به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از پایگاه اطلاع رسانی سلول های بنیادی، پارگی عضله چرخاننده شانه، یکی از شایع ترین مشکلات عضلانی اسکلتی است که هنوز هم ترمیم هایی که در قالب جراحی صورت می گیرد نتوانسته است آتروفی عضلانی بیمارانی که دچار این ضایعه شده اند را برطرف سازد و به همین دلیل این بیماران رفته رفته بعد از جراحی احساس ضعف و درد دارند.
با وجود این که در سال های اخیر، روش های جراحی پیشرفت قابل توجهی داشته است اما هنوز هم نرخ پارگی مجدد این عضله بالاست و به همین دلیل باید به دنبال راه حل بهتری بود.
نتایج جراحی های عضله چرخاننده شانه شدیدا تحت تاثیر منفی آتروفی و ضعف عضلانی قرار دارد و این امر موجب می شود که بسیاری از بیماران عملکرد خود را بعد از جراحی به طور کامل بازیابی نکنند. مطالعات گذشته نشان داده است که سلول های بنیادی بدست آمده از چربی شکمی و ران می توانند بازسازی بافت عضلانی اسکلتی را بهبود ببخشند.
این سلول ها که آن ها را سلول های کسر عروقی استرومایی(SVFCs) می نامند حاوی جمعیتی از سلول های بنیادی پرتوان هستند که می توانند به عضلات اسکلتی و بافت تاندون تمایز یابند. این سلول ها، مولکول های ضد التهابی و بازسازی کننده بافت را ترشح می کنند.
اما برای انجام فاز دو این مطالعه و ارزیابی بی خطر بودن و کارایی این سلول های بنیادی(SVFCs) در بهبود وضعیت بیمارانی که متحمل جراحی آرتروسکوپی برای پارگی عضله چرخاننده شانه می شوند، بنیاد پژوهش و آموزش ارتوپدی(ORFF) بودجه ای ۸۰۰ هزار دلاری را به محققان HSS اعطا کرده است. این مطالعه برای اولین به تعیین این امر خواهد پرداخت که آیا استفاده از سلول های بنیادی مشتق از چربی بیماران می تواند نتایج مربوط به ترمیم عضله چرخاننده شانه شان را بهبود ببخشد یا خیر.
در این مطالعه ۵۰ بیمار به صورت داوطلبانه مشارکت خواهند داشت و بعد از انجام سلول درمانی، به مدت دو سال برای ارزیابی قدرت و دامنه حرکتی شان تحت نظ خواهند بود. در صورت موفقیت آمیز بودن این سلول درمانی، فاز سوم و بالینی این مطالعه انجام خواهد گرفت.
نظر شما