به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از بلاغ، در ایران یک وزیر پیداشده که بگوید آقایان خانم‌ها، بازى حق بچه‌هاست، مهارت‌های زندگى را آموزش دهیم، تکلیف اضافه و مشق شب و دیکته و از این رقم اضافات را حذف کنیم.
آمد که بگوید دانش‌آموز امروز جوان آینده است، باید براى آینده و زندگى آینده و ساختن کشور در آینده پرورش پیدا کند و عمرش باید با شادى و نشاط سپرى شود، پس دانش آینده، زندگى آینده و فنّاوری آینده مهم است.
دانش‌آموز دبستان نباید تفکیک بشود به خوب و بد و یا رفوزه و قبول، باهوش و بی‌هوش، باید بازى کند راه برود ورزش کند بدود زمین بخورد بلند شود، هى زمین بخورد بلند شود و هى تجربه کند و البته نقش معلم راهنمایى نظارت و هدایت است.
من یک تذکردهنده‌ام، اساس تعلیم و تربیت همین است؛ تذکر و بیدارگرى.
مگر نه اینکه می‌گوییم معلمى رسالت انبیاست، انبیا براى تذکر آمدند. تذکر براى بیدارگرى و براى هدایت بشر، بیدارگرى و هدایت با یاددادن از روى اجبار متفاوت است.
معلم در جهان امروز، فقط یک تذکردهنده و بیدارکننده است. دانش غیرضروری مانع به یادآوردن و یادگیرى می‌شود.
ما به یاد می‌آوریم. براى ساختن هر کشورى باید به یاد آورد.
ما به یاد می‌آوریم بازى را، شادى را، نشاط را و البته ایده پردازى را.
ایده؛ خلاقیت؛ ابتکار؛ نوآوری و محصول، پنج اصل مهم در آموزش‌وپرورش فراگیر و مشارکت جمعى و خلاقیت گروهى است. تیزهوش پرورى و پر هوش انگارى، مانع این مشارکت و تولید جمعى می‌شود.
باید به نمایندگان محترم مردم هم بگوییم که فرصت دهید تا وزیرى که با این نگاه می‌خواهد دانش‌آموزان امروز را براى آینده ایران آماده کند، کارش را بکند و از او حمایت کنند.
وزیرى که در فلان استان و فلان شهر در فلان ماشین یک کودک، آن‌هم خارج از وقت ادارى و آموزشی آسیب می‌بیند، دلش می‌گیرد و غمگین می‌شود و اجازه نمی‌دهد مدیران کل در مراسم ختم پدرش دسته‌گل تسلیت بیاورند و میز کارشان را ترک کنند، وزیر خوبى است.
پس مجلس است که باید کمک کند. مجلس است که باید این همکارى را به نحو شایسته در تمامى بخش‌ها در آموزش‌وپرورش داشته باشد.
مجلس است که باید به معیشت معلمان توجه ویژه داشته باشد. معلمانى که سازندگان همین نمایندگان مجلس و مدیران جامعه هستند
این‌جانب از اساس با هر چه تیزهوش انگارى و پر هوش انگارى و متفاوت انگارى کودکان معصوم در ابتدایى مخالف هستم.
البته و صدالبته اگر دانش‌آموزى نخبه و تیزهوش پیدا شود و عیان و آشکارا همه متوجه شوند که او تیزهوش است و در آینده بوعلى و سهروردى و رازى و انیشتین و بیل گیتس می‌شود، خوب طبیعتاً همه و همه باید روى این دانش‌آموز سرمایه‌گذاری کنند.
لیکن این دسته‌بندی‌ها و این مرزبندی‌هایی که امروزه می‌بینیم، جز ضرر و زیان روحى و روانى و عاطفى و حتى آموزشی چیزى را به دنبال نخواهد داشت.
من بر این باورم "هر کودکى سزاوار یک فرصت است"، بله؛ هر کودکى سزاوار یک فرصت است. از دورترین روستاها تا اعماق شهرهاى شلوغ، البته این شعارى است که معلمان برتر جهان در همایش سال ۲۰۱۷ ارائه دادند که افتخار داشتم در همین کارگروه بودم و در تنظیم این شعار نقش داشتم.
رئیس‌جمهور و نمایندگان محترم مجلس نظر معلمان را جدى بگیرند. نظر ما این است؛
هوش هیجانى
هوش اجتماعى
هوش فرهنگى
و …
اهمیت والایى دارد و تنها هوش تحصیلى یا IQ نیست که حائز اهمیت است، بنگرید که اکثر انسان‌های خلاق مبتکر و کسانى که جهان را تغییر دادند، در دوره‌ی ابتدایى یا سواد خواندن و نوشتن داشتند یا بی‌سواد بودند، یا از مدرسه اخراج شدند یا پول نداشتند که درس بخوانند یا درباره‌شان قضاوت نادرست شد.
درواقع این‌جانب با تربیت تیزهوشان براى آینده موافقم لیکن با آزمون و مدارس سمپاد در مقطع بعد از ابتدایى صد در صد مخالفم.
