سعید غفاری: 1ـ شرایط سوریه در آستانه بازسازی، با نشانه‌هایی از تغییر در مناسبات و معادلات جدید قدرت متاثر از اولویت های اقتصادی روبه‌رو شده است.

در این راستا غرب تلاش می کند با بهینه‌سازی موقعیت ژئوپلتیکی از طریق سیاست های منطقه‌ای با گرایش اقتصادی، جایگاه جمهوری اسلامی ایران را از متن به حاشیه ببرد. این سیاست عامل بسیار مهمی است تا ظرفیت های ایجاد شده به وسیله ایران تبدیل به دستاورد نشود و در مسیر نقشه دیگری بازتعریف شود.

2ـ آمریکا و غرب در قبال محور مقاومت، نقشه و سیاست های مشخصی را در سوریه و لبنان دنبال می کنند. تمرکز بر روی حذف تدریجی حزب الله در سوریه و لبنان یک طرف موضوع است و محدودیت اقتصادی با سیاست تحریم سوی دیگر ماجراست.

از سوی دیگر موضوع تحریم های اقتصادی ایران و اظهارات رسانه ای سیاستمداران آمریکایی به گونه ای بوده است که نظام بانکی و فرآیندهای مالی در سطح بین الملل را برای همکاری با ایران بی انگیزه و دچار تردید جدی کرده است. این درحالی است که جذب سرمایه برای حضور ایران در سوریه با هدف بازسازی یکی از ضرورت های کلیدی محسوب می شود. بر این مبنا حضور شرکت های ایرانی در سوریه با مسایل و مشکلات بسیاری مواجه خواهد بود.

این مسیر با تعیین استانداردهای کیفی در چارچوب همکاری های اقتصادی بین الملل سبب خواهد شد ما نتوانیم مستقیم وارد بازسازی سوریه شویم و قوانین، قواعد، استانداردها و شرایط حقوقی ایران را به حاشیه خواهد برد. در این صورت ما به صورت قهری ذیل روسیه بازتعریف می شویم.

3ـ حضور روسها در سوریه از یک نقشه و استرتژی در قالبی منسجم حکایت دارد. تقریبا درباره همه آنچه باید انجام شود و نباید انجام شود فکر کرده اند و قدم به قدم در کنار ما، برنامه های خودشان را دنبال می کنند. از این منظر به تعبیر تافلر «اگر ما استراتژی نداشته باشیم، بخشی از استراتژی دیگران خواهیم بود.»

بر این مبنا این فراز نامه مقام معظم رهبری خطاب به سردار سلیمانی باید سرمشق حضور ما در سوریه و لبنان باشد: «...آنهایی که با سرمایه‌گذاری سنگین، این توطئه شوم را تدارک دیده بودند آرام نخواهند نشست، سعی خواهند کرد آن را در بخشی دیگر از این منطقه و یا به شکلی دیگر دوباره به جریان افکنند. حفظ انگیزه، حفظ هوشیاری، حفظ وحدت، زدودن هر پسماند خطرناک، کار فرهنگی بصیرت‌افزا و خلاصه، آمادگی‌های همه‌جانبه نباید فراموش شود.»