به گزارش ایسنا، اکثر دانش‌آموزان در دوران تحصیلشان علاقه دارند دکتر و مهندس شوند. بیشتر افراد برای رسیدن به آرزوهایشان تلاش می‌کنند و با همه انرژی خود دوران تحصیل را پشت سر گذاشته و با سختی تمام کنکور می‌دهند، شبانه‌روز درس می‌خوانند تا در رشته مورد علاقه خود قبول شوند، کسی که در کنکور پذیرفته می‌شود یکی از هفت‌خوان را می‌گذراند و کسی هم که پذیرفته نمی‌شود یک سال دیگر برای رسیدن به هدفش تلاش می‌کند شاید هم به سراغ رشته‌های دیگر برود.

یک دانشجوی رشته مهندسی 4 سال در دانشگاه تحصیل می‌کند و پس از فارغ‌التحصیل شدن وارد خوان دیگری می‌شود، مشکلاتی که گریبان‌گیر اکثر فارغ‌التحصیلان رشته مهندسی است، مشکلاتی که به عدم نیازسنجی بازار کار و پذیرش دانشگاه‌ها در رشته‌های مختلف از جمله رشته‌های زیرگروه مهندسی برمی‌گردد.

شاید تاکنون برای شما هم اتفاق افتاده باشد که یک راننده تاکسی، یک آرایشگر،‌ یک نانوا یا یک نگهبان به شما بگوید مهندس است و به‌علت نبود شغل در رشته تحصیلی‌اش به کار دیگری مشغول شده است.

امروز پنجم اسفندماه به‌مناسبت زادروز خواجه‌نصیرالدین طوسی به‌عنوان روز مهندس نام‌گذاری شده است، به بهانه این روز به سراغ شماری از دانشجویان و فارغ‌التحصیلان رشته‌های مهندسی رفته‌ایم تا بی‌پرده از دغدغه‌هایشان بگویند.

کد رشته را اشتباه زدم و مهندسی برق قبول شدم

«فاطمه میرزایی» دانشجوی مهندسی یکی از دانشگاه‌های قزوین، از علاقه‌اش به رشته کامپیوتر می‌گوید و ادامه می‌دهد: من از همان ابتدا می‌خواستم در رشته کامپیوتر تحصیل کنم، اما در دو هفته مهلت انتخاب رشته بر اساس مشاوره و تحقیق رشته شهرسازی را انتخاب کردم و هم‌اکنون درترم 4 این رشته مشغول به تحصیل هستم و هم‌زمان در رشته کامپیوتر در دانشگاه پیام نور نیز درس می‌خوانم.

«محدثه صادقی» دانشجوی ترم 6 مهندسی برق در پاسخ به پرسش نحوه ورود به رشته مهندسی، با خنده می‌پرسد راستش را بگویم؟ و ادامه می‌دهد: من علاقه‌مند تحصیل در رشته‌های شهرسازی و صنایع بودم که حین انتخاب رشته کد موردنظر را به‌صورت اشتباهی درج کردم و از قضا تنها انتخابم در مهندسی برق همان کد اشتباه بود.

«معصومه خالقی» دانشجوی کارشناسی مهندسی برنامه‌ریزی شهری نیز می‌گوید: عنوان مهندسی برایم مهم نبود و پیش از کنکور رشته خاصی را مدنظر نداشتم و چون از فضاهای شهری و تحقیق در مورد آن‌ها و ایده‌های نو درزمینهٔ شهرسازی از جمله شهر سالم، شهر هوشمند خوشم می‌آمد از طریق دوستانم با این رشته آشنا شدم.

رتبه کنکور مشخص کرد چه رشته‌ای انتخاب کنم

«علی اسلامی» که در رشته مکانیک درس‌ خوانده و مدتی است از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شده می‌گوید: من و هم‌دوره‌ای‌هایم حین انتخاب رشته بیشتر از این‌که به علاقه‌مان توجه کنیم به این فکر می‌کردیم که با رتبه‌ای که در کنکور کسب کرده‌ایم در چه رشته‌ای می‌توانیم قبول شویم.