تیزهوش را باید در تمامى زمینه‌ها آماده ساخت که این کار وظیفه همه‌ی نهادهاست نه‌فقط آموزش و پروش. مجلس و نهادهاى دیگر بیایند کمک کنند به آموزش‌وپرورش براى توسعه مکان‌های ورزشى دانش‌آموزى، کارگاه‌های فنّاوری، معیشت حقیقى و واقعى کارکنان نهاد عظیم آموزش‌وپرورش.
دانش‌آموز دبستان نباید تفکیک بشود به خوب و بد و یا رفوزه و قبول، باهوش و بی‌هوش، باید بازى کند راه برود ورزش کند بدود زمین بخورد بلند شود، هى زمین بخورد بلند شود و هى تجربه کند و البته نقش معلم راهنمایى نظارت و هدایت است.
من یک تذکردهنده‌ام، اساس تعلیم و تربیت همین است؛ تذکر و بیدارگرى.
مگر نه اینکه می‌گوییم معلمى رسالت انبیاست، انبیا براى تذکر آمدند. تذکر براى بیدارگرى و براى هدایت بشر، بیدارگرى و هدایت با یاددادن از روى اجبار متفاوت است.
معلم در جهان امروز، فقط یک تذکردهنده و بیدارکننده است. دانش غیرضروری مانع به یادآوردن و یادگیرى می‌شود.
ما به یاد می‌آوریم. براى ساختن هر کشورى باید به یاد آورد.
ما به یاد می‌آوریم بازى را، شادى را، نشاط را و البته ایده پردازى را.
ایده؛ خلاقیت؛ ابتکار؛ نوآوری و محصول، پنج اصل مهم در آموزش‌وپرورش فراگیر و مشارکت جمعى و خلاقیت گروهى است. تیزهوش پرورى و پر هوش انگارى، مانع این مشارکت و تولید جمعى می‌شود.
باید به نمایندگان محترم مردم هم بگوییم که فرصت دهید تا وزیرى که با این نگاه می‌خواهد دانش‌آموزان امروز را براى آینده ایران آماده کند، کارش را بکند و از او حمایت کنند.
وزیرى که در فلان استان و فلان شهر در فلان ماشین یک کودک، آن‌هم خارج از وقت ادارى و آموزشی آسیب می‌بیند، دلش می‌گیرد و غمگین می‌شود و اجازه نمی‌دهد مدیران کل در مراسم ختم پدرش دسته‌گل تسلیت بیاورند و میز کارشان را ترک کنند، وزیر خوبى است.
پس مجلس است که باید کمک کند. مجلس است که باید این همکارى را به نحو شایسته در تمامى بخش‌ها در آموزش‌وپرورش داشته باشد.
مجلس است که باید به معیشت معلمان توجه ویژه داشته باشد. معلمانى که سازندگان همین نمایندگان مجلس و مدیران جامعه هستند
این‌جانب از اساس با هر چه تیزهوش انگارى و پر هوش انگارى و متفاوت انگارى کودکان معصوم در ابتدایى مخالف هستم.
البته و صدالبته اگر دانش‌آموزى نخبه و تیزهوش پیدا شود و عیان و آشکارا همه متوجه شوند که او تیزهوش است و در آینده بوعلى و سهروردى و رازى و انیشتین و بیل گیتس می‌شود، خوب طبیعتاً همه و همه باید روى این دانش‌آموز سرمایه‌گذاری کنند.
لیکن این دسته‌بندی‌ها و این مرزبندی‌هایی که امروزه می‌بینیم، جز ضرر و زیان روحى و روانى و عاطفى و حتى آموزشی چیزى را به دنبال نخواهد داشت.
من بر این باورم "هر کودکى سزاوار یک فرصت است"، بله؛ هر کودکى سزاوار یک فرصت است. از دورترین روستاها تا اعماق شهرهاى شلوغ، البته این شعارى است که معلمان برتر جهان در همایش سال ۲۰۱۷ ارائه دادند که افتخار داشتم در همین کارگروه بودم و در تنظیم این شعار نقش داشتم.
رئیس‌جمهور و نمایندگان محترم مجلس نظر معلمان را جدى بگیرند. نظر ما این است؛
هوش هیجانى
هوش اجتماعى
هوش فرهنگى
و …
اهمیت والایى دارد و تنها هوش تحصیلى یا IQ نیست که حائز اهمیت است، بنگرید که اکثر انسان‌های خلاق مبتکر و کسانى که جهان را تغییر دادند، در دوره‌ی ابتدایى یا سواد خواندن و نوشتن داشتند یا بی‌سواد بودند، یا از مدرسه اخراج شدند یا پول نداشتند که درس بخوانند یا درباره‌شان قضاوت نادرست شد.
درواقع این‌جانب با تربیت تیزهوشان براى آینده موافقم لیکن با آزمون و مدارس سمپاد در مقطع بعد از ابتدایى صد در صد مخالفم.
تیزهوش را باید در تمامى زمینه‌ها آماده ساخت که این کار وظیفه همه‌ی نهادهاست نه‌فقط آموزش و پروش. مجلس و نهادهاى دیگر بیایند کمک کنند به آموزش‌وپرورش براى توسعه مکان‌های ورزشى دانش‌آموزى، کارگاه‌های فنّاوری، معیشت حقیقى و واقعى کارکنان نهاد عظیم آموزش‌وپرورش.
انتهای پیام/
نظر شما