به گزارش ایکنا از آذربایجان‌شرقی، مردم تبریز، هنرمند و دوستدار هنرند؛ این امر را به وضوح می‌توان از صنایع دستی و آثار هنری ایجاد شده توسط هنرمندان تبریزی مشاهده کرد.

سفالگری، گلدوزی، قلم ‌زنی و از همه مهم تر فرش تبریز به مثابه یک شاهکار صنایع دستی، شهرتی جهانی برای این شهر به ارمغان آورده‌اند و با نگارگری سالهاست با خود نام چندین مکتب را یدک می‌کشد و فرش تبریز، تابلویی هزار رنگ است از هنر سرانگشتان مردمی که احساس رقیق و لطیف قلبشان را در میان و تار و پود آن به تماشا می‌گذارند؛ این اثر پر رمز و راز و دلفریب، گاه میهمان دیوارهای منزل است و گاه پوشش نرم زیر پا؛ اما کسی نیست که بتواند از کنار این شاکار هنری، بی تفاوت بگذرد و آن را تحسین نکند. نقش و نگار رویایی فرش دستباف تبریز، تار و پود زیبایی شناسی جهانیان را شکل می‌بخشد و جلوه‌های هنری زیبا از سنت را در دنیای مدرن فرش‌های ماشینی به رخ می‌کشد.

فرش تبریز نماد عینی معجزه‌هایی از دستان هنرمندی است که زینت بخش موزه‌های معتبر جهان و بازارهای بین‌المللی می‌شوند و فرش‌هایی با گل ابریشم در رج شمارهای۵۰ و۶۰ ، با چله‌های ابریشمی و طرح‌های « لچک» و « ترنج» که طرفداران پر و پا قرصی دارد و نمایش قدرت فرش بافان تبریز در عرصه‌های بین المللی به شمار می‌رود.

فرش‌های دستباف تبریز که در صد سال اخیر با طرح‌های جذابی همچون «گلدانی»، «درختی»، «محرابی»، «قندیل دار»، «حیوان‌دار» و‌… بافته می‌شوند، شکوهی از فرهنگ و هنر این خطه از ایران اسلامی را به نمایش می‌گذارند.

اگرچه ظرفیت بی‌بدیل بافت و صادرات فرش دستباف تبریز، در معرفی این شهر تاریخی به عنوان شهر جهانی بافت فرش نقش مهمی را ایفا می‌کند. نقش و نگار فرش تبریز شاخه‌ای از نگارگری نقاشی ایرانی است.

این نگارگری که علاوه بر جنبه‌های هنری در بخش صنعت فرش هم خودنمایی می کند، بیشتر از دانشگاه به بازار گرایش یافته و در مسیر آموزش استاد شاگردی از دانشگاه دور مانده است.

تبریز خاستگاه نقش و نگار «اسلیمی» و «خطایی» و آذربایجان خاستگاه نقوش فرش‌های عشایری است و فرش تبریز در جایگاه برتر تولید و صادرات این فرآورده فرهنگی و هنر سنتی ایرانی- اسلامی در سطح کشور به شمار می‌رود. و مزیت‌های اصلی هنری و فرهنگی فرش تبریز نسبت به انواع مشابه خارجی‌، مدیون طرح و نقش زیبای آن می‌باشد.

تلاش طراحان و تولیدکنندگان در بومی کردن مولفه‌های هنری غرب و استفاده از آن‌ها در تلفیق با طرح‌های سنتی، به فرش تبریز جایگاهی داده است که مراکز تولید داخل و خارج کشور را یارای رقابت با آن نیست.

طرح‌ها و نقوش فرش تبریز با تلفیقی از رنگ مایه‌های سنتی هنر ایران از جمله لاکی، سرمه‌ای و شاد از جمله طیف‌های وسیعی از صورتی‌ها تا رنگ‌های طلایی و کرم بافته می شوند.

سبک رنگ‌آمیزی این فرش‌ها به طور متناوب همگام با نیاز بازار تغییر می کند ولی با این حال تلاش برای القای حالات سه بعدی و سایه پردازی در جلوه نقوش مطابق با معیار‌های هنر غرب غالبا در شیوه‌های رنگ گذاری دیده می شود.

تبریز در مسیر جاده ابریشم از «چین» تا «ونیز» قرار گرفته و از دوره تجاری سازی فرش (قاجار) تا زمان حاضر، مرکز تجمع تجار فرش بوده است.

مراسم معرفی و اعطای اعتبارنامه شهر جهانی فرش به تبریز به دست شورای جهانی صنایع دستی (World Crafts Council) در سال 94 صورت گرفت این سازمان سازمانی غیرانتفاعی و غیر دولتی است. هدف این شورا، توان بخشی جایگاه صنایع دستی، ارتقای همکاری میان سازندگان صنایع دستی در جهان، تشویق، کمک و راهنمایی آنها و توسعه اقتصادی از طریق فعالیت‌های درآمدزا است.

به طور خلاصه، مأموریت این شورا آوردن صنایع دستی و سازندگان آن به جریان اصلی زندگی با پیوند دادن با گذشته از طریق حفظ سنت‌های به ارث رسیده و آینده به واسطه کاربرد فن آوری مدرن در آزمایش، نوآوری و دسترسی به بازارهای جدید است.

فرش‌های تبریز ، چه آن‌هایی که زینت بخش موزه‌های معتبر جهان هستند و یا در مجموعه کلکسیونرهای مشتاق جای گرفته اند و یا آن‌هایی که در مقیاس زیاد و در کیفیت تجارتی سر از بازارها و چهار سوق‌ها در می آورند، همواره خوش اقبال و مشتری پسند هستند.