به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری فارس، قاسم جعفری عضو شورای مرکزی کانون دانشگاهیان ایران اسلامی طی یادداشتی در خصوص « حمایت از کالای ایرانی» و ضمن بررسی ابعاد مختلف این موضوع نوشت: گر چه تبیین مفهومی حمایت از کالای ایرانی لازم و ضروری است اما مهم‌تر از آن نقشه راه اجرایی و اقدام همگانی است. رهبری فرزانه فرمودند دولت و ملت هر کدام به نوعی مخاطب این شعار هستند. هدف بندی عالمانه و واقع گرایانه و ترسیم و توزیع درست نقش‌ها و ایفای مطلوب آن از جانب تصمیم سازان، تصمیم گیران و عوامل میدانی در وزارتخانه و اداره و مدرسه و دانشگاه و کارخانه و مزرعه و بازار، پاشنه آشیل موفقیت این کار با عظمت است. 

متن این یادداشت به شرح زیر است:

« می‌خواهم در طلیعه سال نو از بحث شیرین ازدواج، شروع کنم، بدان امید که همه جوانان این مرز و بوم، اراده و جرات و  بلوغ فکری، امکانات شغلی اقتصادی و زمینه‌های کافی اجتماعی را برای تشکیل زندگی مشترک به دست آورند.

قرآن کریم می‌گوید: « لَا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ إِلَىٰ مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِنْهُمْ ..» (الحجر 88) هرگز به همسر دیگران چشم نگردان. مفهوم آیه در مقیاس فردی یعنی عفاف و دلبستگی به همسری که خداوند برایت مقدر کرده است و فارغ شدن از این که دیگران چه چیزی قسمتشان شده است. اما در مقیاس وطنی و ملی یعنی هرگز مپندار همسر گزینی از قومی دیگر و کشوری دیگر بهتر است. سال‌ها پیش در یک سخنرانی به مزاح گفتم این گونه که پیش می‌رود عده‌ای برآنند تا دختر چینی هم وارد کنند! البته آن روز ناظر رسوم سخت و مهریه‌های سنگین و آسیب زا چنان گفتم. 

گر چه به قول علمای اصول فقه، اگر از این آیه شریفه الغای خصوصیت کنیم آنوقت به راحتی می‌شود استنباط کرد که نباید از محصولات دیگران و کالای بیگانگان به اعجاب آمد و شایسته است که با همه وجود به داشته‌های ملتت اکتفا و افتخار نمایی. 

قبل از  پرداختن تفصیلی به مقوله حمایت از کالای داخلی به نکته عبرتی از حال امروز یک دولت انگلیس ساخته و در حال حاضر نوچه امریکا در منطقه به نام " آل سعود " اشاره کنم که رئیس جمهور حاضر ایالات متحده به صراحت از او دوست و در عین حال گاو خوب شیرده یاد کرد. برای مثال بهترین هواپیمای جنگی را به آنان داده اند اما دستگاه سوخت رسانش را در اختیار خود دارند و بهره گیری از این ابزار جنگی فقط با هماهنگی کشور فروشنده و اهداف تعریف شده میسر است.

این جمله ترامپ را از سایتی عربی انتخاب کرده ام که ببینید: « ترمب: السعودیة ثریة وستعطینا نصیبا من أموالها» سعودی کشوری پول دار است و قطعا سهم ما را فراموش نمی کند. "  ولیعهد سعودی در مقابل  می گوید : به دلیل روابط خوب فی مابین تنها 35درصد تعهد مالی سعودی در امریکا بالغ بر 400 میلیارد دلار است  که در حال اجراست و مابقی ( حدود900 ملیارد دلار ) تا ده سال آینده انجام خواهد شد. عربستان در همین یک سال حدود 4 میلیون شغل برای امریکایی‌ها ایجاد کرده است. با همه این تفصیلات، ترامپ از مبالغ قراردادها اعلام نارضایتی می کند و قول افزابش آن را می گیرد. 

