به گزارش ایرنا، عملیات والفجر9 اولین عملیات از سلسله نبردهای مربوط به استراتژی تعقیب دشمن در جبهه های شمالی، در منطقه چوارتا از استان سلیمانیه عراق بود که با طراحی و فرماندهی سپاه پاسداران در سه محور با رمز مبارک « یا الله یا الله یا الله» و با هدف پیش روی در شرق سلیمانیه و به منظور کاستن فشار دشمن در جبهه فاو در ساعت 23:45 دقیقه پنجم اسفند ماه سال 1364 با حضور یگان های سپاه و بسیج صورت گرفت.
این درحالی بود که پس از عدم دستیابی به اهداف مورد نظر درعملیات بدر ( جزایر مجنون ) در سال 63، شهر سلیمانیه عراق به عنوان هدف دوم پس از بصره، از سوی طراحان نظامی برگزیده شد.
برهمین اساس، با فراهم آوردن مقدمات عملیات در این منطقه، اولین حرکت که قرار بود در تابستان 1364 انجام شود، به دلیل حضور هوشیار دشمن، به فصل زمستان موکول شد.
با فرا رسیدن زمان موعود، شروع عملیات والفجر 8 نیز شرایط بهتری را برای انجام عملیات موردنظر فراهم کرد؛ چرا که تصور می‌شد با تجمع اغلب یگان‌های عراق در جبهه جنوب، رزمندگان خودی با انجام عملیات والفجر 9 موفق خواهند شد اولین گام را به منظور آماده‌سازی منطقه برای عملیات بعدی بردارند.
در حالی که هنوز عملیات غرور آفرین والفجر 8 هنوز ادامه داشت عملیات دیگری طرح ریزی شد و به تعدادی از لشکرهای دیگر سپاه و بسیج که در فاو به عنوان نیروهای پشتیبانی حضور داشتند دستور رسید تا مهیای عملیاتی جدید و انتقامی در جبهه دیگرکشور باشند.

*** شروع عملیاتی که کاهش فشار دشمن بعثی درفاو را بدنبال داشت
مضاف به اینکه تصور می‌شد عملیات والفجر 9 بتواند فشار سنگین دشمن در منطقه عملیاتی والفجر 8 را نیز کاهش دهد.
نکته حائز اهمیت دراین عملیات، همزمانی این عملیات با عملیات والفجر 8 بود، یعنی درحالی که توان اصلی سپاه در منطقه فاو درگیر بود، یگان های تازه تاسیس سپاه عملیات والفجر9 را انجام دادند و توانستند در تهاجم خود کاملاً موفق باشند و چنانچه نیروهای پدافندی جایگزین آن ها قادربه حفظ منطقه می شدند ، نیروهای ایران در منطقه سلیمانیه به موقعیت ممتازی دست می یافتند.
این عملیات نشان داد که در صورت گشودن جبهه هم زمان علیه ارتش عراق، توان دشمن تجزیه می شود و قادر نخواهد بود در دو جبهه مجزا و به طور هم زمان به مقابله برخیزد.

*** عملیاتی در منطقه کوهستانی و صعب العبور
منطقه عملیاتی والفجر 9 با دو جاده از دهانه شیلر و منطقه چومان به شهرهای مریوان و بانه متصل می‌شود. منطقه مزبور کوهستانی، صعب‌العبور و دارای زمستان سختی است وتوسط دو رودخانه «زاب صغیر» و «گوگه سور» به سه قسمت شمالی، میانی و جنوبی تقسیم شده است.
مهمترین شاخص این منطقه، شهر چوارتا است که تا سلیمانیه کمتر از 15 کیلومتر فاصله دارد. این شهر به همراه ارتفاع «سارسیر» از موقعیتی کلیدی برخوردار است؛ به طوری که از این نقطه می‌توان به سمت سلیمانیه، سید دکان، مائوت و ... مانور کرد.

