به گزارش خبرنگار مهر، در یادداشت مرتضی طلایی آمده است: درباره گزارش تحویل و تحول شهرداری تهران که آقای نجفی، شهردار محترم به شورا ارائه کردند نکات مختلفی در رسانه ها مطرح شد. اکثر حمایت ها و مخالفت ها بر مدار سیاست و منافع بود که بدترین نوع برخورد با چنین پدیده ایست. بنده برآنم نکاتی چند از باب تجربه حضور در دو دوره شورا درباره این گزارش مطرح کنم که امیدوارم مطمح نظر خوانندگان کارشناسان و عموم مردم قرار گیرد .

۱. اساسا ارائه گزارش شفافیت و آگاه سازی درباره هر موضوعی پسندیده و قابل تقدیر است. اگر این رویکرد به مقابله با هر نوع فساد و سواستفاده بیانجامد قابل تقدیرتر و ارزشمندتر نیز هست. شاید مهم ترین بخش این گزارش آنجاست که شهردار محترم تاکید کردند بر اساس قانون و اخلاق، قضاوت درباره آنچه به عنوان تخلف و فساد در دوره قبلی مدیریت شهری رخ داده را به دستگاه قضایی خواهند سپرد. که امیدوارم این اتفاق هرچه سریع تر رخ دهد و دستگاه قضایی هم بدون درنگ با متخلفان احتمالی برخورد قانونی کند .

۲. گزارش شهردار محترم تهران درباره یک بازه زمانی ۱۲ ساله تدوین شده است، حال آن که بسیاری از مسائل و مشکلات تهران ریشه در ادوار قبل دارد. جای پرداختن به موضوع توسعه بی رویه شهر، بلند مرتبه سازی های نا به جا، از بین رفتن باغ ها و بسیاری دیگر از موضوعات تهران که اوج آن ها در دهه هفتاد رخ داده و در دهه های دیگر مستمر شده در گزارش آقای شهردار خالی است. حال آن که ایجاد زیرساخت و بستر برخی مفاسد و فرصت طلبی ها هم ریشه در ادوار مدیریت در شهر تهران دارد و خوب بود آقای نجفی برای آن که گزارششان کارکرد راهنما و راهبردی داشته باشد به این موارد نیز اشاره می کردند. چنین رویکردی به طور حتم اثبات می کرد این گزارش نگاه سیاسی نداشته و صرفا توجه به حل مسئله دارد .

۳. چه خوب می شود همین تیم کارشناسی که به طور حتم از نخبگان و کارشناسان امر بهره گرفته به بررسی دقیق دوره های قبلی شهرداری هم بپردازد. باید توجه شود شورا از شهردار، گزارش عملکرد دوره آقای قالیباف را نخواسته بود بلکه این که شهرداری را در چه وضعی تحویل گرفته اند مورد نظر شورا بود. لذا برای این که بتوان گفت چه تحویل گرفته شده الزاما باید بررسی از یک نقطه موثر در تحولات شهرداری آغاز شود و این دوره از زمان مدیریت‌ آقای کرباسچی شروع می شود .

در دوران پس از دفاع مقدس تهران به سمت پیشرفت و مدرن شدن حرکت کرد و شاید بررسی های دقیق نشان دهد سنگ بنای بسیاری از اشکالات در تصمیمات نادرست این ادوار نهفته است. با این روش به طور حتم تحلیل منصفانه تری نسبت به مشکلات تهران و سهم و نقش ادوار مختلف مدیریتی در آن ها به دست خواهد آمد .

۴. آقای نجفی در اذهان عمومی به عنوان یک دولتمرد شناخته می شوند. بخش اعظم سوابق مدیریتی ایشان در دولت و در جایگاه های موثر و مهم دولتی سپری شده است. از ایشان انتظار می رفت بخش مهمی از گزارششان به نوع تعامل دولت و شهرداری در ادوار مختلف (به ویژه دولت های آقایان روحانی و احمدی نژاد)، میزان بدهی ها و کم کاری های دولت ها در تعامل با مدیریت شهری و موضوعاتی از این دست بپردازد. نبود این بخش پراهمیت سبب شده این گزارش از جامعیت لازم برخوردار نباشد. حال آن که همان طور که پیشتر گفته شد تصویر ایشان به عنوان یک دولتمرد ممکن است این شائبه را برای ناظران تقویت کند که این گزارش و یا رفتارهای این گونه محملی است برای زدودن ضعف ها و کاستی های دولت نسبت به شهرداری در سال های اخیر. ضعف هایی که مردم تهران به عینه شاهد آن بوده اند و این مطالبه جدی مردم تهران که «دولت هزینه استقرار و مصائب حضورش در پایتخت را هیچگاه به مردم تهران پرداخت نکرده است» کماکان وجود دارد .

۵. بنده منکر تخلف در شهرداری تهران نیستم، حوزه منابع انسانی هم از این قاعده مستثنی نیست اما این که در بخشی از این گزارش تمامی تغییر وضعیت های پرسنل شهرداری تهران در سال ۹۵ و ابتدای ۹۶ (حدود ۱۳ هزار نفر) از شرکت های پیمانکار متفرقه به هادیان شهر، جذب جدید قلمداد شود بی انصافی است و عایدی ای جز آسیب روانی برای هزاران کارمندی که سال ها در انتظار تغییر وضعیت و تثبیت شغلی بودند ندارد. البته آقای نجفی و مدیرانشان حق دارند اگر کسی در این فرآیند تغییر وضعیت بدون سابقه و با رانت و پارتی جذب شهرداری شده را بلادرنگ تسویه نمایند .

۶. امیدوارم روند شفافیت و گزارش دهی و گزارش گیری بدون در نظر گرفتن منافع فردی و گروهی با جدیت در شهرداری تهران دنبال شود .

برای همکارنم در شهرداری و شورای اسلامی شهر تهران آرزوی سعادت و سربلندی دارم .