چکیده
هدف از مطالعه حاضر بررسی رابطه جهتگیرهای اهداف پیشرفت با عملکرد ریاضی دانشآموزان و نقش میانجیگری خودنظم دهی در بین جهتگیریهای اهداف پیشرفت و عملکرد ریاضی دانشآموزان پایه دوم متوسطه بود. روش نمونهگیری مورد استفاده «روش نمونهگیری تصادفی خوشه ای» است که 358 نفر بوده است. این پژوهش از نوع همبستگی است و متغیرهای جهتگیری اهداف و راهبردهای خودنظمدهی به عنوان متغیرهای پیش بین و عملکرد ریاضی به عنوان متغیر ملاک مدنظر قرار گرفت. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامههای جهتگیری اهداف پیشرفت میدلتون و میدگلی، راهبردهای خودنظمدهی پینتریچ و دیگروت و نمره درس ریاضی به عنوان عملکرد تحصیلی دانشآموزان استفاده شد. یافته ها نشان داد: بین خودنظم دهی، متغیرهای جهتگیری اهداف تسلطی و جهتگیری اهداف عملکرد گرایشی و عملکرد ریاضی رابطه معنادار وجود دارد اما جهتگیری اهداف عملکرد اجتنابی با خودنظم دهی و عملکرد ریاضی رابطه معنادار برقرار نیست؛ همچنین یافتهها حاکی از آنست که اثر مستقیم خودنظم دهی و اثرهای مستقیم و غیر مستقیم جهتگیری اهداف عملکرد گرایشی و تسلطی بر روی عملکرد ریاضی مثبت و معنادار است. بنابراین، خودنظمدهی نقش میانجیگری معناداری و تسهیل گری بین جهت گیری های انگیزشی با عملکرد تحصیلی ریاضی ایفا میکند.
کلیدواژه ها: جهتگیری های اهداف؛ خودنظم دهی؛ عملکرد ریاضی؛ دانشآموزان
نویسنده:
بهمن کُرد: استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد
فصلنامه روان شناسی مدرسه - دوره 5، شماره 4 - شماره پیاپی 20، زمستان 1395.
∎
نظر شما