سال 96 هم تمام شد، هر سال وقتي دفتر روزگار به صفحه آخر ميرسد، ناخودآگاه همه انتظار رسيدن پيک نوروزي را از راه آسمان ميکشند تا همه چيز را نو و آراسته کند، حتي سال و ماه و ايام را. اين داستاني است که هر سال تکرار ميشود، اما باز شيرين و دوست داشتني است. حکايت گزارشهاي آخر سالي نيز چنين است، همه ساله با تيترهاي کم و بيش مشابهي نوشته ميشوند، اما باز هم سال بعد اين گزارشها با عناوين تکراري، اما با محتوايي تازه نوشته و خوانده ميشوند و جذابيت خود را از دست نميدهند.
نگاهي کوتاه به اتفاقات، رويدادها و وقايع مهم ورزشي سال 96 خواهيم داشت و با هم تلخ، شيرين، خوب، بد، زشت و زيباي اين سال را مرور ميکنيم.
سه سال پيش بود که در بازيهاي اينچئون کره جنوبي، يکي از تکواندوکاران تيم ملي ايران به دليل نرسيدن به سن قانوني از حضور در مسابقات منع شد، جالب اينکه ممانعت مسئولان برگزاري از حضور اين تکواندوکار در جدول مسابقات سبب شد تا هم نام او بر سر زبانها بيفتد و هم انگيزه زيادش براي مسابقات آتي 2 چندان شود. از آن زمان ديگر همه دختر تکواندو ايران را به خوبي ميشناختند. کيميا عليزاده دختر تکواندو ايران از همان زمان عادتي پيدا کرد که تا امروز هم اين عادت خود را ترک نکرده است. تاريخ سازي کاري بود که در ابتدا شاهکار و معجزه ناميده ميشد، اما امروز ديگر تاريخ سازي براي کيميا عادتي بيش نيست.
تکواندوکار محجوب و آينده دار ايراني در تمامي رقابتها چشمها را خيره کرد و حريفان را مات و مبهوت. اوج کار کيميا عليزاده کسب نخستين مدال تاريخ ورزش بانوان در رقابتهاي المپيک بود. کيميا با مدالي که در ريو به دست آورد نام خود را به تاريخ ورزش ايران پيوست کرد. شايد برخي اين مدال المپيکي را بيشتر مرهون اتفاق و شانس ميدانستند و کيميا را با فرزان عاشورزاده در ترازوي قياس قرار ميدادند و او را هم در رديف پديدههاي ورزشي به حساب ميآوردند که عمر قهرماني و درخشش آنها يکي دو دوره بيشتر طول نميکشد، اما کيميا عليزاده چنان کرد که کيمياگر با عناطر طبيعت ميکند.
کيميا براي اثبات خودش و همچنين براي آن که روند تاريخ سازي خود را متوقف نکند در مسابقات تکواندو قهرماني جهان در سال گذشته باز هم کاري کرد کارستان، شيلي، کانادا، چين تايپه، کرواسي و روسيه کشورهايي بودند که قهرمانان خود را براي مغلوب کردن کيميا به صف کردند، اما سرنوشت همه آنها يکي بود؛ تسليم برابر کيمياي تکواندوي ايران و سرانجام کيميا عليزاده باز هم نام خود را به عنوان اولين به حافظه تاريخ فرستاد. او به عنوان نخستين بانوي تکواندوي ايران موفق به حضور در فينال مسابقات قهرماني جهان شد. گرچه کيميا نتوانست در فينال کار بزرگ خود را تکميل کند، اما هيچ هوادار و علاقه مندي از اين شکست ناراحت نبود، زيرا به خوبي ميدانست که کيميا همان دختري است که کيمياگري ميکند، ضربات پاي چپ مصدوم او سرانجام روزي طلا خواهد شد و براي او هدفي جز اين نيست، او به زودي طلايي ميشود.
براي مدال طلا به پاريس آمده ام، بدون، اما و اگر! اين جمله را نابغه کشتي جهان در پاسخ خبرنگاران در حاشيه مسابقات کشتي قهرماني جهان در پاريس بيان کرد. حسن يزداني که يک سال قبلتر کشتي آزاد ايران را پس از 16 سال در مسابقات المپيک صاحب مدال طلا کرد، حالا در يک وزن بالاتر به دنبال اثبات دوباره و چندباره شايستگي هايش بود. پنج مبارزه تا به چنگ آوردن مدال طلا در پيش داشت. چنان رقبايش را يکي پس از ديگري مقهور مهارت و تکنيک زيباي خود کرد که در چهار کشتي پيش از پايان وقت مبارزه به امتياز عالي رسيد و پيروز شد. حسن يزداني آنقدر تند و سريع رقبا را از ميدان به در کرد و مدال طلا را بر گردن گرفت که ديگر لازم نبود هادي عامل به نابغه کشتي جهان بگويد خسته نباشي دلاور...
