با این حال این بازیکنان یک ویژگی مهم داشتند و آن این بود که دست برانکو پشت سرشان بود! هر کسی که انتقاد می‌کرد برانکو کار خودش را می‌کرد و بر این عقیده بود که این بازیکن‌ها از بهترین‌های ایران هستند و توانایی‌هایشان بیشتر از سایر نفراتی است که پشت خط مانده‌اند! برانکو خوب یا بد آن زمان روی تصمیمی که گرفت ماند و هرگز از نظرات کارشناسان استفاده نکرد تا پس از جام جهانی از هدایت تیم ایران برکنار شود.

برانکو حالا سرمربی پرسپولیس است و در آستانه دومین قهرمانی در لیگ برتر قرار دارد، اما آنها سه شنبه شب شکست سنگینی را مقابل السد متحمل شدند که برای هواداران این تیم غیر‌قابل باور بود. این شکست البته می‌تواند بیشتر از هرچیز شبیه یک تلنگر باشد اما با توجه به یک ویژگی که مختص خود برانکو است باید گفت که ممکن است پرسپولیس در ادامه راه با مشکل روبه‌رو شود و آن لجاجت خاص پروفسور است. لجاجتی که به او اجازه تغییر نمی‌د‌هد. شاید برانکو حق داشته باشد. او در فصل اول حضورش در پرسپولیس، پا به پای حریفان جلو رفت. گل خورد، چند برابر در هر بازی گل زد. امتیاز از دست داد، اما بیشتر و بیشتر امتیاز گرفت. ولی در نهایت به خاطر همان گل‌های خورده قهرمانی را از دست داد. همه چیز از همین‌جا شروع شد. سبک بازی کمی تغییر کرد و استفاده از دو هافبک دفاعی در دستور کار قرار گرفت. مخصوصا در روزهایی که یکی از بین فرشاد احمدزاده و وحید امیری و مسلمان مصدوم یا محروم بودند. این روند ادامه پیدا کرد. برانکو با این تغییر قهرمان شد و این فصل هم پای عقاید خودش ایستاده است. همچنان از دو هافبک دفاعی استفاده می‌کند. حتی زمانی که گل عقب است. فرقی هم نمی‌کند در تهران بازی داشته باشد یا قطر. صدرنشین لیگ باشد یا تیمی آماده برای صعود. تغییرناپذیرترین نکته در پرسپولیس این چند سال، عقاید برانکو بوده. اما آیا افراط تا این حد خوب است؟ بر هیچ‌کس پوشیده نیست که اگر پرسپولیس امروز اینجا ایستاده و هواداران بهترین تیم تاریخ خود را می‌بینند، برانکو بیشتر از هر عامل دیگری در این اتفاق نقش داشته است. برخوردهای قاطع با بازیکنان خاطی، اعتماد به جوان‌ها و بازیکن‌سازی او در این سه فصل از نکاتی بود که اصلا نمی‌شود به این سادگی‌ها از آنها عبور کرد. اما برخی تصمیمات برانکو اشتباه است. شاید خود او این را بداند، اما برانکو بودنش به او اجازه ندهد که تغییری در روندش ایجاد کند. مثلا همین استفاده از دو هافبک دفاعی حتی برای زمانی که تیم عقب است. نیمکت‌نشین کردن مسلمان، تعویض‌های تاثیرگذار، اما دیر و ... . همه این‌ها چیزهایی است که در نتایج پرسپولیس مخصوصا در آسیا تاثیرگذار بود.

مرتضی رضایی

روزنامه‌نگار