صاحب‌خبر - رسول کربکندی چندین سال است که فوتبال اصفهان بخصوص سپاهان، افتخارات زیادی را کسب کرده است. به طبع این نتایج، توقعات و انتظارات مردم هم از این دو تیم بالا رفته است. به همین خاطر طبیعی بود که در پس این افتخارات، هواداران و مردم هر گونه لغزش و نتیجه نگرفتن این تیم‌ها را نتوانند تحمل کنند. سپاهان به جوانگرایی روی آورد. مربی جوان آوردند و یکسری بازیکن گمنام را به جای بازیکنان بزرگ و شناخته شده خود گذاشتند و به نوعی بودجه خود را کم کردند. طبیعی بود که نتایج ویسی در این شرایط به مذاق مردم خوش نیاید. به همین خاطر فشار هواداران باعث شد که مدیران چند بازی پایانی فصل را هم تحمل نکردند و ویسی را کنار گذاشتند و به سراغ سرمربی رفتند که با او قهرمانی آورده بودند. کرانچار توانست با همان بازیکنان جوان نتایج خوبی بگیرد و قرارداد طولانی مدتی را با باشگاه ببندد. اشتباه کرانچار اما این بود که 10، 15 بازیکن این تیم را تغییر داد. بازیکنانی که در سپاهان به بلوغ رسیده بودند، کنار گذاشته شدند و این اقدام هزینه سنگینی روی دست باشگاه گذاشت. علی رغم تحمل باشگاه در حفظ کرانچار اما در هفته‌های آخر برخلاف عرف باشگاه ابراهیم زاده جایگزین کرانچار شد و یاوری به‌عنوان یک بزرگ‌تر در کنار او قرار گرفت. ابراهیم زاده بعد از یک باخت و تساوی، برد آورده و بالاخره در بازی‌های آینده هم می‌تواند سپاهان را از بحران خارج کند. در مجموع اما سپاهان سال بدی را پشت سر گذاشت. دلایل این موضوع هم عدم ثبات مدیریت در باشگاه و تغییرات مدیریتی بود. درباره ذوب آهن، این تیم بی حاشیه ترین تیم لیگ بوده است. سال گذشته این تیم با یحیی و مجتبی حسینی، شروع کرد. یحیی رفت و باشگاه به مجتبی حسینی اعتماد کرد. باشگاه ذوب آهن امیر قلعه نویی را آورد. از این حیث ذوب آهن کمترین تغییر را در باشگاه‌های ایران داشت. این تیم که فصل را با کمترین نفرات شروع کرد، با فشار زیادی روی باشگاه و کادرفنی همراه شد. ذوب آهن این فصل چند بازیکن خود را به خاطر سربازی از دست داد اما به خوبی توانست افراد دیگری را جایگزین کند و نیم فصل دوم جهش فوق‌العاده‌ای داشت. ذوب آهن گرچه جام حذفی را از دست داد اما با عملکرد خوبی که در نیم فصل دوم داشت در جایگاه دوم قرار گرفته و حتی شانس کسب سهمیه را هم دارد.∎​