هر‌چند این احتمال می‌رود که هم‌افزایی ابهامات در کنار انتظار برای تعیین سرنوشت برجام، فشار را بر سهام حفظ کنند با این حال، عوامل درونی بازار از جمله بازتاب عملکرد شرکت‌ها در گزارش‌های ماهانه و سالانه می‌تواند محرک مناسبی برای سهامداران و در نتیجه کاهش فشار عوامل بیرونی باشد. از این چشم‌انداز، رسیدن ماه اردیبهشت می‌تواند به‌طور بالقوه تاثیر قابل‌ملاحظه‌ای بر الگوهای ارزش‌گذاری سهام بگذارد و بازارهای دارایی را وارد دور تازه‌ای کند.
اردیبهشت؛ ماه سرنوشت
اکنون بازار سهام در آستانه ماه سرنوشت‌ساز اردیبهشت است. انتشار گزارش عملکرد شرکت‌ها برای ماه اسفند و همچنین انعکاس عملکرد شرکت‌ها در آینه گزارش‌های سالانه، از مهم‌ترین رویدادهای درونی بازار سهام در نیمه نخست اردیبهشت‌ماه است.
چنانکه در دو هفته اخیر مشاهده کردیم معاملات سهام عمدتا در سایه تحولات بازار ارز انجام شد. نوسان پردامنه و بی‌سابقه نرخ دلار در هفته گذشته منجر به دخالت سیاستگذار در بازار ارز و در نتیجه تعیین نرخ واحدی برای این متغیر اساسی شد. این رویداد سردرگمی و نگرانی سهامداران را نسبت به روند آتی قیمت سهام به دنبال داشت و در نتیجه شاخص سهام را در مقیاس ماهانه و در سال جدید وارد محدوده منفی کرد. حال، در چنین وضعیتی که بازار سهام تحت‌تاثیر عوامل کلانی چون تعیین دستوری نرخ ارز قرار دارد، معادلات درونی بازار می‌تواند سمت و سوی معاملات را با تغییر نسبی مواجه کند.
بنابراین این انتظار وجود دارد که با انعکاس نرخ جدید ارز پیش‌بینی شده در صورت‌های مالی شرکت‌های وابسته، بتوان ارزیابی دقیق‌تری از مختصات جدید بازار سهام ارائه کرد. اکنون در آستانه انتشار گزارش عملکرد ماهانه شرکت‌ها برای فروردین‌ماه هستیم. بنابراین با بازتاب نرخ جدید ارز در هزینه و درآمد شرکت‌ها، به‌ویژه بنگاه‌های صادرات‌محور بازار و دیگر سهام متاثر از نرخ ارز، روند آتی معاملات احتمالا شکل جدیدی به خود خواهد گرفت. ضمن اینکه، آگهی دعوت به مجامع از سوی شرکت‌ها در روزهای آینده منتشر خواهد شد و می‌تواند چشم‌انداز مشخص‌تری از تصمیم مدیران شرکت‌ها برای سهامداران ترسیم کند.
اما این موضوعات، یکسوی ماجراست و در سوی دیگر، فعالان اقتصادی مطابق انتظار برای تعیین تکلیف توافق هسته‌ای چشم به اظهارات رئیس‌جمهوری آمریکا دوخته‌اند که قرار است در بیست‌ودوم اردیبهشت‌ماه در مورد این پیمان سرنوشت‌ساز تصمیم نهایی را بگیرد. مشخص‌شدن موضوع برجام و خروج یا عدم خروج آمریکا از این پیمان چندسویه، می‌تواند مختصات اقتصاد کشور را در سال جدید تعیین کند. در اهمیت این رویداد کافی است به نوسان پردامنه قیمت‌ها در بازار ارز طی سه ماه اخیر اشاره کرد که به‌طور غیرمستقیم و دستکم به لحاظ روانی متاثر از بازی رئیس‌جمهوری آمریکا با برگ برجام و شکل‌دهی به انتظارات فعالان بازارها و در نهایت به ایجاد یک روند فرسایشی و ناتمام در بازار سهام و کل اقتصاد کشور منجر شد که هنوز هم ادامه دارد.
سیگنال‌دهی بورس کالا به سهام
از سوی دیگر، معاملات در بورس کالاست که توجه سهامداران را در روزهای اخیر به خود مشغول داشته است. قیمت‌ها در این بازار از دو منظر حائز اهمیت است: یکی تعیین قیمت‌های پایه مواد خام و دیگری انتظارات فعالان این بازار که در قراردادهای آتی سکه تبلور می‌یابد. در آخرین معاملات بورس کالا، قیمت پایه محصولات پلیمری شرکت‌های پتروشیمی نسبت به عرضه پیشین این کالاها افت کرد؛ با این حال قیمت پایانی این محصولات نسبت به قیمت‌های پایه با رشد نسبی مواجه شد. به‌طور کلی قیمت این محصولات بر مبنای نرخ دلار مبادله‌ای تعیین می‌شود و همین امر در روند قیمت‌گذاری کنونی منعکس شده است.
