کتابها هستم. هنوز مجوزشان صادر نشده… پریروز آخرین پیامم را در تلگرامش نوشتم و گفتم هر روز چند مرتبه پیامها را چک میکنم تا خبر از سلامتیاش ببینم. آرزو داشتم که بیاید و با پیگیریهایش انتشارات امیدایرانیان را که تازه داشت راه خود را پیدا میکرد، کمک کند… حیف و صدحیف… درگذشت این همکار قدیمی که برایم چون برادر عزیز بود را به همسر و فرزندان و سایر اعضای خانواده ایشان تسلیت میگویم. امیدوارم خداوند او را مشمول الطاف بیکران خود کند.
جناب دکتر سید عطاالله مهاجرانی نیز آوردهاند:
مرحوم آقای رحیم رمضانی همکار باسابقه مؤسسه اطلاعات درگذشت.
آیتی از تلاش خستگیناپذیر و امید بود. با انتشارات امیدایرانیان به مدیریت دکتر جمیله کدیور همکاری داشت. هر کتابی که به چاپ و نشر میرسید نشانی از همت او بود.
به خانواده ارجمند ایشان و همکاران موسسه اطلاعات تسلیت میگویم.
∎
مؤسسه اطلاعات از ابراز عواطف و همدردی استاد گرانمایه حضرت آقای مهدوی دامغانی صمیمانه سپاسگزار است و امیدوار است سایه بلند پایه ایشان بر سر همه اهل فرهنگ و معرفت مستدام بماند.
همچنین سرکار خانم دکتر جمیله کدیور و همسر گرامی ایشان جناب آقای دکتر سید عطاالله مهاجرانی مراتب تأثر و همدردی خود را بیان داشتند.
خانم کدیور آوردهاند:
هیچگاه تصور نمیکردم که بخواهم در این صفحه در غم از دست دادن همکاری عزیز به سوگ بنشینم.
مرحوم رحیم رمضانی را بیش از دو دهه میشناختم. از زمانی که در روزنامه اطلاعات مشغول به کار شدم. مسئول بخش حروفچینی بود.
صبحها بدون اغراق قبل از ۵ صبح سر کار حاضر بود و شبها تا دیروقت. سختکوش بود و پر تلاش. در این سالها که در روزنامه نبودم، ارتباطم در موقعیتهای مختلف با او برقرار بود. ولو با پیامی کوتاه و تبریکی به مناسبتی در دوره جدید فعالیت امید ایرانیان از او که به تواناییاش یقین داشتم و کاملاً مورد اطمینانم بود، درخواست همکاری کردم.
در این چهار پنج سال به رغم مشکلات جسمی و تن رنجورش، با تمام توان کار کرد. انسانی پی گیر، پر تلاش و سختکوش بود. قبل از عید پیگیر کتاب جدید انتشارات بود که برای ارشاد بفرستد. آخرین پیامش همان بود که زودتر کتاب را بفرستم تا کارهایش را زودتر انجام دهد. انگار میدانست که این قدر عجله داشت… و بعد از آن در بیمارستان بستری شد.
ده روز قبل تلفنی با او صحبت کردم. به رغم اینکه به دشواری سخن میگفت، گفت پیگیر کتابها هستم. هنوز مجوزشان صادر نشده… پریروز آخرین پیامم را در تلگرامش نوشتم و گفتم هر روز چند مرتبه پیامها را چک میکنم تا خبر از سلامتیاش ببینم. آرزو داشتم که بیاید و با پیگیریهایش انتشارات امیدایرانیان را که تازه داشت راه خود را پیدا میکرد، کمک کند… حیف و صدحیف… درگذشت این همکار قدیمی که برایم چون برادر عزیز بود را به همسر و فرزندان و سایر اعضای خانواده ایشان تسلیت میگویم. امیدوارم خداوند او را مشمول الطاف بیکران خود کند.
جناب دکتر سید عطاالله مهاجرانی نیز آوردهاند:
مرحوم آقای رحیم رمضانی همکار باسابقه مؤسسه اطلاعات درگذشت.
آیتی از تلاش خستگیناپذیر و امید بود. با انتشارات امیدایرانیان به مدیریت دکتر جمیله کدیور همکاری داشت. هر کتابی که به چاپ و نشر میرسید نشانی از همت او بود.
به خانواده ارجمند ایشان و همکاران موسسه اطلاعات تسلیت میگویم.
نظر شما