وی ادامه می‌دهد: متأسفانه سیستم آموزشی ما در دوران دبستان و دبیرستان مشکل دارد، هم‌اکنون دانش‌آموزان در مدارس آن‌طور که باید علم نمی‌آموزند و بدون داشتن سواد از پایه‌ای به پایه بالاتر می‌روند، حال تصور کنید که این دانش‌آموزان بی‌سواد وارد دانشگاه شوند.

این مهندس مکانیک می‌گوید: فکر می‌کنید پس از ورود آن‌ها به دانشگاه چه اتفاقی می‌افتد؟ مشخص است، بدون یادگیری و کارآموزی فقط واحدهایشان را پاس می‌کنند تا یک مدرک بگیرند، از همین‌رو مهندسان فارغ‌التحصیل یا بیکارند و یا اینکه به کار دیگری مشغول شده‌اند.

اهمیت سواد مهندسی بیشتر از داشتن مدرک

«ناصر زینالی» که موهای خود را در مهندسی سپید کرده است، به ما می‌گوید: از دوران نوجوانی به مهندسی راه و ساختمان علاقه‌مند بودم و همین علاقه باعث شد وقتی برای تحصیل به خارج از کشور اعزام شدم رشته مهندسی راه و ساختمان را انتخاب کنم.

این مهندس با اشاره به اهمیت سطح سواد بیش از مدرک در رشته مهندسی می‌گوید: به نظر بنده در گذشته در دانشگاه‌ها بیشتر از این‌که به مدرک اهمیت داده شود به سطح سواد دانشجویان اهمیت داده می‌شد بنابراین دانشجویان باسوادی از دانشگاه‌ها فارغ‌التحصیل می‌شدند، اما هم‌اکنون دانشجویان بر اساس نمره در رشته‌های مهندسی تحصیل می‌کنند و برخی از آنان نیز حتی به رشته تحصیلی خود علاقه ندارند و به‌صرف این‌که درس بخوانند و عنوان مهندس را داشته باشند رشته مهندسی را انتخاب کرده‌اند.

میرزایی با اشاره به کم‌فروشی برخی اساتید دانشگاه می‌گوید: بسیاری از اساتید تجربیات و دانش خود را به دانشجویان منتقل می‌کنند، اما در این میان اساتیدی هستند که در دروس عملی عنوان می‌کنند در کلاس من نمی‌توانید چیزی یاد بگیرید و به کلاس خصوصی بروید، این در حالی است که همان اساتید کلاس‌های دروس تئوری را با تأخیر آغاز کرده و زودتر از ساعت اتمام کلاس نیز به اتمام می‌رسانند و گاه با حیرت از این اساتید می‌شنویم که عنوان می‌کنند «اگر همه نکات را بگویم، شما رقیب من می‌شوید؛ و نمی‌خواهم این اتفاق بیفتد».

صادقی نیز در ادامه اضافه می‌کند: با این‌که سطح دانشگاه‌ها متفاوت است ولی دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(ره) در برگزاری کلاس‌ها خوب عمل کرده است البته باید این نکته را هم گفت که واحدهای عملی دانشگاه‌ها برای پیدا کردن شغل کافی نیست و باید با شرکت در کلاس‌های متفاوت در خارج از دانشگاه مهارت‌های بیشتری را کسب کرد تا بتوان در بازار کار موفق بود.

خوف و رجا برای یافتن شغلی مناسب

خالقی بابیان این مطلب که «برای پیدا کردن شغل مناسب باید کفش آهنی بپوشم» تصریح کرد: من‌بعد از اتمام دوره کارشناسی دیگر در مقطع کارشناسی ارشد این رشته ادامه تحصیل نخواهم داد، البته فعلاً به دنبال پیدا کردن شغل مناسب نرفته‌ام اما احتمال می‌دهم پیدا کردن شغل مرتبط با رشته‌ام زحمت زیادی داشته باشد.

