چکیده

هدف از مطالعه حاضر بررسی رابطه استفاده از شبکه­ های اجتماعی مجازی و تعهد و صمیمیت همسران منطقه 8 شهر تهران می­ باشد. در این پژوهش چارچوب نظری مبتنی بر نظریات باومن و گیدنز است. پژوهش حاضر از نوع تبیینی- علی و با روش پیمایشی است. جامعه آماری تمامی زنان و مردان متأهل ساکن در منطقه 8 تهران که با روش نمونه­گیری خوشه­ای چندمرحله­ای و بر اساس فرمول کوکران 300 نفر انتخاب شده است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه تعهد و صمیمیت بروک و برتمن (1995) است. در این تحقیق تجزیه و تحلیل داده­ها با ضریب همبستگی پیرسون انجام گرفته است. نتایج تحقیق نشان داده است که، 96 درصد از زوجین از شبکه­های اجتماعی مجازی استفاده می­کنند. نتایج بیانگر آن است که بین استفاده از شبکه­های اجتماعی مجازی و تعهد زوجین رابطه معناداری وجود ندارد. در حالی که بین استفاده از شبکه ­های اجتماعی و صمیمیت زوجین رابطه منفی و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داده است که بین استفاده از شبکه­ های اجتماعی مجازی و پایبندی به تعهدات، علاقه و محبت زوجین رابطه منفی و معناداری وجود دارد. در حالی که بین استفاده از شبکه ­های اجتماعی مجازی و توافق زوجین و صادق بودن زوجین رابطه معناداری مشاهده نشده است.

کلیدواژه ها: شبکه‌های اجتماعی مجازی؛ تعهد؛ صمیمیت؛ زوجین

نویسندگان:

نازنین ملکیان: عضو هیات علمی و استادیار گروه علوم ارتباطات دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق (نویسنده و مسئول مکاتبات)

 مریم بهادری: کارشناسی ارشد علوم ارتباطات اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق

فصلنامه پژوهش اجتماعی - دوره 9، شماره 36، پاییز 1396.

برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.