چکیده

چنانچه شخص ثالث آرای صادره از مراجع قضایی یا اجرای تصمیمات قضایی را مخل حقوق بداند می‌تواند مراتب اعتراض خود را به مرجع صالح اعلام کند. با توجه به تفاوت مبنایی اعتراض ثالث به رأی و اعتراض ثالث اجرایی مرجع رسیدگی به این دعاوی متفاوت خواهد بود، به‌ طوری ‌که اعتراض شخص ثالث اصلی به ‌حکم در دادگاه صادرکنندۀ رأی قطعی مطرح می‌شود. اعتراض ثالث طاری در دادگاهی که دعوا در آن مطرح است بدون تقدیم دادخواست به عمل خواهد آمد، اما اگر درجۀ دادگاه پایین‌تر از دادگاهی باشد که رأی معترض‌عنه را صادر کرده است، معترض دادخواست خود را به دادگاهی که رأی را صادر کرده است تقدیم می‌کند. درخصوص دادگاه صالح برای رسیدگی به اعتراض ثالث اجرایی، اختلاف‌نظر وجود دارد. برخی دادگاه صادرکنندۀ حکم را صالح می‌دانند و عده‌ای بر این باورند که دادگاه مجری حکم صالح برای رسیدگی است. برخی نیز هر دو را صالح می‌دانند. پذیرش صلاحیت دادگاه مجری حکم، از منطق حقوقی بیشتری برخوردار است. برخی آرای صادره از دیوان عالی کشور و مفاد مواد 26 و 142 قانون اجرای احکام مدنی و دکترین حقوقی مؤید این نظر است.

کلیدواژه ها: اعتراض شخص ثالث؛ دادگاه صادرکنندۀ رأی؛ دادگاه مجری حکم و توقیف اموال؛ مرجع صالح

نویسندگان:

خیراله هرمزی: استادیار حقوق خصوصی و اقتصادی دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی

حبیب بابائی قره‌قشلاقی: دانشجوی مقطع دکتری دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی

فصلنامه مطالعات حقوق خصوصی - دوره 47، شماره 4، زمستان 1396.

برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.