شهر آناهايم در ايالت کاليفرنيا عرصه تاريخ سازي و تاريخي شدن پولادمردان ايران بود. رقابتهاي وزنه برداري قهرماني جهان در سال 2017 در آمريکا برگزار شد که چندين و چند اتفاق براي تيم وزنه برداري ايران داشت. از حذف کيانوش رستمي، قهرمان المپيک 2016 ريو گرفته تا بازگشت دوباره سعيد علي حسيني به عرصه مسابقات جهاني پس از هشت سال دوري. کيانوش رستمي که پيش از اعزام تيم به آمريکا حاشيههاي زيادي پيرامون تمرينات انفرادي و جداگانه او و همچنين صدور ويزاي آمريکا براي اين وزنه بردار وجود داشت، نتوانست همانند المپيک ريو بدرخشد و عملکرد موفقي از خود نشان دهد.
اما وزنه برداري ايران شاهد ظهور پديدهاي به نام علي هاشمي بود. وزنه بردار دسته 105 کيلوگرم تيم ملي وزنه برداري موفق شد براي اولين بار ايران را در مسابقات قهرماني جهان در اين دسته صاحب مدال طلا کند. هاشمي در حرکت يک ضرب و مجموع موفق به کسب مدال زرين طلا شد و در حرکت دو ضرب هم مدال برنز گرفت. پيش از اين تيم کشورمان فقط در المپيک توانسته بود در اين دسته صاحب مدال طلا شود، اما در مسابقات قهرماني جهان، هاشمي با طلاي نوبرانه خود باعث شد تيم ملي وزنه برداري در آستانه کسب يک قهرماني تاريخي در اين مسابقات قرار گيرد.
روز پاياني مسابقات فرا رسيد و اتفاقاتي که در اين روز افتاد هم لبخند شادي بر لب مردم و دوست داران ورزش نشاند و هم خاطر آنها را آزرده کرد. لرزش دست بهداد سليمي و خطاي دست اين وزنه بردار فوق سنگين کشورمان را فقط جلود عراقي است که ميبيند و ظاهرا هيچ کسي متوجه آن نميشود جز داوري که تصميماتش بي شباهت به يک جلاد نبود. اتفاقات المپيک ريو باز هم براي بهداد سليمي تکرار شد و همين امر باعث شد تا مدال طلا را بر سينه تالاخادزه ببيند. در پايان مسابقات دسته سنگين وزن تالاخادزه گرجستاني با اقتدار بر سکوي قهرماني ايستاد.
سعيد علي حسيني هم بازگشت قهرمانانهاي داشت و نشان داد که سرشار از انگيزه و انرژي در فکر جبران سالهايي است که به ناحق محروم شده بود. علي حسيني با دو برنز و يک نقره به کار خود پايان داد و بهداد سليمي هم يک نقره و يک برنز به دست آورد، اما آنچه فراتر از تمامي مدالهاي انفرادي تحقق يافت و برگ زريني در تاريخ ورزش ايران ورق زد، کسب نخستين عنوان قهرماني جهاني توسط تيم ملي وزنه برداري مردان ايران بود که با ايستادن بر بام وزنه برداري جهان، قدرت بلامنازع خود را به رخ حريفان کشيد. در اين مسابقات کره جنوبي و ازبکستان بر سکوي دوم و سوم ايستادند.
در چند دورهاي که تيم ملي فوتسال کشورمان در جام ملتهاي آسيا موفق به کسب عنوان قهرماني نشد و جام را 2 دستي به چشم باداميهاي ژاپني تقديم کرد نشانههاي واضح و آشکاري از پيشرفت فوق العاده فوتسال در قاره کهن به ويژه در کشورهاي شرق آسيا به چشم ميآمد. فوتسال ايران هم ناگزير از برنامه ريزي بلندمدت و مدون براي هم گام شدن با اين روند پيشرفت بود تا بتواند خود را همچنان به عنوان قدرت اول آسيا و به عنوان يکي از تيمهاي مطرح در سطح جهان معرفي کند.
