حجت الاسلام ابراهیم زرگر یادداشتی را در زمینه چرایی وضع قوانین پوشش در جامعه برای خبرگزاری فارس ارسال کرده است.

به گزارش گروه جامعه خبرگزاری فارس متن کامل این یادداشت به شرح ذیل است:

 لازم است درباره بحث حجاب اجباری به چند سوال پاسخ دهیم. شاید گفته شود که نیازی به قانون الزامی در این زمینه وجود ندارد و خود جامعه بر اثر تربیت صحیح، به طور طبیعی خودش را مدیریت خواهد کرد. در این صورت باید به این پرسش پاسخ داد که چگونه پیامبران الهی و در راس همه آنها رسول اعظم نتوانسته اند جامعه را با کار فرهنگی و نشان دادن زیبایی های اخلاق دینی اداره کنند و ناچار شده اند دست به تدوین قوانین الزامی و اجرای مجازاتهای اجتماعی بزنند

در این صورت باید به موارد الزامی دیگر در جامعه نیز مراجعه کرد و برخی از آن قوانین را هم باطل نمود.مثلا قانون الزام به رعایت استانداردهای مختلف در محصولات خوراکی و ....و یا جریمه های رانندگی و دهها قانون دیگر.

بر این مبنا می توان با روشنگری و فرهنگ سازی، کاری کنیم که مردم محصولات خوراکی سالم را تشخیص داده و از محصولات ناسالم پرهیز کنند. می توان زیبایی های نظم اجتماعی را نشان دهیم تا دیگر هیچ کس از چراغ قرمز عبور نکند، بدون آن که نیاز به ترس از جریمه وجود داشته باشد.

اگر معتقد شدیم جامعه نیازی به قانون خاصی در زمینه پوشش ندارد باید بپذیریم که هر نوع پوشش در جامعه، مجاز خواهد بود و به عنوان اولین کشور در جهان، حضور بدون هرگونه لباس در اجتماع را حق قانونی شهروندان بدانیم.

اما اگر گفتیم که جامعه ما نیز مانند تمام کشورها به قانونی برای پوشش نیازمند است، اینجا باید به عقل مان مراجعه کنیم تا بدانیم چه مقداری از پوشش باید به عنوان خط قرمز تعیین شود. در این جا دو حالت وجود دارد؛ عقل ما یا اسلام را به عنوان دستور العمل زندگی بشر می پذیرد و یا نمی پذیرد.

اگر ما مسلمان هستیم، یعنی به احکام الهی به عنوان تنها راهکار سعادت در دنیا و آخرت اعتقاد داریم. دین در فرهنگ اسلامی، دستورالعملی برای تامین سعادت است. معنای واجب بودن حجاب در اسلام، آن است که چنین پوششی بر اساس نحوه آفرینش زن و مرد، باید توسط زنان و مردان رعایت شود تا فرد و جامعه به سعادت برسد.

اگر اسلام را به عنوان راهنما پذیرفتیم، عقل ما اذعان خواهد کرد که تنها ملاک الزامی برای میزان پوشش همان ملاک و میزانی است که توسط اسلام بیان شده است.اما اگر اسلام را راهنمای زندگی بشری ندانستیم، در این صورت باید برای تعیین میزان پوشش به شرایط جامعه خود مراجعه کنیم.

اگر به عنوان قانون گذار نخواستیم از اسلام استفاده کنیم، باید واقعیت جامعه را در نظر بگیریم.

در این حالت عناصر زیر باید مدنظر قرار گیرد؛

اولاً اکثریت جامعه ما مسلمان هستند.

ثانیاً در جامعه ما در این لحظه قانونی مبنی بر رعایت پوشش اسلامی وجود دارد.

ثالثا تاکنون برای این قانون فرهنگ سازی مناسبی اجرا نشده است.

رابعاً این قانون تاکنون توسط حاکمیت اجرایی نشده است.

اگر در جامعه اسلامی و در بین مسلمانان قانونی بر مبنای اسلام نوشته شود قابل دفاع خواهد بود اما اگر یک قدم از حکم اسلام تنازل انجام گیرد، دیگر هیچ محدودیتی قابلیت اجرایی شدن نخواهد داشت. اگر حاکمیت به مردم بگوید که نظر اسلام در مورد پوشش بانوان، لزوم استفاده از لباس آستین بلند است اما من به عنوان قانونگذار می گویم نیازی به رعایت این حد اسلامی وجود ندارد و می توانید آستین کوتاه بپوشید، آن گاه جامعه حق دارد که اعتراض کند و بگوید: اگر مجلس حق دارد به قوانین الهی عمل نکند، چرا ما مجبور باشیم از قوانین بشری شما پیروی کنیم؟

اگر همین امروز قانون پوشش کشور ما تغییر کند و هر قانون غیر از قانون فعلی تصویب شود، آیا قانون جدید قابل اجرا خواهد بود؟ قطعاً نه. قانون فعلی که متکی به علم الهی است، به اعتقاد منتقدان این قانون، قابلیت اجرا ندارد. در چنین وضعیتی چگونه ممکن است که قانونی کاملاً بشری، عملا قابلیت اجرا پیدا کند؟

از دیگر سو باید توجه کرد که حتی اگر بپذیریم که قانون حجاب الزامی، قانون مضری بود، لغو این قانون قطعاً فاجعه بار است. ما متاسفانه ماشین زمان نداریم تا به عقب برگردیم و این قانون را از ابتدا تصویب نکنیم. با لغو یا تغییر این قانون، سلیقه گروهی از مردم تامین خواهد شد و بسیاری دیگر از مردم به شدت احساس سرخوردگی و خطر خواهند کرد.

 در برخورد اجتماعی بین این دو گروه، آیا امنیتی باقی خواهد ماند؟ آیا منتقدین این قانون، تصور می کنند که اگر قانون حجاب اجباری برداشته شود، بانوانی که به حجاب اعتقاد ندارند همگی با پیراهن یقه اسکی و شلوار جین به خیابان خواهند آمد؟ یا شاید تصور می کنند اگر فردای لغو این قانون، قشر مذهبی و متدین جامعه وقتی در خیابان با برخی خانم های احتمالا نیمه عریان، مواجه شوند، به خود خواهند گفت: هیچ اشکالی ندارد! قانون تغییر کرده است! و با لبخند از کنار این خانم ها عبور خواهند کرد؟

اگر قصد اصلاح وضعیت پوشش در جامعه را داشته باشیم باید دست به تغییرات گسترده بزنیم. کم اثرترین کار برخورد باافراد بدپوشش است باید روش های کارآمدتری را نیز مد نظر قرار بدهیم. سالها است سیاسیون ما گفته اند که در زمینه حجاب باید کار فرهنگی کنیم، اما در عرصه پوشش، تا امروز فقط و فقط کار فرهنگی مخرب تولید شده است! وضعیت امروز سینما، تئاتر، دانشگاه ها، صدا و سیما و .... به به خوبی نشان می دهد که در عرصه ترویج حجاب و عفاف نه تنها فعالیت مفیدی انجام نشده است بلکه به طور مداوم در حال تخریب این ارزش ها می باشیم.

منبع: فارس

مسئولیت صحت اخبار ارائه شده به عهده منبع خبر بوده و این رسانه صرفاً رسالت اطلاع‌رسانی خود را در این رابطه انجام می‌دهد.