علی کریمی: علی کریمی، یکی از اسطوره‌های باشگاه پرسپولیس، در سال 96 تبدیل به یک «نماد» شد؛ «جادوگر»ی که زمان بازی با دریبل‌هایش بسیاری را مبهوت می‌کرد، رفته‌رفته تبدیل به «صدای اعتراض» شد و نقش پررنگی در مبارزه با فساد در فوتبال ایران ایفا کرد. علی کریمی البته رفت‌وآمد کوتاه‌مدتی هم در عرصه مربیگری داشت؛ ابتدا حضور و اخراج جنجالی‌اش در نفت تهران و سپس تجربه دوران مربیگری در سپیدرود رشت. بااین‌حال، آنچه نقش کریمی در سال 96 را برجسته کرد، اتفاقات زمستان این سال بود؛ او با صدای بلند فساد در فوتبال را داد زد و به قول خودش «تا آخر هم پای آن ایستاد و می‌ایستد». کریمی حتی مناظره‌ای جنجالی در برنامه نود با دبیرکل فدراسیون فوتبال داشت و دست آخر هم با یک جمله «من که قانع نشدم»، به تلاشش برای روشن‌شدن زوایای پنهان امور در فوتبال ادامه داد. درست است او از لحاظ فنی در سال 96 دستاورد بزرگی نداشت، ولی تأثیرش بر فوتبال ایران از آن جهت زیاد شد که یک‌تنه به جنگ با فدراسیون‌نشین‌ها رفت. کریمی که می‌توانست دلخوش به بستن قراردادهای نجومی و «سرش به کار خودش» باشد، با رفتن به دل فدراسیون قید این امور را زد. حالا همه جادوگر سال‌های دور فوتبال ایران را به‌عنوان «معترض» جدید فوتبال می‌شناسند.