به گزارش ایرنا، اندیشکده 'فارن پالیسی' در مقاله ای می نویسد: وزارت دفاع آمریکا همیشه توسط کارشناسان غیرنظامی اداره می شود و این کمک بزرگی به درستی کارکردهای این وزارتخانه است و کارشناسان غیرنظامی جوانب مختلف ماموریت های وزارت دفاع را بررسی کرده و آنرا در دست یابی به اهداف تعیین شده یاری می کنند.
فارن پالیسی می نویسد: استراتژی تدوین شده وزارت دفاع آمریکا توسط جیمز متیس برای سال 2018، در مورد چالش های امنیتی نه از جانب تروریسم بلکه از ناحیه رقابت با دولت های دیگر است که منافع ملی آمریکا را تحت تاثیر قرار داده است.
در این زمینه وزارت دفاع آمریکا باید چارچوبی را ساماندهی کند که تربیت پرسنل، تجهیز آنان و تعیین ماموریت برای آنان مورد توجه قرار گیرد.
تفاوت قابل توجهی بین دیدگاه استراتژی امنیت ملی و استراتژی دفاع ملی وجود دارد. کاخ سفید می گوید دیگر جهانی سازی مطرح نیست. جامعه بین الملل مجموعه ای از کشورهای رقیب است و سازمان های مردم نهاد هم وجود دارند. دنیا محلی برای تجارت و رقابت برای رسیدن به سود است. ما رقابت اقتصادی را پذیرفته و آنرا به صورت راهبردی در صحنه سیاست بین المللی نیز پیاده می کنیم. بدین ترتیب جامعه بین الملل به صحنه رقابت سیاسی بین کشورها تبدیل کنیم.
از سوی دیگر آمریکا انگیزه رهبری دیپلماتیک دارد و می گوید با توجه به قدرت نظامی اش باید در صحنه بین المللی حرف آخر را بزند. البته این مفهوم برای وزارت دفاع مانوس تر از کاخ سفید است.
استراتژی نهایی این است که نفوذ امریکا را باید نگه داشت و موازنه قدرت را در جهت حفظ روابط بین الملل موجود تثبیت کرد.
باید اذعان داشت با توجه به اینکه آمریکا در مقایسه با دوران پس از جنگ دوم جهانی ضعیف تر شده است اما روابط بین الملل موجود در راستای رهبری امریکا بوده است. مشکل جدیدی که امروزه بروز کرده است این است که دولت ترامپ با به چالش کشیدن روابط بین الملل و برهم زدن موازنه قدرت در سطح بین المللی، به جایگاه ایالات متحده، لطمه می زند. تنها نکته اتکاء آمریکا در این شرایط پرچالش علیه آمریکا، وزارت دفاع و کارکرد آن است.
شبک**اروپام**1416**1392**مترجم: صفر سرابی**انتشار: ابوالفضل بابایی