به گزارش گروه سیاست خارجی خبرگزاری تسنیم، امروز دوشنبه اول رجب برابر با پانزدهمین سالگرد شهادت آیت الله سید محمد باقر حکیم است. به همین مناسبت در گزارشی به زندگینامه اجتماعی- سیاسی این شخصیت بزرگ در عراق پرداخته‌ایم از نظر خوانندگان می‌گذرد.

سید محمد باقر حکیم رئیس مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق و یکی از مشهورترین روحانیون فعال سیاسی این کشور در قرن بیستم (متولد 1939) بود که در سال 1382 (2003) در نهمین نماز جمعه شهر نجف در اولین روز ماه رجب بعد از خروج از حرم حضرت علی در نجف بوسیله انفجار یک ماشین بمب گذاری شده در کاروان حفاظتی اش به شهادت رسید. در این عملیات تروریستی 95 نمازگزار نیز به همراه ایشان شهید شدند.

وی متولد نجف بود، از مادری لبنانی، اما خواستگاه تاریخی حکیم اصفهان ایران است.

آغاز فعالیت‌های سیاسی

سید محمد باقر از اوایل سالهای جوانی فعالیتهای سیاسی داشت و در سال 1959 و زمانیکه تنها 21 سال سن داشت به همراه پدرش آیت الله سید محسن حکیم از بنیانگذاران حزب "الدعوه الاسلامیه" شد که در ایران به حزب "الدعوه" شناخته می شود.

شهید حکیم در حالیکه در سن 26 سالگی(1965) به درجه اجتهاد دست یافته بود، به عنوان استاد علوم قرآنی در دانشکده اصول دین و الهیات بغداد به تدریس اشتغال داشت.

او در مدت اقامت در عراق طی سالهای 1962 تا 1975 سه مرتبه از سوی نیروهای حزب بعث دستگیر و در آخرین مرتبه محکوم به اعدام شد که البته پس از گذراندن 18 ماه زندان در پی صدور عفو عمومی آزاد شد.

حضور در ایران و فعالیتهای نظامی سیاسی ضد صدام

حکیم در نیمه اول سال 1983 موفق به فرار از عراق شد و در ایران مبادرت به ایجاد سپاه بدر کرد که عبارت بود از عراقی‌های پناهنده به ایران یا کسانیکه اسیر ایران و تواب شده بودند و قصد داشتند در جنگ با صدام در کنار ایران باشند.

شهید حکیم در سال‌ 1362 مجلس‌ اعلای‌ انقلاب اسلامی‌ عراق‌ را در ایران‌ تشکیل‌ داد که‌ در ابتدا به ‌عنوان‌ سخنگو و از سال‌ 1366 ریاست‌ این‌ مجلس‌ را بر عهده‌ گرفت‌، تا بتواند از این‌ طریق‌ فعالیت‌های‌ سیاسی‌ خود را ادامه‌ دهد.

وی نخستین مرجعی است که نسبت به صدور حکم جهاد با اشغالگران فلسطین اهتمام ورزید و به مبارزه مجاهدین فلسطینی با اشغالگران صهیونیستی مشروعیت بخشید.

شخصیت علمی و فقهی شهید حکیم

سید محمد باقر حکیم بیش از 60 کتاب و رساله در رشته‌های مختلف علوم اسلامی شامل فقه، تفسیر، علوم قرآنی، جامعه شناسی، اقتصاد، تاریخ و علوم سیاسی به رشته تحریر درآورد.

مسئولیت‌ها

حکیم قبل از شهادت، ریاست مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق، فرماندهی نیروهای بدر، ریاست شورای عالی مجمع جهانی تقریب بین مذاهب اسلامی، معاونت شورای عالی مجمع جهانی اهل بیت(ع) و عضویت هیات امنای دانشگاه مذاهب اسلامی و همچنین سرپرستی موسسه دارالحکمه را برعهده داشت. وی همچنین در تاسیس حرکت جماعت علمای مجاهد در عراق، بسیج نظامی، مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق، سازمان بدر و همچنین نیروهای توحید شرکت داشت. ایجاد موسسه شهید صدر (ره)، مرکز اسناد حقوق بشر و مراکز درمانی شهید صدر (ره) نیز از جمله دیگر اقدامات حکیم است.