پوشیده نیست که این ذلت و خفت تنها ناشی از وابستگی به دیگران و تهی بودن مغز و نبود ایمان و از سویی اطمینان از عدم پشتوانه مردمی حکومتی  طاغوتی است. اوصافی که این دیکتاتور را، در برابر ملتش ددصفت و در برابر ارباب طاغوتی‌اش روبه صفت کرده است، ابن سلمان، این جوانک جاه طلب، به خبرنگاری که می‌پرسد شما عده زیادی از شاهزادگان را برای تامین مالی جنگ یمن جریمه‌های سنگین کرده اید. برای مردم خود مالیات وضع کرده اید در عین حال چرا با حرص و ولع مشغول خرید عتیقه جات و آثار هنری هستید؟ می‌گوید: « من ثروتمندم و در عین حال گاندی یا ماندلا نیستم.»

بیچاره با مغز گنجشکی‌اش نمی‌فهمد که گاندی و ماندلا اگر ریاضت کشیدند امروز کشور خود را در حد مقبولی به صدر نشانده اند. این در حالی است که مراجع اقتصادی بین المللی معتبر اخیرا، نوشتند: « کشور ثروتمند سعودی در شاخص فلاکت اقتصادی جزء ده کشور بدتر دنیاست!» ( بیکاری بعلاوه نرخ تورم = شاخص فلاکت) شاید با همین مثال روشن شود که چرا رهبری نظام ، مدام از تولید ملی ، کار و همت مضاعف، اقتصاد مقاومتی و اینک به صراحت "حمایت از کالای داخلی" حرف می‌زنند. 

از سویی یادمان باشد که هر کشوری که نتواند کالاهای استراتژیک خود را تامین کند ( از غذا و درمان و امنیت و فرهنگ و دفاع و...) هر چه بیشتر حرف از استقلال بزند بیشتر به لطیفه می‌ماند. 

اما ابعاد حمایت و انواع کالای داخلی که باید حمایت شود.

الف: عرصه فکری:

همه می‌دانند و می‌گویند که تا علوم انسانی ما تحول نیابد و آموزش و پژوهش و تولید و مصرف ما مبتنی بر اندیشه های فلسفی ، دینی ، اجتماعی و سیاسی بومی نگردد این قافله به مقصد نمی رسد. البته نمی دانیم با آرامش خاطر و حرکت خرامان خرامانی که سکاندار این عرصه، استاد حداد عادل  و همکارانشان دارند چه وقت افق های روشن مقصد، نمودار خواهد شد.

گر چه سختی کار و این که این وادی  عرصه بخشنامه و دستور نیست و فرایند طبیعی خود را می طلبد نیز بر متاملان پوشیده نیست اما آرامش این دوستلن که گاه حرف از پنجاه سال انتظار برای تحقق ثمره کارشان می زنند نیز آدمی را در رخوت فرو می برد.

مردم منتظرند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت را به وضوح لمس کنند و به عنوان یک شاخص، حرکات و سکنات خویش را با آن تنظیم کنند. مردم و رهبری از متولیان امر بی صبرانه انتظار محصول مقبول را دارند. 

شاید از اصلی ترین موتور محرک های این مقوله کرسی های نظریه پردازی و آزاد اندیشی است که سال هاست حکیمانه مطرح شده است ولی پیشرفت عملیاتی رضایت بخشی ندارد. مسوولان باید بدانند تعلل و یا سوء اجرای این نسخه نجات بخش عوارض پشیمان کننده ای در پی خواهد داشت و می تواند به شکل ناهنجاری های مختلف بروز و ظهور کند.

ب: فضای مجازی و فناوری اطلاعات: 

امروز هر کشوری سر رشته فضای مجازی و سرورهای مادری را که کاربرانش استفاده می کنند در اختیار ندارد به آن می ماند که با دوربین مدار بسته ای به طور مداوم بیگانه را از همه تعاملات و قهر و آشتی ها و دار و ندار اندرونی خانه اش با خبر می سازد. از دشمنی که پیدا و پنهان تو را می‌داند سادگی است که انتظار مراعات اخلاق یا حتی ترحم داشته باشی.

- حوادث دی ماه 96 آفتابی است دلیل آفتاب که چگونه با بهره گیری از فضای مجازی آتش بازی راه انداختند.

- سر اصرار رهبری بر راه اندازی سریع سرورهای داخلی و تعیین ضرب الاجل برای آن در همین مطلب آشکار است. امیدواریم که دولت به بهانه حفظ تعدادی  شغل  و امثال آن از این مهم استنکاف نکند.