*** طراحی عملیات
از آنجایی که منطقه عملیاتی به سه منطقه مجزا قابل تقسیم بود، سه محور برای انجام عملیات در نظر گرفته شد. پیشروی در محور اول (جناح راست) نهایتاً به ارتفاعات کوخ نم‌نم و در محور دوم (جناح چپ) نیز به قله ناصر و یال‌های شاخ کوهان منظور شده بود.
همچنین، در محور سوم (جناح میانی) که محور اصلی عملیات بود، می‌بایست ارتفاعات موبرا، مامخلان و پلنگه سور تصرف می‌شد.
در این میان، قرارگاه رمضان مأموریت داشت ضمن انجام شناسایی، کار انتقال نیروها به منظور انجام دیده‌بانی روی عقبه‌های دشمن و انجام عملیات انهدامی روی پل‌های ارتباطی، قرارگاه‌های فرماندهی و توپخانه‌های دشمن را به عهده گیرد و نیز جاده‌ها را ناامن سازد.
رزمندگان اسلام توانستند در دو مرحله به اهداف مورد نظرهمچون ارتفاعات کوخ نم نم ، ناصر ، ماماخلان ،موبرا ، پلنگه سور و قله کاژال پیر (کچل) که از بلندترین قلل منطقه است دست یابند.
لشکر قدس گیلان هم در این عملیات با 3 گردان رزمی و یک گردان ادوات از محور سورکوه در گروهای 22 نفره به سوی دشمن هجوم بردند و سنگرهای دشمن را منهدم کرده و با ادامه درگیری و انجام عملیات ایذایی ، توان رزمی دشمن تحلیل رفت و نیروهای درگیر نیز در محورهای دیگر شدت هجوم خود را افزودند و به هدف نهایی خود رسیدند .

*** اهداف عملیات
انجام یک مرحله عملیات از مراحل پیش‌بینی شده برای تصرف شهر سلیمانیه عراق؛ آماده‌ سازی منطقه برای عملیات بعدی، به جلو کشاندن عقبه‌ها و کاهش فاصله خودی با دشمن کاهش از فشار دشمن در جبهه فاو نیروهای سپاه اسلام متشکل از
قرارگاه نجف اشرف با تیپ‌‌های مستقل بنی‌اکرم (ص)، حضرت ابوالفضل (ع)، شهید بروجردی، قدس و ویژه شهدا سپاه پاسداران هدایت عملیات را بر عهده داشت.
همچنین، 2 گردان توپخانه از سپاه و 2 گردان توپخانه از ارتش وظیفه پشتیبانی آتش را بر عهده داشتند. قرارگاه تاکتیکی رمضان نیز با مأموریت تعیین شده، تحت امر قرارگاه نجف بود.
دشمن بعثی هم با لشکر 34 پیاده تابع سپاه یکم ، تیپ‌های 105 و 504 پیاده مسؤولیت پدافند از منطقه را به عهده داشت. قرارگاه این لشکر در چوارتا بود و تیپ 105 در منطقه عمومی گامو و تیپ 504 در منطقه عمومی چوارتا مستقر بودند. با شروع عملیات والفجر 9، یگان‌های حمایتی دیگری نیز وارد منطقه شدند.
*** نتایج عملیات والفجر9
مناطق آزاد شده ؛ چند پاسگاه مرزی بخشی از ارتفاعات کانا، شله کوران، تنگه سور، موبرا، ماخلان، کانی ماران، سرو ارتفاعات 1470 و 1489
تجهیزات منهدم شده دشمن؛ یک فروند هواپیما، یک فروند بالگرد، 20دستگاه تانک، 90دستگاه خودرو زرهی سبک و سنگین ، 10 قبضه ضد هوایی، مقدار زیادی سلاح سبک و نیمه سنگین
یگان‌های منهدم شده دشمن؛ 3 گردان از تیپ 504، یک تیپ، یک گردان کماندویی گردان 94 توپخانه، گردان 4 تانک تیپ 703.

*** پایان عملیات والفجر 9 در تاریخ 9 اسفند سال 64
دشمن در این عملیات بیش از 1500 کشته و زخمی بر جای گذاشت و تعداد 134نفر از آنان نیز به اسارت نیروهای ایرانی درآمدند .
در این عملیات منطقه گسترده ایی از کردستان عراق به تصرف ایران درآمد و شهر سلیمانیه در زیر دید و آتش توپخانه رزمندگان ایرانی قرار گرفت . اما طی هفته های بعد به دلیل پاره ایی مشکلات از جمله بمب باران شیمیایی چند روستای کردنشین از سوی عراق ، نیروهای ایرانی به مواضع اولیه خود بازگشتند.
اجتمام / 1095/1724