از سوی دیگر قیمت سکه در قراردادهای آتی بورس کالا برای سررسید‌های دی‌ماه همچنان در محدوده ۲ میلیون تومان قرار دارد و به‌نظر می‌رسد که مطابق نرخ دلار آزاد در روزهای گذشته تعیین شده است. این در حالی است که سیاستگذار در کاهش نرخ دلار مصمم است و به نظر نمی‌رسد که از سیاست جدید خود در قبال ارز عقب‌نشینی کند. بنابراین از نحوه انجام معاملات و قیمت‌ها در بورس کالا می‌توان چنین نتیجه گرفت که فعالان این بازار نسبت به نرخ جدید دلار همچنان مقاومت نشان می‌دهند و تصور دیگری از نرخ ارز دارند. از این منظر عرضه محصولات فلزی در بورس کالا طی هفته آینده از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است چرا‌که مطابق آنچه گفته شد، نماینده خوبی از انتظارات فعالان بازار از وضعیت کنونی بازارها است.
گردش نقدینگی در صنایع مختلف
در روزهای اخیر شاهد بازی نقدینگی بین سهام گروه‌های کالایی و صنایع دیگری بودیم که عمدتا یا به نرخ ارز و بازارهای جهانی مرتبط نیستند یا از تحولات برون‌بازاری تاثیر کمتری می‌پذیرند. طبیعی است که وقتی ریسک‌های غیراقتصادی و مداخلات سیاستی، اقتصاد کلان کشور را از روند باثبات خود دور می‌کنند، چنین رفتاری از سوی سهامداران بروز بیشتری داشته باشد. به بیان دیگر، هنگامی که سیاستگذار با تعیین قیمت‌های غیرتعادلی برای متغیرهای مهمی چون نرخ ارز و یا نرخ سود، اقدام به دست‌اندازی و ثبات‌زدایی از بازارها می‌کند، بازارهای نقدشونده‌ای چون سهام واکنش شدیدتری نشان می‌دهند. این روند در عقب‌نشینی سهامداران و کاهش ارزش معاملات خرد طی روزهای اخیر قابل‌شناسایی است. ارزش معاملات سهام طی روز گذشته به محدوده ۶۵ میلیارد تومان تنزل داشت که نشان از ضعف چشمگیری دارد.
این موضوع طی چند روز اخیر در ترکیب نقدینگی بین صنایع مختلف نیز منعکس شده است. ضعف و قوت تقاضا در سهام گروه‌های فلزی، معدنی و پتروشیمی در چند روز اخیر حاکی از سردرگمی و نداشتن راهبرد مشخص در معاملات این صنایع است. به‌طور مشخص شاخص گروه‌های خودرو و پتروشیمی در دو روز اخیر روند منفی را ثبت کردند. در مقابل گروه پالایشی در کنار گروه کانه‌های معدنی روندی معکوس را تجربه کردند و شاخص این دو صنعت صعودی شد. پیش از این تقاضا از چنان قدرتی برخوردار بود که ارزش سهام گروه‌های کالایی را همسو با هم تغییر می‌داد اما تحولات جدید در بازارها منجر شده تا با جهت‌گیری جدیدی در جریان نقدینگی مواجه باشیم.
کام سهامداران صنعت قند شیرین بود
از رویدادهای دو روز اخیر توجه ویژه به سهام گروه قند و شکر بورس تهران بود. با توجه به چشم‌انداز مبهم گروه‌های پیشتاز کالایی بخشی از نقدینگی طی روز گذشته به سمت سهام این صنعت انتقال یافت. رسیدن قیمت سهام این زیرمجموعه به سطوح حمایتی و ضعف تقاضا در گروه‌های پیشتاز باعث شد تا روز گذشته اغلب نمادهای این گروه رشد قابل‌ملاحظه‌ای را تا سقف مجاز قیمتی ثبت کنند. قدرت تقاضا در سهام این گروه به حدی بود که به رشد ۲/ ۴ درصدی شاخص این گروه انجامید و این گروه را در صدر جدول صنایع با بیشترین رشد روزانه نشاند. نمادهایی چون قند مرودشت، شکر شاهرود و قند شیروان و بجنورد از جمله نمادهایی بودند که معاملات دیروز را با صف خرید به پایان بردند. همچنین گروه قند و شکر در پایان دادوستدهای روز گذشته در رتبه دوم فهرست صنایع با بیشترین ارزش معاملات قرار گرفت.
نظر شما