به گزارش جی پلاس، خوشه قلائص نزدیک به ۵ درجه در آسمان وسعت دارد و سر پیکره گاو را در صورت‌فلکی ثور تشکیل می‌دهد. هاله‌هایی که در اطراف ستارگان خوشه قلائص می‌بینید، حاصل بازتاب و پراکندگی نور از بقایای سحابی بزرگی است که این خوشه درون آن زاده شده است.

ستاره پرنوری که در سمت پایین-راست تصویر می‌بینید، دبران یا آلفا-ثور است، غول سرخی که ۴۲۵ بار از خورشید درخشان‌تر است و قطر آن به ۴۳ برابر قطر خورشید می‌رسد. دبران ۶۷ سال‌نوری با زمین فاصله دارد، درحالی‌که خوشه قلائص ۱۵۱ سال‌نوری با ما فاصله دارد.

در سمت بالا-چپ تصویر، دنباله‌دار آبی‌فام «C/2016 R2 PanSTARRS» را می‌بینید که موقعیت ظاهری آن در صورت‌فلکی ثور واقع شده است. این تصویر شامگاه ۱۲ ژانویه (۲۲ دی) گرفته شده، زمانی که دنباله‌دار ۱۷ دقیقه نوری با زمین و ۲۴ دقیقه نوری با خورشید فاصله داشت.

برای آنکه معیار دقیقه نوری را بهتر درک کنید، زمین و خورشید را مثال می‌زنیم. زمین ۱۵۰ میلیون کیلومتر از خورشید فاصله دارد، بنابراین ۸ دقیقه و ۲۰ ثانیه (۱۵۰ ثانیه) طول می‌کشد تا نور خورشید با سرعت ۳۰۰ هزار کیلومتر بر ثانیه، این مسافت را بپیماید و از خورشید به زمین برسد. به‌بیان‌دیگر، فاصله خورشید تا زمین ۸٫۳ دقیقه نوری یا ۱۵۰ ثانیه نوری است.

دنباله گازی دنباله‌دار پن‌ستارس از ذرات یونیزه‌ای تشکیل شده است که بر اثر اصابت بادهای خورشیدی در جهت مخالف خورشید کشیده شده‌اند. یون‌های مثبت کربن‌مونوکسید (CO+) در معرض نور خورشید، اثر فلوئورسانس زیبایی را به نمایش گذاشته‌اند و نور آبی تابانده‌اند. گیسوی دنباله‌دار (سر دنباله‌دار) هم هاله سبزرنگی دارد که حاصل تابش کربن دواتمی (C-C) است.