گر چه کارشناسان می گویند در صورت پشتیبانی و راه اندازی شبکه های داخلی نه تنها آن تعداد شغل جبران می شود که افزون بر آن هم تحقق می یابد. مضافا این که مثل روز روشن است که دشمن سخاوت مندانه در پی ایجاد وابستگی اعتیاد اور در این مقوله و سپس قطع یکباره آن است. چنان که دیدیم تلگرام پیشدستی کرد و تحریم ایران در مبحث پول مجازی را مطرح کرد. ( آیا عاقلی هست که اشارتی بسش باشد؟)  

ج: امنیت:

قطعا نباید چون حکام سعودی بیچاره بود که به جای اتکا به مردمشان، هم رسیدن به قدرت و هم بقای بر آن را از بیگانه تکدی می کنند. باید واقف بود که حتی هم‌پیمانان به ظاهر پای کار هم در بزنگاه اصلی نارو می زنند. در کتاب "صلحی که همه صلح ها را بر باد داد" آمده است دولت عثمانی ساخت دو فروند نبردناو مدرن را به انگلیس سفارش داد و پول آن را نیز پیشاپیش پرداخت اما پس از پایان کار و در آستانه شروع جنگ اول جهانی در حالی که مردم امپراطوری با تبلیغات وسیع دولت برای جشن ورود این نبردناوها آماده می شدند، چرچیل دستور مصادره هر دو را صادر و تنها به ارسال تلگرامی برای خریدار بسنده کرد که قطعا دربار " بابعالی " دولت ترکیه، علت این کار را به خوبی درک می کند. تجربه سیستم دفاع هوایی s300 روسیه به ایران در همین زمان هم آیینه عبرتی دیگر است. بنابراین در امنیت راهی جز اتکا به داخل نیست.

پشتوانه مردمی و سرمایه اجتماعی در راس گزینه کالای امنیت است و تطور و ارتقای مداوم ابزارهای دفاعی امنیتی، مثل سیستم موشک های بالستیک ، پهبادها، مسلح شدن به همه ابزار جنگ پیشرفته و هوشمند الکترونیک و ..نیز غیر قابل گذشت است. 

د : عرصه فرهنگ :

شاید قریب به دو دهه است که در باب تاثیرات متقابل فرهنگ و تکنولوژی می‌گویند و می نویسند. این حقیقتی اثبات شده است که نمی‌شود تکنولوژی و ابزار زندگی را از دیگران گرفت اما سبک بهره گیری و استفاده از آن را تن نداد. نظر غالب آن است که فرهنگ هر تکنولوژی به همراه آن لامحاله می آید. مثلا آپارتمان نشینی تلازماتی دارد که از آن گریزی نیست و برخی از این تلازمات نه تنها با آموزه‌های دینی که با سبک زندگی شرقی و ایرانی هم در تنازع است.

گر چه توسعه بی رویه جامعه پیچیده مدنی و ماشینی هر  راهی جز توسعه عمودی شهرها را محدود کرده است. مثالی دیگر. داشتن ماشین گران قیمت فرهنگ زندگانی فخرفروشانه را می طلبد. به قول بچه پول داری ، اگر نتوانم با سرعت دویست رانندگی کنم پس چرا این ماشین گران قیمت را خریده ام ؟! موسیقی پاپ و راک و نظائر آنها منش خاص خود را در روح و روان مخاطب تزریق می کند. پس اگر می خواهیم خود باشیم باید فرهنگ بومی و محصولات وطنی این میدان را حمایت کنیم. سایر مجالات مثل سینما، تئاتر و غیره هم خالی از این قضاوت نیست.

ح : عرصه اقتصاد: 

واضح است که اسلام به همان اندازه که داعیه تامین سعادت اخروی انسان را دارد برای حیات دنیایی او نیز اهتمام جدی دارد.. قرآن کریم می گوید: «وَابْتَغِ فِیمَا آتَاکَ اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ ۖ وَلَا تَنْسَ نَصِیبَکَ مِنَ الدُّنْیَا .. ۖ « (القصص 77) در پی آخرت باش اما نه با روش مرتاضانه، بلکه نصیب حلال دنیایی ات را هم بردار. می‌گوید: خیر دنیا و آخرت را با هم طلب کن.