این دانشجوی رشته مهندسی برنامه‌ریزی شهری بابیان این‌که نصف همکلاسی‌هایش از تحصیل در رشته خود ناراضی هستند، می‌گوید: افرادی که می‌خواهد وارد رشته مهندسی برنامه‌ریزی شهری شوند پیش از ورود به این رشته از افرادی تحصیل‌کرده و موفق این رشته، و نیز افرادی که در این رشته تحصیل‌کرده و بیکار هستند تحقیق کنند و سپس وارد این رشته شوند.

میرزایی نیز با ناامیدی از آینده شغلی رشته خود مطرح می‌کند: رشته مهندسی شهرسازی حتی در شهرداری نیز تعریف‌نشده است و می‌توان گفت که هیچ آینده شغلی ندارد.

در این میان صادقی نظر متفاوتی دارد و معتقد است: بااین‌که می‌دانم برای پیدا کردن شغل باید زحمت کشید و در اوضاع کنونی ممکن است مدت‌ها طول بکشد اما معتقدم در هر رشته‌ای اگر حرفی برای گفتن داشته باشی و کارت را بلد باشی در بازار کار راه خودت را پیدا خواهی کرد.

جوان‌ها از تجربیات مهندسان قدیمی استفاده کنند

زینالی نیز که در مدت 30 سال خدمت خود در پست‌های مدیریتی مختلفی همچون قائم‌مقام اداره راه و مدیر دفتر فنی دانشگاه علوم پزشکی قزوین فعالیت کرده است با اشاره به این‌که بسیاری از مهندسان با مدارک تحصیلی کارشناسی و کارشناسی ارشد در شغل‌هایی چون نگهبانی و رانندگی مشغول به کار هستند، تصریح کرد: باید برای اشتغال مهندسانی که مدت‌ها عمر خود را صرف تحصیل‌کرده‌اند توسط دولت چاره‌ای اندیشیده شود.

وی ادامه می‌دهد: فکر می‌کنم مهندسان باید در حین تحصیل کار اجرایی هم انجام دهند، برای نمونه یک دوره آموزشی عملی نزد افراد باتجربه بگذرانند و از تجربیات مهندسان گذشته استفاده کنند.

این مهندس باتجربه با اشاره به رفتار غیراخلاقی برخی مهندسان خاطرنشان کرد: متأسفانه شمار انگشت‌شماری از مهندسان گاه به علل اقتصادی اقدام به امضا فروشی می‌کنند که این امر عاقبت خوبی ندارد و ممکن است حتی برای خود آن‌ها مشکلات مختلفی ایجاد کنند.

مهارت‌آموزی لازمه ورود به بازار کار

به گزارش ایسنا، به نظر می‌رسد فرآیند آموزش در دانشگاه‌ها به صورت کامل رخ نمی‌دهد و فارغ التحصیلان دانشگاهی به لحاظ مهارت کافی برای ورود به بازار کار را ندارند، به همین جهت اغلب کارفرمایان نیروهای دارای سابقه کار را جذب می‌کنند، چون افراد دارای سابقه کار مهارت نیز خواهند داشت، حال آنکه خروجی‌های صرف دانشگاهی مهارت ورود به بازار کار را ندارند. بنابراین دانشجویان پس از فارغ التحصیلی نیازمند مهارت‌آموزی و حضور در دوره‌های تخصصی هستند تا وارد بازار کار شوند، در واقع باید شرایطی فراهم شود تا دانشجویان پس از فارغ التحصیلی بدون این‌که هزینه‌ای پرداخت کنند با حضور در واحدهای صنعتی و اجرایی حداقل مهارت‌های مورد نیاز برای ورود به بازار کار را کسب کنند.

انتهای پیام