صاحب‌خبر - مهدی طاهرخانی: اگر فاصله پرسپولیس با سایر تعقیب‌کنندگان اینچنین دورقمی و اطمینان‌بخش نبود باید درباره قهرمان شدن این تیم با احتیاط فراوان حرف می‌زدیم، بویژه بعد از بازی با گسترش‌فولاد در خانه اما واقعیت این است که برانکو فاصله خوبی را با رقبا ایجاد کرده و از سوی دیگر، رقیب دانه‌درشتی هم وجود ندارد؛ تیمی که از مساوی‌های خانگی قرمزها بیشترین بهره را ببرد و دست‌کم به فاصله چند امتیازی آنها برسد. از این رو اگر پرسپولیس حتی در ثانیه‌‌های پایانی هم گل تساوی‌بخش را به گسترش فولاد نمی‌زد باز کمتر کسی به قهرمان شدن آنها شک داشت ولی فارغ از آرایش جدول، قرمزها باید نگران تیم خود برای آینده نه چندان دور باشند. بازی با گسترش‌فولاد نمونه‌ای بود خوب و قابل بررسی از بازی‌های تیم برانکو در آزادی. جایی که آنها در طول این فصل بیشترین امتیاز را از دست داده‌اند. جایی که تنها شکست را تجربه کرده‌اند. حتی پایین جدولی‌ها آمدند و در آزادی از تیم برانکو امتیاز گرفتند. حتی جام حذفی را در همین زمین منحوس به حریف آبادانی دادند. بهانه‌‌‌هایی مثل بدشانسی و دفاع اتوبوسی چندان موجه نیست، چرا که همین مجموعه در خارج از تهران می‌تواند براحتی از سد رقبا بگذرد اما اوضاع در خانه متفاوت است. جایی که انبوه هواداران خودی حتی در روز غیرتعطیل به ورزشگاه می‌آیند اما پرسپولیس دیگر آن تیم زهردار سابق نیست. خط حمله خودخواه و بی‌تکنیک به روشنی روز می‌شود در عدم جذابیت این تیم ردپای غیبت مهدی طارمی را رویت کرد. مهاجمی که علاوه بر ساختن موقعیت گل، گلزنی و گرفتن ضربات پنالتی، نقش بسزایی در شکل و محتوای حملات این تیم داشت. تنها لازم بود در آن جلو توپ به طارمی برسد و او با پاسکاری با بازیکنان کناری ناگهان یک حمله جذاب را خلق کند اما طارمی نیست و مشخصا مشکل بزرگ به جانشینانش مربوط می‌شود. از حیث گلزنی می‌شود عملکرد علی علیپور را تقریبا رضایتبخش دانست. زدن ۱۲ گل در ۲۱ هفته چندان هم بد نیست، در هر صورت او آقای گل فعلی لیگ ما است اما منشا وضعیتی کاملا متفاوت دارد، البته کارایی این دو از یکدیگر متفاوت است. برانکو عملا از منشا می‌خواهد با عقب‌‌‌‌‌‌تر بازی کردن به خط میانی کمک کند ولی موضوع مهم این است که این دو مهاجم، فوتبالی تقریبا شبیه یکدیگر ارائه می‌دهند. هر دو فاقد تکنیک لازم برای عبور از حریف رو در رو هستند. هر دو از قدرت بدنی بالایی بهره می‌برند و نوع حملات‌شان به دل حریف شبیه یکدیگر است، یعنی تنها با حربه سرعت و بدن گذاشتن. تکنیک حمل توپ‌شان تقریبا قابل حدس است و مدافع حریف می‌داند خبری از غافلگیری، دریبل و کار آنچنانی که پیش‌تر طارمی انجام می‌داد، نیست. در این بین رقابتی کاملا مشهود بین‌شان است و حتی‌المقدور به یکدیگر پاس نهایی را نمی‌دهند. مسلمان و وحید امیری غالب اوقات وظیفه دادن پاس‌‌های نهایی را دارند و مهاجمان هر یک می‌خواهند خودشان زننده گل باشند. این خودخواهی که شاید برای هر مهاجمی لازم باشد در بازی با گسترش