در طول 40 سال پس از پيروزي انقلاب اسلامي تلاش براي نفوذ و ايجاد آشوب در نظام جمهوري اسلامي ايران از طريق ايجاد تفرقه در جامعه ايران و به خصوص اقشار مختلف جامعه يكي از سياستهاي ثابت نظام سلطه بوده است. نمونه عيني آن كه همواره در سخنان رهبر معظم انقلاب اسلامي نيز به آن اشاره شده، بحث ايجاد اختلاف بين شيعه و سني بوده است.
تقويت برخي از گروهكهاي تروريستي در شرق و غرب كشور كه به نام اهل سنت دست به ترور شهروندان بي گناه كشورمان زده اند، نمونهاي از همين سياست خصمانه است. اين در حالي است كه اين گروهكها كوچكترين نسبتي با اهل سنت ندارند. خوشبختانه در طول سه دهه گذشته اقشار مختلف اهل سنت با مرزبندي دقيق اجازه هرگونه سوء استفاده را از طرفهاي غيرقابل اعتماد خارجي گرفتهاند.
يك لحظه تصور كنيد اگر چنين مرز بندياي صورت نميگرفت، چگونه اين توطئه ميتوانست به نقطهاي برسد كه در صفوف متحد مسلمانان ايراني فاصلهاي ايجاد كند. از همين رو است كه گروهكي همچون گروهك جندالله سعي در ايجاد نوعي وجهه ديني براي اقدامات وحشيانه خود كرده است.
اتفاقاتي كه درروزهاي گذشته در خيابان پاسداران روي داد، خوي وحشي گري عدهاي قانون شكن را در حمله به نيروهاي انتظامي نشان داد. اتفاقاتي كه منجر به شهادت سه نفر از نيروهاي انتظامي و همچنين يكي از بسيجيان شد. اين حملات كه به شدت به حملات تكفيريها در شهرهاي اروپا با استفاده از خودرو شباهت دارد، نفس منحوس هر دو اقدام را نشان ميدهد.
به صراحت ميتوان گفت كه در پس اين آشوب ميتوان برنامه طولاني مدت براي ايجاد نوعي درگيري فرقهاي را مشاهده كرد. درگيري فرقهاي كه اتفاقاً در جلوي آن آشوبگريهاي عدهاي جاني قرار دارد. در خصوص اين راهبرد چند نكته اساسي ضروري است.
موقعيت برتر ايران در سطح منطقه سبب شده است تمام سرمايهگذاري كشورهاي محور عبري-عربي معطوف به تضعيف ايران و عقب راندن محور مقاومت از مواضع تثبيت شده آن شده است. شايد نماد اين خباثت را بتوان در سخنان وليعهد عربستان سعودي ديد كه به صراحت از كشاندن نبرد به داخل ايران سخن گفت.
طبيعي است كه راحتترين راه براي ايجاد آشوب و فتنه گسترش درگيري هاي داخلي است. بر هيچ كس پوشيده نيست كه در جريان آشوب دي ماه دست پنهان دولت سعودي براي ايجاد آشوب در ايران به خوبي روشن شد. استقرار مراكز هدايت شورشها در هرات و كركوك نكتهاي بود كه بارها از سوي رسانههاي داخلي بيان شد.
به طور حتم در پس ماجراي اتفاقات خيابان پاسداران و درگيري برخي از آشوبگران به اسم دراويش با نيروهاي امنيتي سناريويي براي گسترش درگيريها وجود دارد؛ سناريويي كه بوي همان اتفاقات دي ماه و همان دستهاي پشت پرده در پس آن به نظر ميرسد. البته نميتوان در اين بين به اين نكته اشاره نكرد كه برخي تجمعات غيرقانوني زمينهساز چنين اتفاقاتي شد و سوء استفاده عدهاي اوباش را فراهم كرد.
اگر همه چيز در مسير قانون جلو ميرفت به احتمال زياد شاهد تكرار چنين وقايعي و همچنين شهادت چهار تن از نيروهاي جان بركف نيروي انتظامي و بسيج نبوديم. در اولين قدم دراويش بايد مرزبندي خود را به صورت دقيق و روشن با چنين وقايعي روشن كند و صد البته مسئوليت كوتاهي خود در خصوص تجمعات غيرقانوني را بپذيرد.
اگر ما دخالت خارجي را در زمينه به راه افتادن چنين رويدادي بپذيريم بايد برخي اشتباهات كه زمينه را براي چنين حركاتي فراهم آورد بپذيريم.
در كنار اين دستگاههاي امنيتي بايد پشت پرده چنين اتفاقي را به سرعت روشن كرده و آن را به اطلاع افكار عمومي برسانند. نحوه برخي حركات و اتفاقات در روزهاي اخير به خوبي نشان ميدهد كه ميتوان انتظار نوعي نفوذ به درون اين فرقه از سوي برخي طرفهاي خارجي و ايجاد چنين اتفاقاتي را داشت.
انتظار از دستگاه انتظامي اين است كه با جدا كردن سره از ناسره مقصران چنين اتفاقي را شناسايي كرده و سد راه نفوذ برخي متخاصمان براي سوء استفاده از اين مسئله باشد.
نظر شما