صاحب‌خبر - سال 1396 با تمام خوبی‌ها و بدی‌هایش به پایان رسید. بی‌انصافی است اگر نگوییم این سال، بدی‌هایش بر خوبی‌هایش می‌چربید. باز هم بی‌انصافی است اگر این بدی‌ها را
به پای بخت و اقبال بد بگذاریم چرا که بخش اعظم آن دستپخت خودمان بود.از کلان تا ریزش را اگر ریشه یابی کنید رد پای مدیریت غلط در آن به چشم می‌خورد. واژگونی اتوبوس مسافربری سبزوار، انفجار معدن زغال سنگ یورت آزادشهر، ...
... واژگونی اتوبوس دانش‌آموزان هرمزگانی، سقوط اتوبوس مسافربری از پل جاجرود،واژگونی
اتوبوس مسافربری در محور سوادکوه،زمین لرزه کرمانشاه،آتش‌سوزی و غرق شدن نفت‌کش سانچی وسقوط هواپیمای پرواز تهران - یاسوج بخشی از حوادث تلخی هستند که رخ دادند و در اغلب آنان اگر مدیریت مناسبی رخ می داد چنین نمی شد و یا حداقل تبعات کمتری داشت.
اما اگر بخواهیم به نیمه پر لیوان اشاره کنیم به دور از هیجان های پوپولیستی و شعار های «دوزاری» باز هم این مردم بودند که جزو قسمت و بخش خوب سال پر هیاهوی 96 بودند.چرا؟پاسخ ساده است.کجای این عالم ، مردمی را سراغ دارید که این همه نقص،مشکل،کم کاری،سوء مدیریت و ...
را ببینند اما دم نزنند و یا حداقل با وعده ای در لاک خود فرو روند به امید اصلاح.
این آخرین سطر از روزنامه در سال جاری است که نگاشته می شود ؛در طول سال پرغم 1396،بارها و بارها سربسته و سرباز نوشتیم و گفتیم که باید طرحی نو در انداخت.باز هم
می گوییم؛ناچاریم طرحی نو دراندازیم .
در سال جدید نیز با ما باشید؛ با توجه به اعتمادتان
قصد داریـم مطالــبات شما را در قالــب‌های جدیدی در سال 1397 پیگیری کنیم.∎
نظر شما