در سال‌های اخیر شرکت‌های تولید کننده دارو تلاش‌هایی برای پیدا کردن دارویی جهت مقابله با بیماری‌های عصبی پیش‌رونده داشته‌اند. هرچند، برخی از آزمایش‌های بالینی که روی تاثیرگذاری دارو‌های بالقوه در درمان زوال عقل انجام گرفته بی نتیجه بوده‌است.

نبود روش درمانی برای مقابله با زوال عقل درحالیست که تعداد قابل توجهی از مردم در سراسر جهان تحت تاثیر این بیماری هستند و در حال حاضر حدود ۴۶.۵ میلیون نفر با این بیماری زندگی می‌کنند.

همچنین مصرف دارو‌هایی برای کنترل علائم زوال عقل به بیماران تجویز می‌شود هرچند هیچ یک از آن‌ها تاثیر مثبت نداشته‌است.

به گفته محققان یکی از دلایلی که پیدا کردن روش درمانی برای زوال عقل را سخت می‌کند این است که زوال عقل از یک بیماری مشخص نشات نمی‌گیرد بلکه از یک مشکل جسمی پیچیده با بیش از ۵۰ عامل نهفته ناشی می‌شود.

در واقع، زوال عقلی طیفی از بیماری‌ها را در بر می‌گیرد که بخش‌هایی از مغز را تحلیل می‌برد.

در حال حاضر بیشتر دارو‌های درمانی روی بیماری آلزایمر که شایع‌ترین شکل زوال عقلی است، متمرکز است و حدود ۶۰ تا ۷۰ درصد موارد ابتلا به زوال عقل را دربر می‌گیرد.

 به گفته کارشناسان دست پیدا کردن به درمانی موثر برای آلزایمر با دو مانع اصلی روبرست: نخست، اطلاعات کافی در مورد بیولوژی نهفته این بیماری وجود ندارد. دومین مشکل در کشف روش درمانی این است که دارو باید ابتدا از سد خونی مغزی عبور کند. سد خونی مغزی در برابر پاتوژن‌ها و مواد سمی عامل بیماری نقش دفاعی دارند و اجازه نمی‌دهند بسیاری از دارو‌های بالقوه برای درمان آلزایمر به مغز راه پیدا کنند.