نگاه امام خمینی به شهید سید محمد باقر و خاندان حکیم

حضرت امام خمینی رحمه الله به خاندان حکیم و مبارزات آنان در عراق عنایت ویژه‌ای داشتند. به مناسبت‌های مختلف، با صدور پیام‌هایی، یاد و نام آن بزرگواران را در جامعه اسلامی زنده نگه می‌داشتند. ایشان در جمله‌ای، خاندان حکیم را «آل شهادت و فقاهت» لقب دادند و در یکی دیگر از این پیام‌ها فرمودند: شما و ما شاهد بودیم که این حزب فاسد [بعثی]، با مرحوم آیت‌اللّه حکیم و آقازاده‌های معظم ایشان چه‌ها کردند و آن سید بزرگوار و مظلوم در آخر عمر با چه خون دل به اجداد بزرگوارش ملحق شد و شاهد حبس و زجر و فشار به فرزندان محترم ایشان بودید.

سخنرانی نماز جمعه تهران و وداع بغض آلود با ملت و دولت ایران

شهید حکیم در آخرین روز حضور در ایران، در سخنرانی قبل از خطبه‌های نماز جمعه تهران که البته بخش‌هایی از آن نیز همراه بغض بود، خطاب به ایرانیان و درباره ثمرات حضور در این کشور گفت: در تمام این سال‌ها با حضور در این مکان مقدس، با نفس علما و شهیدان بزرگ ایران نفس کشیدم؛ بزرگانی چون امام خمینی و دیگر شهیدان و مبارزان بزرگ ایران. من در نزد این عزیزان و در این مکان درس آموختم و در دنیایی زندگی کردم که نمی‌توانم در این دقایق کوتاه آن را تفسیر کنم؛ دنیایی که پر از جانفشانی، قهرمانی، صبر و ایستادگی و پیروزی‌های الهی بود؛ دنیایی که با سازندگی این کشور بزرگوار، کشور عزت، کرامت، اسلام، اهل بیت، حوزه‌های علمیه، کشور امام و کشور عاشقان حسین همراه بود. من در تمام این دوره، با بزرگواری، عزت، کرامت، عشق و مهربانی و جهاد در ایران زندگی کردم.

پیام مقام معظم رهبری برای شهادت حکیم

رهبر معظم انقلاب، حضرت آیت اللّه خامنه‌ای در پیامی، فاجعه به شهادت رساندن شهید محمدباقر حکیم را محکوم کردند. ایشان در قسمتی از پیام فرمودند: دست گنهکار و پلید مزدوران استکبار، فاجعه‌ای بزرگ آفرید و شخصیت ارزشمندی را که در برابر اشغالگران عراق، سنگر مستحکمی به شمار می‌آمد، از مردم عراق گرفت و این سنگر را ویران کرد.

سید بی‌بدیل

همچنین ایشان در دیدار با برادر آن شهید و رئیس مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق با ایشان، ضمن تجلیل از ایمان، شجاعت، تدبیر و هوشیاری آیت‌اللّه سید محمد باقر حکیم تصریح کردند: اگر چه شهادت آن "سید بی‌بدیل"، خسارتی برای ملت عراق و امت اسلامی به دنبال آورد، اما به علت ویژگی‌های شخصیتی آیت اللّه حکیم، شهادت او نیز بر روند اوضاع در عراق تاثیری خاص داشته و خواهد داشت.

ایشان همچنین در خردادماه سال 96 در دیدار جمعی از شاعران و اهالی فرهنگ فرمودند: بسیاری از مردم از اینکه آمریکایی‌ها در عراق چه هدفی داشتند و چگونه سرشان به سنگ خورد اطلاع ندارند، اما این قضیه، بسیار مهم و نیازمند تبیین است که چگونه «عراقِ صدّام» به «عراقِ شهید حکیم» تبدیل شد.

انتهای پیام/