صاحب‌خبر - مارک اوگدن تنها دو تا ماندند؛ آن هم برای لیگ برتری که چشم‌اندازی درخشان برای خودش در لیگ قهرمانان متصور بود و انتظار داشت حداقل نیمی از تیم‌های حاضر در یک چهارم نهایی را تشکیل دهند. برای نخستین بار در تاریخ لیگ قهرمانان، پنج تیم انگلیسی از مرحله گروهی عبور کردند اما فقط منچسترسیتی و لیورپول جان به در بردند تا شاید شانسی برای حضور در فینال 5 خرداد در کیف داشته باشند. تاتنهام را یوونتوس حذف کرد، منچستریونایتد مقابل سویا تحقیر شد و چلسی توسط بارسلونای الهام گرفته از لیونل مسی کنار رفت. راستش عده زیادی انتظار نداشتند تیم آنتونیو کونته از رقیبی که با بازی‌های این فصل خود به‌عنوان یکی از مدعیان قهرمانی مطرح شده، عبور کند اما بعد از قرعه‌کشی این مرحله انتظار می‌رفت چهار تیم طراز اول انگلیسی به مرحله بعد بروند، حتی این امید شکل گرفت که برای نخستین بار بعد از فینال سال 2008 بین منچستریونایتد و چلسی، یک فینال تمام انگلیسی برگزار شود. البته هنوز هم امکان دارد چون سیتی و لیورپول می‌توانند هر حریفی را شکست دهند اما حذف این سه تیم یادآوری بهنگامی بود که قدرت‌های اروپایی هنوز برتری قابل توجهی نسبت به بهترین‌های انگلیسی دارند. علاوه بر آن لیگ قهرمانان وارد مرحله جدی‌تری شده و سیتی و لیورپول بهتر این را درک خواهند کرد و اگر بخواهند به اوکراین بروند، باید از تیم‌های مدعی مثل بارسلونا، رئال مادرید و بایرن مونیخ عبور کنند و نمی‌توانند با پیروزی‌های 5 بر صفر بر امثال بازل و پورتو راه خود را هموار کنند و ثروت سرشار تیم‌های انگلیسی دلیلی برای موفقیتشان در عرصه رقابت‌های قاره‌ای نیست. یوونتوس بعد از تساوی 2 بر 2 در تورین کم شانس به نظر می‌رسید اما تجربه این تیم باعث شد در ویمبلی 2 بر یک به پیروزی برسند. یونایتد هم متوجه شد گرانی بازیکنانش در برابر سویا با منابع مالی بسیار کمتر ارزشی ندارد و تیم اسپانیایی با برنامه و پشتوانه سه قهرمانی متوالی در لیگ اروپا دست پر از اولدترافورد برگشت. فوتبال انگلیس با تمام پولش نمی‌تواند مدیریت بازی، هوش و استعداد و تجربه را در بالاترین سطح بخرد و بازی‌های برگشت مرحله یک هشتم نهایی کاستی‌های نمایندگان جزیره را در این عرصه‌ها متجلی کرد. سیتی زیر نظر پپ گواردیولا شاید بیشترین امید برای قهرمانی را داشته باشد اما این تیم در لیگ قهرمانان نسبتا نوپا است و توانایی‌اش در غلبه بر امثال رئال، بارسا و بایرن مشخص نیست. لیورپول هم اگرچه از قدرت‌های سنتی این رقابت‌ها است اما تا این مرحله به خوبی محک نخورده. تیم‌های انگلیسی قطعا بعد از یک دوران افت پیشرفت کرده‌اند. بعد از قهرمانی چلسی در سال 2012، جزیره تنها 6 نماینده در یک چهارم نهایی داشته در حالی که اسپانیا 19 نماینده و آلمان 10 تیم داشته. تنها بارسا، بایرن و رئال در این سال‌ها قهرمان شده‌اند بنابراین جمع تجربه و باور آنها در این رقابت‌ها را نمی‌توان نادیده گرفت برای همین است که خامی و نداشتن اعتماد به نفس لازم بلای جان انگلیسی‌ها در حساس‌ترین مقاطع می‌شود. سیتی فصل قبل در یک هشتم نهایی قربانی همین راحت انگاری و کم تجربگی شد و به وسیله موناکو کنار رفت و این فصل چنین سرنوشتی برای یونایتد و تاتنهام رقم خورد. آیا سیتی و لیورپول به اندازه کافی خوب و مهم‌تر از آن باهوش هستند که غول‌های اروپا را شکست دهند؟ این مساله مهم باشگاه‌های انگلیسی است و گذر زمان مشخص می‌کند که این تیم‌ها واقعا آماده رویارویی با تیم‌های بزرگ اروپا هستند یا باید یک فصل ناامیدکننده دیگر را سپری کنند. منبع: ESPN∎​