پس امروز حکومت مردم سالار دینی باید به شعار اولیه خود مبنی بر تامین عدالت اقتصادی، اجتماعی و سیاسی وفا کند. عدالت اقتصادی یعنی وجود شغل لازم، رونق ملموس اقتصادی، تامین رفاه نسبی عمومی در بخش های ضروری مثل زیر ساخت ها، مسکن، تغذیه، درمان، بیمه، دسترسی کم زحمت  به آموزش و... پیش شرط موفقیت تام در همه اینها، بی آن که خود را از علم و تجربه و دستاوردهای مثبت دیگران محروم کنیم ، توجه همه جانبه و حمایت بی دریغ از کالای داخلی است. حمایت از کالای داخی ثمرات فراوانی دارد که بخشی از آن را به رغم توان ناقص نگارنده فهرست کرده ام. 

* تقویت حمایت و غیرت ملی 
* تقویت حس خودباوری و اعتماد به ذات
* تقویت هویت ملی 
* تقویت روحیه قناعت و عزت ملی
* کاهش ضریب نفوذ دشمن از همه حیث
* کم اثر کردن حربه هایی چون تحریم 
* تقویت روحیه ایستادگی و مبارزه 
* کاهش انگیزه های تحریم  و سایر دسیسه ها در دشمن 
* کم کردن رقابت های ناسالم اقتصادی 
* افزایش کیفیت کالای داخلی و قابل رقابت شدن با کالای با کیفیت خارجی 
* تقویت و تشویق روحیه ابتکار و اختراع
* کمک به چرخه تبدیل علم به ثروت 
* کاهش حس بد تبرج و خودنمایی اجتماعی
* تقویت طبیعی ارزش ها و باورهای بومی
* کاهش مهاجرت های قسری و ناشی از اجبار اقتصادی به خارج.
* کاهش پدیده فرار مغزها
* تقویت انگیزه سرمایه گذاری داخلی و نیز جلب هر چه بیشتر سرمایه گذاری خارجی .
* کاهش عارضه خسران بار خام فروشی در همه عرصه ها بویژه نفت ، پتروشیمی و صنعت و معدن.
* کمک به ایجاد رونق اقتصادی و کاهش رکود کشنده گریبانگیر اقتصاد کشور.
* ایجاد اشتغال واقعی و مولد و ثروت آفرین
* کاهش آسیب های اجتماعی ناشی از فقر و بیکاری.
* کمک به چرخه توزیع ثروت و تقویت عدالت اجتماعی و کاهش تبعیض های ناروا.
* کاهش رانت های اقتصادی ناشی از واردات بی رویه .
* افزایش انگیزه در ایجاد و تقویت شرکت های دانش بنیان .
* کمک مستقیم و غیر مستقیم به تاسیس و اصلاح رشته ها و سرفصل های درسی آموزش و پرورش و آموزش عالی و علم و فناوری.
* تقویت فرایند حرفه و مهارت آموزی و...

نکته مهم و پایانی آن است که گر چه تبیین مفهومی حمایت از کالای ایرانی لازم و ضروری است اما مهم‌تر از آن نقشه راه اجرایی و اقدام همگانی است. رهبری فرزانه فرمودند دولت و ملت هر کدام به نوعی مخاطب این شعار هستند. هدف بندی عالمانه و واقع گرایانه و ترسیم و توزیع  درست نقش‌ها و ایفای مطلوب آن از جانب تصمیم سازان، تصمیم گیران و عوامل میدانی در وزارتخانه و اداره و  و مدرسه و دانشگاه و کارخانه و مزرعه و بازار، پاشنه آشیل موفقیت این کار با عظمت است. 

به زعم نگارنده، حتی استان‌ها و شهرستان‌های مختلف، به همان نسبت که به کالای وطنی در برابر خارجی حمیت نشان می‌دهند باید به تولید منطقه ای و محله ای خود در برابر تولیدات وارده از سایر نقاط غیرتی باشند. این گونه هم عدالت در توزیع را شاهد خواهیم بود و هم رقابت حسنه برای افزایش کیفیت کالاها را.
 خلاصه سخن آن که به تعبیر رهبری معظم در حرم رضوی شریف، کالای داخلی را دریابیم و همه عوامل دخیل دراین فرایند، اعم از مبتکر و طراح، مجری و سازنده تا فروشنده بازار را با اقبال عمومی و منطقی خود تقویت کنیم. ان‌شاءالله.»

انتهای یپام/