فولاد و همچنین سیاه‌جامگان در مشهد مشهود بود. ضربه طارمی به مجموعه واقعیت قابل کتمان نیست؛ پرسپولیس جذابیت سابق را ندارد و یکی از بزرگ‌ترین دلایلش از بین رفتن مثلث و مربع‌‌های ساخته شده در ۵۰ متر زمین حریف است. جایی که قبلا مهدی طارمی با همه نقایصش در زدن ضربات آخر، نقش ویژه‌ای در سرعت بخشیدن به حملات داشت و به نوعی روی دروازه حریف خطرآفرینی می‌کرد که هواداران از دیدن بازی تیم لذت می‌بردند. از آن مهم‌تر او هرگز خودخواه نبود و همانند طارمی و منشا برای گل زدن خودش منافع تیم را به‌خطر نمی‌انداخت. به همین دلیل خیلی زود به تیم‌ملی فراخوانده شد و جایگاه تقریبا ثابتی را برای خویش در افکار کی‌روش دست و پا کرده است. اما طارمی 2 ضربه بزرگ را خواسته یا ناخواسته به پیکره این تیم وارد کرد؛ او به هر دلیلی در وسط لیگ جاری از باشگاه رفت و از سوی دیگر دست‌کم فعلا تا زمستان ۹۷ پرسپولیس نمی‌تواند بازیکنی را جذب کند. محرومیت از نقل‌وانتقالات سوغات طارمی از استانبول بود و او حالا ناباورانه همه تقصیر را گردن باشگاه می‌اندازد و گویی او و وکیلش در فریب پرسپولیس و عادی جلوه دادن جدایی‌اش از ریزه‌اسپور کوچک‌ترین تقصیری را نداشتند. طارمی با خودخواهی تمام از عدم صداقت باشگاه در فریب فیفا می‌گوید اما یادش رفته طاهری مدیر وقت پرسپولیس برای ماله‌کشی حرکت عجیب این بازیکن مجبور به سندسازی و جعل تاریخ قرارداد صوری شد. آینده‌ای که روشن نیست این وضعیت فعلی قرمزهاست. آنها بیشترین شانس را برای قهرمانی در لیگ هفدهم دارند و از این رو اگر شاهد یک شگفتی بزرگ و تاریخی نباشیم باید پرسپولیس را قهرمان لیگ جاری بدانیم اما از یک ماه دیگر لیگ قهرمانان آسیا شروع می‌شود و پرسش اصلی این است که با این کیفیت آنها شانسی برای صعود از گروه نسبتا آسان‌شان دارند؟ با این نمایش آیا قرمزها قادرند نتایج سال قبل را تکرار کنند و باز هم به جمع 4 تیم برتر آسیا صعود کنند؟ دست پرسپولیس خالی است و با موقعیت هدر دادن‌‌های متوالی 2 مهاجم این تیم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، برانکو روزهای بسیار سختی را در خارج از لیگ ایران پیش‌رو دارد و شاید مهم‌تر از آن، پرسپولیس چوب اصلی را در لیگ سال بعد بخورد. برانکو همانند زمان حضورش در تیم‌ملی فوتبال ایران، باز هم سراغ فوتبال نتیجه‌گرایانه رفته و باید دید در آسیا می‌شود با این متد موفق شد یا همانند جام حذفی یک غافلگیری بزرگ دیگر در انتظار تیمی است که ناباورانه روز به روز تحلیل می‌رود. آنها در خانه و هنگام مواجه شدن با دفاع اتوبوسی، بازیکنی خط‌شکن و غیر قابل پیش‌بینی مثل طارمی را در اختیار ندارند و از دست دادن همین بازیکن قطعا تبعات تلخی را در ادامه کار برای‌شان در بر خواهد داشت. هرچه گرشاسبی مصاحبه کند و بگوید ما طارمی را به‌خاطر آن 2 میلیارد و نیم وجه نقد به الغرافه نفروختیم! اما قطعا رابطه مستقیمی بین تمدید قرارداد 2 ساله برانکو و دلار حاصل از فروش مهم‌ترین بازیکن پرسپولیس وجود دارد.∎​