تيم ملي فوتسال که با حضور محمد ناظم الشريعه در راس کادرفني عملکرد فوق العاده خوبي را به نمايش گذاشته، در بهمن ماه راهي مسابقات جام ملتهاي آسيا در چين تايپه شد. پس از درخشش فراتر از حد انتظار فوتسال ايران در جام جهاني و ايستادن بر سکوي سوم جهان با حذف برزيل پرافتخار، تنها انتظار و توقع هواداران و علاقهمندان به فوتبال و فوتسال از تيم ملي، قهرماني بود و بس. پانزدهمين دوره مسابقات جام ملتهاي آسيا باز هم عرصه نمايش برتري و قدرت نمايي تيم ملي کشورمان بود تا باز هم بزرگي را به رخ آسياييها بکشد و البته براي رقباي جهاني خود هم زنگ خطر را به صدا درآورد. شاگردان ناظم الشريعه با 3 برد متوالي در مرحله گروهي برابر عراق، چين و ميانمار راهي دور بعدي مسابقات شدند. در مرحله يک چهارم نهايي، تايلند که از تيمهاي مطرح در سطح آسيا به حساب ميآيد در برابر ايران يک مغلوب تمام عيار و بازنده دست و پابسته بود.
تيم ملي براي رسيدن به فينال بايد ازبکستان را در مرحله نيمه نهايي از پيش رو برمي داشت که همين اتفاق افتاد و ايران راهي فينال شد. فينال ايران و ژاپن قابل پيش بيني بود. ژاپنيها به عنوان رقيب اصلي و جدي ايران در قاره آسيا در ديدار پاياني مغلوب بازي برتر و تکنيک ناب فوتساليستهاي ايراني شدند. ايران با اقتدار و براي دوازدهمين بار قهرماني جام ملتهاي آسيا را جشن گرفت تا بار ديگر ثابت کند نمادي از قدرت بي، چون و چراي فوتسال به حساب ميآيد و هرگاه حرف از قدرت مطلق فوتسال ميشود ناخودآگاه ذهن همه به ياد قهرمانان تيم ملي ايران ميافتد.
در حالي که عادت هر ساله ورزش دوستان شده بود که مثلا در بسکتبال شاهد قهرماني مهرام يا پتروشيمي بندرامام باشند يا در فوتسال تيمهاي وحيد شمسايي را بر سکوي قهرماني ببينند، اما در سال 1396 چهرهها و پديدههاي جديدي عرض اندام کردند و در نهايت نام خود را به عنوان قهرمان ليگ بر سر زبانها انداختند. ليگ برتر بسکتبال که چندين و چند سال رقابت دو قطبي و گاهي تک قطبي را در خود ميديد امسال قهرمان جديدي را به جامعه بسکتبال معرفي کرد. شهرداري تبريز با هدايت مهران حاتمي قهرمان ليگ برتر بسکتبال شد. شهرداري تبريز در يک رقابت شانه به شانه و بسيار نزديک در مرحله فينال، در بازي پنجم موفق شد تيم با سابقه مهرام تهران را شکست دهد تا براي نخستين بار بر سکوي قهرماني ليگ برتر بسکتبال بايستد.
در ليگ برتر فوتسال هم مس سونگون شگفتي ساز شد و در پايان گوي سبقت را از تيمهاي مطرحي، چون گيتي پسند، تاسيسات دريايي و ملي حفاري اهواز ربود و قهرمان جديد فوتسال ايران لقب گرفت.
اتفاق ديگري که در سال 96 ورزش ايران شاهد آن بود، تغيير در مديريت ارشد برخي فدراسيونها پس از ساليان سال بود. محمود خسروي وفا که حدود چهار دهه بر صندلي رياست فدراسيون جانبازان و معلولان تکيه زده بود سرانجام جاي خود را به علي صميمي، رياست جديد اين فدراسيون داد. فدراسيون بسکتبال که سالها محمود مشحون رياست آن ا. برعهده داشت و چند وقتي به صورت سرپرستي اداره ميشد سرانجام سر و ساماني گرفت و رامين طباطبايي از سوي مجمع عمومي اين فدراسيون به عنوان رئيس جديد انتخاب شد. احمد ناطق نوري پس از 28 سال رياست فدراسيون بوکس سرانجام از سمت خود استعفا داد و حسين ثوري به عنوان رئيس جديد اين فدراسيون انتخاب شد.
∎
نظر شما