آرمان- این روزها نام دو گزینه محسن هاشمی و محمدرضا عارف بیش از هر فردی برای کرسی شهرداری در فضای مجازی و رسانهها به چشم میخورد از این رو باید اذعان داشت که سابقه و تخصص در امور شهری در انتخاب شهردار بسیار اهمیت دارد. همچنین شهردار علاوه بر سابقه و تخصص باید یک شخصیت ملی باشد و همچنین از توان لازم برای تعامل با ارکان نظام برخوردار باشد. خوشبختانه هر دو گزینه مطرح، هاشمی و عارف از ویژگیهای مذکور برخوردارند و اگر شورای شهر تهران بر روی هر دو گزینه اجماع کند به نظر میرسد که گامیرو به جلو برداشته است و دیگر شاهد مسائل گذشته شورای اسلامی شهر تهران نخواهیم بود. اما اگر بنا باشد اعضای شورای شهر میان عارف و هاشمی یکی را انتخاب کنند قطعا این گزینه باید محسن هاشمی باشد؛ زیرا عارف در مجلس به ویژه فراکسیون امید نقش موثرتری میتواند ایفا کند. از سویی سن و سال عارف نسبت به محسن هاشمی بالاتر بوده و به همین دلیل هاشمی نسبت به عارف برای کرسی شهرداری تهران بسیار مناسبتر است. علاوه بر این هاشمی سابقه فعالیت در مترو شهرداری تهران را در کارنامه خود دارد و نیز طی یکسال گذشته در شورای شهر تهران با زیر و بم امور شهری آشنا شده است؛ همچنین هاشمی از منظر سن و سال توان اجرایی بالاتری دارد. بنابراین تصور میرود که شورای شهر روحیه همکاری بیشتری با محسن هاشمی دارد. اما در این میان برخی معتقدند که اعضای شورای شهر باید به میثاق خود با مردم تهران پایبند باشند و درهمان شورا در کنار یکدیگر همکاری کنند و از مسئولیت خود به خاطر شهرداری کنارهگیری نکنند. اما مساله این است که امروز شهر تهران به فردی توانمند و با انگیزهای مانند هاشمی نیاز دارد تا در نهایت انتخاب او به حل مشکلات شهر تهران بینجامد. زیرا رئیسکنونی شورای شهر تهران راهکارهای بسیاری برای حل بحرانهای شهر تهران دارد. بنابراین نباید یک نیروی توانمند تنها به خاطر میثاقنامهای که به هیچ روی مشخص نیست بر چه اساس و مبنایی نوشته شده، راه دیگران را سد کرد. از سویی اگرچه نجفی فرد فرهیخته و اثرگذاری است اما او به هیچ روی برای جایگاه شهرداری مناسب نبوده است. بنابراین تکرار پایبندی بر میثاق میتواند شهر تهران را به عقب براند و مشکلات را همچنان پس از چهار سال در جای خود حل نشده، باقی بگذارد به همین دلیل فرزند ارشد آیتا... هاشمی رفسنجانی به عنوان یک فرد بسیار تکنوکرات، شفاف، بدون حاشیه و متخصص برای شهرداری بسیار مناسبتتر است. در حالی که عارف تجربه کار شهری ندارد و نباید تنها براساس معیارهای سیاسی دست به انتخابی زد که این انتخاب منجر به ناامیدی مردم و باقی ماندن مشکلات در شهر تهران شود و در نتیجه انتخاب نامناسب، جامعه را در انتخابات آتی از جریان اصلاحات رویگردان کند. زیرا اصلاحطلبان در صورتی میتوانند در دورههای آتی هم کرسیهای شورا و مجلس در اختیار بگیرند که عملکرد مطلوبی از خود باقی بگذارند در غیر این صورت مردم هیچ پیمانی با هیچ جریان سیاسی نبستهاند که ناگزیر به رای به آنها باشند. بنابراین اصلاحطلبان باید خواسته و انتظارات مردم تهران را در نظر بگیرند و قویترین نیروی خود را در راس شهرداری قرار دهند تا پاسخگوی مطالبات مردم تهران باشند. اما افرادی که از همان ابتدا این مساله را مطرح کردند که اعضای شورا نباید از شورای شهر به هر دلیلی خارج شوند هدفشان جلب رضایت مردم نبود بلکه این عده درصدد بودند که هاشمی شهردار تهران نشود. بنابراین جریانات سیاسی باید از منافع فردی و جناحی خود بگذرند و نیروی اصلح و مورد اعتماد را به مردم پایتخت معرفی کنند.
نظر شما