شناسهٔ خبر: 24283735 - سرویس اجتماعی
نسخه قابل چاپ منبع: اعتدال | لینک خبر

باید با فرد مصیبت‌زده همدلی کرد

یک روانشناس گفت: پس از اینکه فرد با مشکل پیش آمده روبه‌رو شد، قدم بعدی این است که بتوانیم به خوبی با او همدلی کنیم.

صاحب‌خبر -
یک روانشناس گفت: پس از اینکه فرد با مشکل پیش آمده روبه‌رو شد، قدم بعدی این است که بتوانیم به خوبی با او همدلی کنیم.

جواد ربانی در گفت‌وگو با ایسنا بیان کرد: اولین نکته‌ای که باید در اطلاع‌رسانی خبرهای ناگوار به آن توجه کرد این است که دقت کنیم محتوای آن خبر تا چه اندازه می‌تواند برای فرد مهم باشد. اگر شنیدن خبر برای فرد مصیبت‌بار باشد باید ملاحظاتی را در نظر بگیریم؛  باید در زمان و مکان مناسبی خبر را به اطلاع فرد برسانیم، پیش از آنکه با فرد مصیبت‌زده صحبت کنیم باید دقیقا بدانیم که می‌خواهیم از چه جملاتی استفاده کنیم و قبلا به آن فکر کرده باشیم.

وی ادامه داد: پیش از مطرح کردن موضوع باید بدانیم فرد تا چه میزان از ماجرا اطلاع دارد. در هنگام بیان موضوع باید تمام عواملی که ممکن است در جریان بحث اختلال ایجاد کند، کنترل شود، مثلا تلفن همراه خود را خاموش نگه‌داریم. باید هنگام مطرح‌کردن خبر ناگوار حالت‌های روحی و عاطفی فرد را درنظر بگیریم.

این روانشناس با تاکید بر اهمیت صحیح منتقل کردن اخبار ناگوار گفت: باید با فرد مصیبت‌زده با بیانی شیوا و متناسب با درک وی صحبت کنیم و استفاده از کلمات نامفهوم جایز نیست. در ابتدای بحث باید توجه کنیم که فرد آمادگی کافی برای شنیدن خبر را داشته‌ باشد. منظور از آمادگی کافی این نیست که توقع داشته باشیم فرد شنونده واکنش‌های هیجانی منفی نداشته باشد، بلکه باید بدانیم که آیا فرد به اندازه کافی با محیط اطراف خود ارتباط واقع‌گرایانه دارد یا خیر.

ربانی افزود: اگر آگاه‌ باشیم که فرد مصیبت‌زده از نظر هیجانی آمادگی کافی برای شنیدن خبر را ندارد و یا نمی‌تواند با فرد اطلاع‌دهنده به خوبی ارتباط برقرار کند، باید در زمان دیگری درباره خبر صحبت شود. اگر بدانیم که فرد از نظر روحی برای شنیدن خبر آماده است، پس از مطرح کردن آن باید مطمئن شویم که فرد خبر را کاملا درک کرده و سعی می‌کند شرایط خود را با مسئله پیش آمده وفق دهد.

وی تصریح‌کرد: پس از اینکه فرد با مشکل پیش آمده روبه رو شد، قدم بعدی این است که بتوانیم به خوبی با او همدلی کنیم. نباید در مقابل وی سرد و بی‌تفاوت باشیم. فرد مصیبت ‌زده باید بتواند غم و اندوه را در چهره و حالت بدن ما احساس کند. باید متناسب با واکنش‌های فرد حالت‌های هیجانی خود را تغییر دهیم و از جملات همدلانه استفاده کنیم.

این روانشناس با اشاره به اینکه « باید با فرد مصیبت‌زده همدلی کرد»، گفت: برای همدلی با فرد می‌توان از جملاتی همچون می‌دانم که شنیدن این خبر بسیار سخت و ناگوار است، هیچ‌کس نمی‌تواند مثل تو این مصیبت را درک کند، باور کردن این خبر بسیار مشکل است و... استفاده کرد.

ربانی ادامه داد: در صورت امکان برای همدلی بیشتر بهتر است دست فرد را بگیریم و فاصله فیزیکی خود را با او کمتر کنیم. اگر فرد بعد از شنیدن خبر گریه کرد، تنهایش نگذاریم. بعد از اتمام واکنش‌های هیجانی اولیه فرد و هنگامی که وی آمادگی صحبت کردن دارد، بهتر است از او درباره خبر مطرح شده سوال کنیم و اگر موضوع مبهمی برای وی وجود دارد آن را برطرف کنیم. در انتها از فرد بپرسیم که از ما چه انتظاراتی دارد.

نظر شما